Cochineal

 

Cohineal is de naam van de opwarmsok voor de Sock Madness, verwijzend naar de rode kleurstof die je verkrijgt uit bladluizen. Verven met natuurlijke stoffen wil ik nog wel eens proberen, maar bladluis gaat me een beetje te ver. Gelukkig heb ik nog wat gerecycleerde rode wol liggen. En een opwarmsok, ideaal moment om nog eens te oefenen met een techniek die ik nog niet goed in de vingers heb, de ladderback jaquard. Vier jaar geleden probeerde ik deze techniek ook al eens uit, toen ook voor een opwarmsok voor de Sock Madness.

 

Het breileven herhaalt zich. En tot mijn frustratie blijk ik wat ik vier jaar geleden leerde voor een groot deel vergeten. Goed dat ik oude blogposts kan herlezen en van mijn eigen schrijfsels leer. Maar zoals ook in het professioneel leven blijkt: je hebt pas iets echt verworven als je blijft oefenen, oefenen en oefenen totdat iets een automatisme geworden is. 

Terug naar de sok: gerecycleerde wol en kleurinbreiwerk lijkt toch niet zo'n goede combinatie, ik krijg een heel oneffen breiwerk.

Dan maar de nieuw bestelde wol uitproberen. Dat ziet er veel beter uit! En ik heb echt roze sokken nodig om te dragen bij mijn favoriete roze trui. Dat is één van die dingetjes, zelfs al ziet niemand welke sokken ik draag, ze zijn altijd assorti bij de rest van de outfit.

 

 

Ik heb een beetje gemengde gevoelens. Dat heeft vooral met mijn breikunst te maken, niet met het patroon. Ik leerde een nieuwe hiel, en vooral een manier om de teen te sluiten die ik in de toekomst nog ga toepassen. Het is  de 'mitten toe', met minderingen die afwisselend links en rechts leunen, en een steek die per rij naar een andere naald wordt doorgeschoven. Zo vermijd je losse 'ladder'-steken op de teen. Klinkt ingewikkeld, maar het is heel duidelijk in het patroon uitgelegd.

Klaar. Dit was ook een goede proefrun voor de nieuwe wol waarvan ik een grote voorraad gekocht heb. Mijn plan is om alle sokken met hetzelfde garen te breien. Ik weet nu precies welke naalddikte goed werkt voor de verschillende technieken. De Sock Madness mag beginnen!

Aftellen naar de Sock Madness

In maart begint de SockMadness weer, de wedstrijd waar je uitdagende patronen in groep breit, nieuwe technieken leert, maar vooral veel plezier maakt.

 

Een goede voorbereiding is het halve werk. De voorraad wordt aangevuld met effen sokkenwol. In deze tijden betekent dat veel virtuele winkelkarretjes vullen, weer leeggooien, op nog een andere plaats kijken... En oh ja, kraaltjes heb ik ook nog nodig. En misschien nieuwe kabels voor mijn verwisselbare sokkennaalden? Uiteindelijk komt er een bestelling uit Duitsland,  één uit Nederland en één uit België.

 

Voorbereiding: misschien kan ik wat oefenen op technieken? De paarse sok links is Suky, een sok met kraaltjes waar ik vorig jaar over gestruikeld ben. Ik heb toen maar 1 sok gebreid. 

Het is het ideale moment om verschillende technieken om met kraaltjes te breien uit te proberen. Mijn favoriet is nog altijd met een superfijne haaknaald (0.75mm) de steek door het kraaltje trekken (zonder het garen te splitsen). Het kan ook met flossdraad, of door de kralen vooraf op te rijgen. Ik ben klaar voor sokken met kralen! (en ik heb een nieuw paar sokken).

 

Voorbereiding: rommelen door mijn lade met sokken, en daar sokken uithalen die ik haast nooit draag. Deze bijvoorbeeld, extralang met een omgevouwen boord, maar die zakken af, dus draag ik ze zelden. Aangezien ze vanaf de teen gebreid zijn is de oplossing simpel: een stuk van de boord uithalen en herbreien:  (oude) nieuwe sokken.

 

En deze: een te strakke opzet maakt dat ik ze haast nooit draag. Oplossing: gewoon uithalen: et voilà gerecycleerde wol om mee te spelen. Nu op zoek naar een patroon waar ik dit rood in kan gebruiken...

 

Super scrappy socks gestart, ik maak die voor de zoon en ik denk dat die geen fan is van rood. 

Misschien is de zoon ook geen fan van 'fraternal socks'? Als de zoon ze niet wil is het afwachten of een collega avontuurlijk genoeg is om deze te dragen. Ik heb me in elk geval prettig bezig gehouden, wachtend op de SockMadness. 

 

Het is opeens wel heel koud! Ideaal weer om binnen te zitten en een dikke Ijslandse trui op te zetten.

Het opwarmpatroon voor SockMadness is er, en het lijkt wel of ze gedachten kunnen lezen (of in mijn voorraad kunnen zien): een perfect patroon om het rood te gebruiken. Buiten warmt het al weer op, die wintertrui is dan maar voor volgende winter, of tussendoor de Madness...Ik zal me in elk geval niet vlug vervelen.