Tuesday, December 30, 2014

ik weet van wanten - two thumbs up


Voor nog een collega die weggaat heb ik wanten gebreid. Het was leuk om al mijn wantenboeken uit de kast te trekken, en door te bladeren. Uiteindelijk koos ik voor een ontwerp uit ‘the mitten book’. Eigenlijk is er niet echt een ontwerp, alleen een schema, en er is een algemeen 'wantenrecept'. Voor de rest: trek uw plan. Maar blijkbaar is dat normaal in wantenbreiende landen, iedereen kan dat daar zo'n beetje uit het hoofd. Net daarom vind ik het boekje 'warme handen' van de Dutch knitters zo interessant, daar staat de hele want (met plaatsing van de duim) rij per rij uitgetekend. Er loopt trouwens een workshop Estse wantenbreien in 't wolwinkeltje in Leuven, dus daar staat nog een ander paar op stapel.
For another colleague who leaves I decided to knit mittens. It was great fun to pull all my books out and leave through them. Eventually I choose a design from 'the mitten book'. Although, there is not really a design, just a chart and a general 'mitten recipe'. You have to figure out the rest yourself. Apparently that is normal in mittenknitting countries. Everybody knows how to do it. That's the reason I like the small book in the back, Warme handen by the Dutch knitters. There really is a pattern row by row for each mitten.

Het is me toch gelukt zonder echt patroon. Ik heb ze in acrylic gebreid, want die collega heeft zwaar eczeem en is écht allergisch. Normaal zou ik nooit met acrylic breien, maar voor haar wil ik het wel doen. En ik moet zeggen, het is van de betere soort acrylic (Katia promo-fin).Superwarm zijn ze niet, maar ze zijn prima als windbreker op de fiets. En Pia is niet ver verhuisd, gewoon naar de overkant van de gang. Ik zal de wanten dus nog in actie kunnen zien. Veel doorzettingsvermogen en creativiteit bij de nieuwe uitdaging Pia!
I managed to finish without a real pattern. I did these in acrylic, because they are for a colleague who is highly allergic to all animal fibers. Not my favorite fiber, but I must say it’s a very nice acrylic. And they may not be superwarm, but they are perfect windbreakers on the bike.

Het wantenvirus heeft toegeslagen, en ik wou verder iets doen met het nieuwe boek over twijnend breien. Dus heb ik tijdens de oefenavond twijnend breien in 't wolwinkeltje een want opgezet. Het leuke aan zo'n oefenavond is dat je veel inspiratie opdoet. Ik heb dus al direct het patroon van de manchet veranderd, want ik vind een vlechtje zo mooi...Wie wil kan aansluiten, de oefenavond  gaat elke 4de dinsdagavond door. En wie nieuw is met twijnend breien, op 7 februari komen de Dutch Knitters een workshop geven in 't wolwinkeltje in Leuven.
The mittenvirus has struck. I started another one, this time in twined knitting. I really wanted to try out some of this technique after the release of the book. And my local yarn store hosts a practise evening on twined knitting, so perfect to try it out and get inspired by other knitters.

En ja, ook in ons klimaat komen  (heel oude) wanten wel eens van pas...al was het maar om een mooie foto te maken voor de kerstwensen.
And even in mild Belgium you occassionally can use a pair of (very old)  mittens...if only to make a nice picture for my Christmas wishes.

Sunday, December 28, 2014

Op-Art socks - Heinrich



 
De volgende Op-Art sokken zijn vernoemd naar Heinrich Fuchs, een ontwerper die vooral keramiek ontwierp. Zijn ontwerpen spelen met structuur en licht op een cilindervormig voorwerp, meestal vazen. Stephanie Vanderlinden heeft dit proberen nabootsen in dit sokpatroon.
 The next socks in the Op-Art book are named after Heinrich Fuchs, a designer who mainly designed ceramics. Twentieth century designers such as Heinrich Fuchs and Tapio Wirkkala focused on the way that light plays on the carved shapes of a cylinder.

