more cruise-workshops to prepare

Workshop 2 will be - knit a miniature Kihnu troi sweater. Apparently, Kihnu is an island on the coast of Estonia, with very distinct traditions. It is protected as 'untangible' heritage by Unesco. Now the sweaters look very tangible to me !
I found this picture on an Estonian website. I would say, be adventurous and click the links ! You will find some very interesting toys and knits. Traditionally the Kihnu sweaters are knitted in cream and blue, with red accents. No yarn in my stash that matches, but I hope to shop for 3 balls of yarn either in Tallinn or Helsinki. We are taking this workshop on our 2d day at sea.

Workshop 2 : brei een miniatuur Kihnu troi truitje. Kihnu is een eiland voor de kust van Estland, met heel aparte tradities. Het is door unesco beschermd als cultureel erfgoed vanwege alle mondelinge en 'ontastbare' tradities. De truien lijken me wel erg tastbaar. Ik vond de foto op een Estse website, vol met foto's van speelgoed en truien. Plezant om eens op te klikken. Ik begrijp geen Ests, maar 'muts' en 'mantel' zijn blijkbaar hetzelfde als in het nederlands.

Our 3d workshop will be on knitting souvenir mitten dolls. I suppose this is when you knit miniature mittens, and stuff them to make them look like dolls. Or you could knit real mittens of course. I found these leftovers of the right weight yarn in my stash, that I think will work. Forest green, red, black, blue and cream - screams mitten to me.

In onze 3de workshop gaan we kleine souvenir wanten/popjes breien. I veronderstel dat je dan miniatuur wantjes breit, die je opvult om er als popjes uit te zien. Je kan natuurlijk ook gewoon wanten breien. Deze zak met overschotjes zal daarvoor moeten dienen. Donkergroen, rood, blauw, zwart en wolwit, dat zijn echte 'wanten'kleuren !

Rummaging through my stash for yarn I found this - my oldest UFO. Also my oldest failure that for some reason I have not thrown away. It's the back of a cardigan that I must have started in the late 80's. Intarsia was the big thing to knit then. This was in a Dutch magazine called 'Ariadne'. In the magazine it was a cotton sweater in red and green, I made a cardigan in black and white. It was a failure for different reasons, you can't see it on the picture :
- the back is longer then the front. Not easy to adjust with all the intarsia going on
- the paler, flecked yarn is a alpaca/silk/wool blend (Pingouin Grège). It sheds all over the place, particulary on the black parts. Lovely yarn, but not for this project
- I ran out of yarn, and the yarn is discontinued
- I can't locate the pattern any longer
- I would never wear this now (I might have in the eighties)
So, why is it still in my closet ? I guess I just could not part with it. Maybe I could try to slighty felt it, and make a cushion cover out of it ? Only problem - the black is superwash yarn ! I just don't want to throw this away. Altough I have never finished this, I learned a lot from it. I'll keep it just as a reminder of that. Normally I am not a pack rat, so I have no idea why I am so attached to this. Maybe because it was one of my first big projects ?

Sorry, I got carried away. This was a bit longer then usual. But now it will be quiet for some time on this blog. I don't suppose I will be blogging on the trip.

Toen ik door mijn voorraadkast ging op zoek naar geschikte wol voor de workshops, vond ik dit : mijn oudste 'ufo' (unfinished object). Dit is de rug van een vestje dat ik begonnen ben ergens in de late jaren 80. Het patroon was in een Ariadne, en truien met grote intarsia inbreivlakken waren toen heel erg in. In die Ariadne was het een katoenen trui in rood en groen, dus het zag er eigenlijk heel anders uit. Dit project was een mislukking om allerlei redenen :
- de rug is langer dan de voorkant. Dit is niet zo makkelijk aan te passen, met al de inbreitekeningen. Ik snap nog niet goed hoe het kan, waarschijnlijk heb ik bij het lezen van het schema ergens een denkfout gemaakt.
- het blekere, gevlekte garen is Pingouin grège, een wol/alpaca/zijde mengeling. Heel mooi garen, maar niet voor kleur-inbreiwerk, want het pluist en verliest vezels over heel het werk. Zou erg onhanding zijn om te dragen.
- ik kwam wol tekort - dat heb je dan als je een ander garen gebruikt en zelf allerlei aanpassingen aan het patroon begint te doen. En natuurlijk in een uitverkoop gekocht, dus (toen al) niet meer verkrijgbaar.
- ik vind het patroon niet meer
- ik zou zoiets nu niet meer dragen (en denken dat ik dat wel wou twintig jaar geleden!)

Waarom heb ik dit al niet lang weggegooid ? Waarschijnlijk ben ik er op één of ander manier nog emotioneel aan gehecht. Alhoewel het een mislukking is, heb ik er heel veel uit geleerd. Misschien kan ik hier nog wel eens een mooi kussen uit recycleren ?

Sorry, dit werd wat langer dan de bedoeling was. Nu zal het even stil zijn op de blog, ik denk niet dat ik van op reis zal kunnen/willen posten. Hopelijk heb ik veel te vertellen als ik terug ben !