Ik vond dat dit inbreiwerk nog wel door een man kon gedragen worden, dus zocht mannelijke kleuren, grijs en blauwgroen. Dit was een moeilijk patroon om te breien. Vaak zijn inbreimotieven repetitief, je ontwikkelt een zeker ritme. Maar hier leek het patroon wel volledig lukraak te zijn, en moest ik rij per rij goed op het schema kijken.
I thought this was a possible man-sock, so choose manly colors, gray and dark teal. The pattern was complicated to knit. Usually you have a certain repeat, and you develop a rythm in your knitting. Not so with this one, it seemed totally random. I had to check the chart row by row.





Ik weet bij de ontwerpen in dit boek dat ik meestal aanpassingen moet doen om een passende sok te krijgen. Ik brei blijkbaar veel losser dan de ontwerpster. Ik dacht dus dat als ik de vrouwenmaat zou breien ik met een mannenmaat-sok zou eindigen. Voor de zoon met maat 46 waren ze in elk geval te groot. Iemand van mijn lezers met een maat 50?
I did the women’s size, and they still came out huge. Now to find a man with European size 50… 

Thursday, December 25, 2014

op kousenvoeten - in stockinged feet

 Sokken zijn ook altijd een goed cadeau voor mannen/collega's die weggaan. Om het voor mezelf nog interessant te houden brei ik alle basispatronen uit het boek 'knitting vintage socks' van Nancy Bush. Met zelfstrepende wol heb je geen ingewikkeld patroon nodig voor maximum effect. Et voilà, Piet heeft ook warme voeten - veel succes bij de nieuwe job!
As always, socks are a quick and mostly well- appreciated gift for male colleagues who are leaving. To keep it interesting for myself, I have decided to knit all basic socks from 'Knitting vintage socks' by Nancy Bush. And with some selfstriping yarn, you don't really need a complicated pattern. 


Sommige collega's zijn weg, maar niet ver. Ze gaan op een andere dienst werken, en zitten nu op een ander verdiep. Je komt ze dan nog wel eens tegen in het restaurant, of in de lift. Pieter zei me dat hij telkens hij mij ziet hoopt dat het koud wordt, zodat hij eindelijk de wollen sokken kan uitproberen die ik hem breide. Hij zal dus heel blij zijn dat de weervrouw dit weekend de komst van de winter voorspelt!
Some colleagues leave, but are not far away. They just work for a different department now, and on a different floor. I bump into them in the restaurant, or in the elevator. Last time Pieter said he always wishes it would get cold when he sees me, so that he finally can try out these socks I knit him. He will be pleased, the weather forecast for this weekend is 'Winter'!

Saturday, December 20, 2014

brioche - de patentsteek


Ik heb 'mannelijke' cadeau's nodig voor collega's die weggaan. En, ik heb al lang eens de patentsteek willen uitproberen. Dus startte ik een simpele sjaal in basispatentsteek (éénkleurig).
 I need ‘manly’ gifts for colleagues who are leaving. And I always wanted to try out brioche. So I started a basic brioche scarf to get the hang of it.
Misschien was het niet zo'n goed idee om deze sjaal in sokkenwol en dunne handgesponnen wol te doen. In de patentsteek brei je elke rij tweemaal, het duurt dus wel even eer je wat centimeters vooruitgang hebt.
Maybe it was not such a good idea to do it in sockyarn/handspun fingering. Brioche does not grow very fast…


Ik moet mijn mening herzien. Patentsteek rekt heel erg uit na een wasbeurt. Ik wou een lange sjaal, dus breide tot ik 1,80m had. Na het wassen is de sjaal 2,40m lang! Gelukkig draagt Thomas graag lange sjaals. En in de nieuwe job moet hij veel buiten zijn, dus dat komt goed van pas. Veel succes ermee Thomas!
Added: brioche does not grow very fast when knitting. It does grow a lot when washed! At least, my scarf did. I finished at 1,80meter, and ended up with a 2.40m scarf. Thankfully, Thomas likes very long Dr Who style scarves…

 
Het patentsteek-virus heeft me te pakken, dus daarna begon ik een tweekleurensjaal. Eerst worstelde ik met de speciale Italiaanse opzet. Gelukkig is er youtube, en met de smartphone op schoot lukte het me toch. Maar uiteindelijk moet ik dit werkje uithalen, want ik heb écht te veel fouten gemaakt.
The brioche virus has caught on. Next step is trying twocolor brioche. I struggled at first with the Italian cast-on, but with the help of youtube and with the Iphone in my lap I finally managed it. Eventually I frogged this, because I really had too many mistakes in my knitting.

Nog wat vroeg misschien, maar de goede voornemens voor volgend jaar zijn om echt de patentsteek meester te worden. Maar dat was al in 2010 een voornemen, en behalve een paar sokken en nu de sjaal is er nog niet veel van in huis gekomen. Toen wou ik Nancy's Marchant's boek 'knitting brioche' uitproberen, en ondertussen heeft ze al een tweede boek gepubliceerd, 'knitting fresh brioche'. Misschien een goed idee voor onder de kerstboom?
My New Year's resolution: go through the complete first book 'knitting brioche' by Nancy Marchant, and then tackle her second book!



Sunday, December 14, 2014

wol en koffie


Een zonnige decembernamiddag op stap met een medeblogster....
A sunny december afternoon with a fellow blogger...

Voorstel van Inge : we kunnen  de pop-up store 'wol en koffie' in Aarschot eens gaan verkennen. Leuk idee, om zo leegnstaande winkels toch wat leven in te blazen!
Inge proposed to explore the 'wool and coffee' pop-up store in Aarschot.

Je kan er onder andere een workshop spinnen volgen, of verschillende workshops haken.
You can take a spinning workshop there, or several crochet workshops.

Gewoon koffie drinken of wol kopen kan ook. En er is een kleine keuze aan zelfgemaakte cadeautjes. Tot mijn verbazing lag er dit prachtig paar getwijnde wanten te koop. Maar die wil ik zelf nog eens breien! In elk geval heb ik het winkeltje niet met lege handen verlaten... (kan het nu niet tonen want het is ingepakt en ligt onder de boom te wachten om met kerstdag opengedaan te worden)...
You can just have a coffee or buy some wool. There is also a (limited) offer of handmade gifts on sale. To my surprise I found these exquisite pair of twined knit mittens. But that's something I want to knit for myself some day... I did not leave the store empty-handed. I cannot show it here, it's wrapped up and lies under the Xmas tree...

Saturday, November 22, 2014

xisqueta


In 2012 kocht ik in Barcelona wol van een Catalaanse coöperatieve, die als doel heeft het oude schapenras Xisqueta in stand te houden, en de herders een voldoende inkomen te bezorgen. Je kan er op deze site (in het Engels) meer over lezen.
In 2012 I bought some yarn in Barcelona from a Catalan sheperd's cooperative organisation. You can read more about this initiative on this site.

Ik haalde het garen vorige week uit mijn voorraadkast. Het is geverfd met netels, wat een mooi bruingroengrijs geeft. Ik breide er een simpele muts mee voor een collega die weggaat. Hij is zelf nogal in het boerenleven geïnteresseerd, en heeft onlangs twee schapen 'aangeworven', voor wat misschien ooit een landelijke bed&breakfast wordt. Het garen is redelijk ruw, hopelijk vindt hij dat niet erg. Ik vond het aangenaam om mee te breien, maar ik hou dan ook van 'echte' wol. 
Na het overhandigen ben ik er gerust op. Ik heb hem een halve dag aan zijn bureau zien zitten met de muts op, koptelefoon erover... ik had er een foto van moeten nemen! Ik probeer voor iedereen die hier weggaat een persoonlijk cadeautje te maken, speciaal aangepast voor die persoon. Blij dat dat gelukt is. Veel succes bij de nieuwe job Wannes!
I pulled this yarn from my stash and knit a hat with this yarn for a collegue who is interested in nature, wildlife, farming…. I am sure he will like the idea of this cooperative in the Catalan mountains.  The yarn is rather coarse, so I am hoping he won’t mind that. I like to knit with it, but I do like ‘natural’ wool.
FO: he loves it. He just got 2 sheep on his farm/B&B in the making, and was very interested in the story behind the yarn. I saw him at the office today, wearing the hat sitting at his computer with his headphones over the hat. I should have taken a picture…

Sunday, November 16, 2014

Op-Art socks - Alhambra

Dit is de volgende sok uit het Op-Art boek, Alhambra. 
This is the next sock from the Op-Art book, Alhambra.
Dit soort motieven van in elkaar overlopende geometrische figuren (cirkels, vierkanten, zeshoeken...) vind je in Moors-Arabische paleizen in Zuid-Spanje, zoals het Alhambra in Granada, of hier in het Alcazar in Sevilla. Hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer motieven je ontdekt.
From the book : 'A tiling of interlocking figures such as circles, squares, or hexagons may lead the viewer’s eye from one to another figure. But after a while, the viewer’s focus tends to flip back and forth between them. This type of reverse tiling of interlocking figures is often found in Arabic ornamentation, such as in designs at the Alhambra, a fourteenth-century castle in Granada, Spain'. And I add my picture of the Alcazar in Seville...

Mijn eerste poging is over 64 steken met een 3mm naald. Meestal heb ik 72 steken nodig voor een sok met kleurinbreiwerk, maar ik hoop dat door een grotere naald de sok toch zal passen. Het garen is superzacht Lana Grossa Meilenweit soja in turquoise en mintgroen.
First try: I am doing the small version over 64 stitches, on a 3 mm needle. Hope this will be enough stitches for a stranded sock. The yarn is supersoft LanaGrossa Meilenweit soja in turquoise and mintgreen.
Maar zoals verwacht wordt dit te strak. Deze sok kan niet over mijn voet.
As I suspected, 64 stitches is too tight. No way this sock will fit me...
Tweede poging: ik zou met hetzelfde garen kunnen opnieuw beginnen over 72 steken, maar ik had zin om een andere kleurencombinatie uit te proberen in dikkere wol. Hier gebruik ik Wollmeise DK (in de kleur Fritzi, een blauwgroen) en Blackberry ridge tightspun fingering (in de kleur Raspberry), over 64 steken. Nog te strak. Ik kan aftrekken tot aan de manchet en met 72 steken proberen? Of een derde keer met een ander garen?
Second try: I could  knit the sock over 72 stitches with the same yarn, but I feel like trying out another colorcombination. So I am doing the sock over 64 stitches with  thicker yarn. I am using Wollmeise DK (color Fritzi) and Blackberry ridge fingering tightspun (color Raspberry), on 3mm needles. It is still too tight for these socks. I could frog down to the cuff and try with 72 stitches, or try a 3th time with different yarn…
Derde poging: zelfde garens, maar nu gebreid met 4.5mm naalden. En deze passen! Het inbreiwerk ziet er wat oneven uit, maar dat trekt wel bij met een eerste wasbeurt. Ik heb de sok uitgehaald tot de eerste 10 rijen, en hield mijn begin met de dubbelgebreide boord over 3mm. Daarna schakelde ik over op 4.5mm.
Tirth try: 64 stitches with Wollmeise DK+blackberry ridge fingering tightspun on 4.5mm works! But it looks a bit sloppy. The sock fits though. I frogged back to row 10 or so, I kept the original cuff. I hope with washing the stitches will even out.
Afje: hier houd ik het bij. Het zijn extra dikke en warme sokken, te dik voor in schoenen. Het was een experiment. Ik houd ze als binnenhuissloffen, of voor als ik mijn rubberlaarzen nog eens bovenhaal voor een winterwandeling...

Finished: warm and cozy socks, but too thick to wear them in shoes. I’ll keep them as house slippers.

Sunday, November 09, 2014

getwijnd breien: het boek - twined knitting: the book

Deze zomer heb ik voor de eerste keer geproefbreid voor een patroon. Ik mocht het resultaat pas tonen als het boek er was, dus nu kan dat...
This summer I testknit a pattern for the first time. I could only show the result when the book was published, so I can finally show my project now...

Carla van de Dutch knitters is gepassioneerd door het twijnend breien. Ik heb al verschillende workshops bij haar gevolgd. En toen ze aankondigde dat ze er een boek zou over schrijven, heb ik al grappend gezegd dat er zeker  sokken in zouden moeten komen, mijn favoriete projecten. Wel, ze heeft me op mijn woord genomen, en mij dan ook gevraagd het patroon van die sok te testen.
Carla of the Dutch knitters is passionate about twined knitting. I took several workshops with her. When she anounced she was working on a book about this subject, I jokingly said it should also contain a sock pattern, my favourite kind of project. She took me up on it, and asked me at the same time to testknit the pattern.
Vorige week werd in een bomvolle wolwinkel in Amsterdam, de Afstap, het boek gepresenteerd.
Last week the book was launched in a packed yarnstore in Amsterdam, de Afstap.

Het boek heeft wel een beetje een verwarrende cover vind ik. Het is géén boek over yoga.
Don't judge the book by it's cover. It's not a book about yoga.

Het boek geeft meer toelichting over geschiedenis van twijnend breien, specifieke eigenschappen, welke materialen te gebruiken, praktische tips voor het ontwarren van de draden... Het is zowel in het Nederlands als het Engels geschreven, dus kan ook internationaal verspreid worden.
The book describes in depth the history of twined knitting, characteristics, which materials to use, practical tips in detangling the yarns... The book is written in Dutch and English, so it can be distributed internationally.



Verder bevat het boek  meer dan 30 patronen voor allerlei projecten. De patronen zijn bijna allemaal ontworpen door Carla Meijsen, met respect voor de traditie, maar waar nodig introduceert ze ook modernere technieken. Bij de sokken die ik breide bvb. gebruikt ze de Turkse opzet om van de teen naar boven te breien, iets wat zeker niet klassiek Zweeds is.
It also contains a treasure of over 30 patterns, mostly designed by Carla Meijsen, taken into account traditional patterns, but also adding more modern techniques such as Turkish cast-on for toe-up socks or small pouches.
De patronen zijn ingedeeld in verschillende categorieën. Het begint met polswarmers, ideale kleine projecten om de techniek te oefenen.
The patterns are sorted into several subcategories. It starts with wristwarmers, small projects that are ideal to practise the technique.


Verder zijn er mutsen, mitaines, wanten, handschoenen, beenwarmers, sokken en slofjes. Naar gelang het kleurgebruik en de motieven zien sommige er traditioneel of juist modern uit.
There are hats, mittens, gloves, legwarmers, socks, and slippers. Depending on the use of color and pattern, the projects look more traditional, or more contemporary.

Ik hou van traditioneel, dus het kriebelt om deze beenwarmers te breien, maar dan moet het écht wel een koude winter worden.
I like traditional, so it itches to knit these legwarmers. But then it would have to be a very cold winter to actually be able to wear those....
In het hoofdstuk 'accesoires' vind je dit buidelzakje, ontworpen door Hanneke Bezem. Dit zou een mooie projecttas kunnen zijn om alle toekomstige breiprojecten in op te bergen... Maar als je iets kleiner wil breien, dan vind je in dit hoofdstuk ook vijf ontwerpen voor hoesjes voor de GSM.
In the chapter 'accessories' you can find this pouch, designed by Hanneke Bezem. This would make a great project bag for future knitting projects. But if you want to knit something smaller, there are also five designs for mobile phone covers.

Het allerbeste deel van het boek is het uitvoerige, met foto's geïllustreerde deel over de verschillende technieken. Dit deel alleen al maakt  het boek zijn geld waard! Het wolwinkeltje in Leuven verkoopt het boek, of je kan het online bestellen bij de Dutch knitters. Op zaterdag 7 februari 2015 is er weer een workshop gepland met de Dutch knitters in 't wolwinkeltje. En als je wil oefenen, elke vierde dinsdagavond is er een vrij oefengroepje.
The best part of the book are the very clear and detailled photo tutorials. This section alone makes the book worth it! You can buy it at 't Wolwinkeltje in Leuven, Belgium; or you can order it on-line at the Dutch knitters. There is also a workshop planned on February 7th in Leuven. See you there?

Friday, October 17, 2014

Op-Art socks - Crest

Ik ben nog steeds bezig met de sokken uit het Op-Art sokkenboek. Dit is de foto van 'Crest' uit het boek, patroon dat ik deze zomer breide (ik loop wat achterop met bloggen over mijn projecten). 'Crest' moest ik even opzoeken. Blijkbaar is dat de kop van een golf. En zo zien ze er ook uit, vind ik. 
I am still involved in the Op-Art socks knitalong. This is the the picture from the book for the Crest socks, I pattern I have knit this summer (I am running behind with blogging about my projects).

Het patroon is geïnspireerd op een werk van Bridget Riley. In de sok worden de golven gebreid met verdraaide steken, en een ingenieus plaatsen van mini-kabeltjes. Het patroon is gespiegeld over de linker- en de rechtersok.

Pattern description from the book :'For this sock pattern, named after Bridget Riley’s work, the lines are formed by a ribbing pattern of twisted stitches and purled stitches comprised of an intriguing arrangement of tiny cables. A vertical mirrored pattern for right and left socks accentuates the flicker effect. Moreover, the socks look different, depending on the direction from which you view them.'


Voor het garen koos ik een mooie streng handgeverfde wol van Farbenpracht, kleur 'von Stroh zu Gold'. In de samenbreigroep kan je zelf een voorstel doen voor een 'garen van de maand', en ik stelde voor om een Europese verver te gebruiken, in plaats van altijd die Amerikaanse garens. Vooral in Duitsland is wel wat te vinden. Waarom denken jullie ben ik Duitse avondles gaan doen?
As for the yarn, I choose this handdyed sockyarn by Farbenpracht, color 'from Straw to Gold'.


Aha, dacht ik, eindelijk eens geen kleurinbreiwerk, dus een iets minder ingewikkelde sok. Alleen kabels breien, wel nog met een uitgebreid schema, maar ik heb wel al meer kabels gebreid. En toch, ik heb heel erg met dit patroon gesukkeld. Eerst probeerde ik kabels zonder kabelnaald te breien, maar het garen was te fijn, dus ik liet altijd maar steken vallen. Ik schakelde dan maar over op kabelen met een haaknaald. Verder wou het materiaal ook niet meewerken. Mijn rondbreinaald raakte in de knoop, er was (letterlijk) een kink in de kabel. Daarna zag ik dat er iets niet klopte, maar dacht in mijn niet-zo-jeugdige overmoed dat ik dat wel zelf kon fixen door hier en daar wat te meerderen of te minderen. Het werd één grote knoeiboel. 

Uiteindelijk heb ik alles uitgehaald tot aan de manchet, heb ik een nieuwe naald gekocht, en heb ik het patroon eens écht gelezen, vooral het stukje over de in kleur aangeduide mini-kabeltjes. En daar beschrijft Stephanie Vanderlinden exact hoe je de steken moet herverdelen over de naalden om het patroon te doen kloppen. Je moet gewoon doen wat er staat, en niet vanalles gaan voorveronderstellen...

I was happy to finally knit a sock with no colorwork. Still an extensive chart, but I had knit cables before, so I assumed this would be an easy knit. It wasn't. I really struggled with this pattern. 
First I tried cabling without a cable needle, but I kept on dropping stitches. After a while, the pattern did not look right either. Instead of undoing my work, I just added stitches or decreased where I thought it was needed. It was a mess. Also, I had a very coiled up 2mm needle, that dit not cooperate either… 
I frogged back to the cuff, bought a new needle and am did the cables with a crochet hook. And, I finally read the instructions about the goldhiglighted cables. My mistake was that I thought that after that row, the start of the row shifted, as in several CookieA’s designs. It doesn’t, you have to rearrange the stitches as Stephanie explains very clearly in the pattern. You just have to read and apply….


Maar uiteindelijk is het gelukt, en ik ben erg blij met het resultaat! Nu zal ik op mijn tanden moeten bijten, er komen nog een paar heel moeilijke patronen aan...


I finally managed to finish the pair, and I am very happy with the outcome. I'll have to pull my socks up for the next challenging patterns...





Sunday, October 05, 2014

terug in de tijd - back in time


Hier was ik vorig weekend, op de jaarmarkt in Ukkel.
Last weekend I attended the annual fair at Ukkel.
Tot mijn verrassing was dit een echte boerenjaarmarkt, zoals ik die herinner van in mijn kindertijd. Er was een uitgebreide tentoonstelling van klein- en grootvee. En kermis, met botsautootjes en een viskraam. Maar je kon er ook couscous eten, of oesters met een glaasje champagne...dat soort eetstandjes is dan een moderne aanvulling op de oude pensen- en worstenkraampje.
To my surprise this was a 'farmersmarket' as I remember it from my childhood. There was a large cattle exhibiton. And a fancyfair for the children, and lots of stalls to eat, ranging from couscous to oysters and champagne. Those were a modern addition to the old sausage-stalls.


Bij de schapen kon je de verschillende rassen bekijken, yorkshire, zeeuws melkschaap, en ook deze mooie 'Ardense Voskop'.
There were several sheep breed to admire, among others these delightfull 'Roux d'Ardenne'.
Indrukwekkende Brabantse trekpaarden...
Impressive Brabants draft horses...
... en de hoefsmid aan het werk.
... and the blacksmith at work.


Er was ook een reuzenstoet, gevolgd door de fanfare. En daarachter de burgemeester en schepenen die elk om beurt een beker of lintje mochten uitdelen aan de mooiste gans, kip of koe. Of de sympathiekste hond, dat was ook een categorie.
The local giants walked in a parade, followed by a marching band, and the Mayor and aldermen, who handed out ribbons for the nicest goose, chicken or cow. Or the most likeable dog.


Mijn ijzeren man vrolijkte de feesten op met de Brusselse accordeonfanfare. Ja, Ukkel is een deel van Brussel, onze hoofdstad die blijkbaar gevaarlijk terrein is voor Hasseltse schoolkinderen.
And my Iron Man contributed to the festivities, with the Brussels accordeon marching band.


Maar eigenlijk is dit een breiblog, dus ik toon nog eens een afje. Mijn reisproject van de afgelopen weken. Het patroon is Easy, door Martina Behm. Het begint met een rechtzijdige driehoek, waarna je daar schuin op een andere driehoek breit. Klinkt ingewikkeld, maar is echt ontspannen, gedachteloos breien. Het garen is Wollmeise lace in de kleur Roter Himbeermund. Dit wordt weer een project voor in de cadeautjesmand, alhoewel het kriebelt om dit sjaaltje zelf te houden...
Ik ben ook nog steeds bezig met ingewikkelde sokken uit het Op-Arts sokkenboek, die toon ik in een volgend blogje!
But this is a knitting blog, time to show another finished object. This was my travelproject the last weeks. Pattern is Easy by Martina Behm. It starts with an straigth-sided triangle, adding a second triangle on top of it. It sounds more complicated then it is. It's a relaxing, mindless knit, ideal for travelling. I used Wollmeise lace in the color Roter Himbeermund. This is another finished project for the gift basket, although I am tempted to keep it myself.
In the meantime I have been knitting more Op-Art socks, I'll show them in a next blog.