Eind mei hadden we een huisruil in Donegal, het noorden van de Ierse republiek. Alle clichés zijn waar, het is groen, ongerept, vriendelijke mensen...alleen het cliché van het slechte weer was gelukkig niet voor ons van toepassing. Dankzij de tips van onze huisruilfamilie kwamen we op plaatsen die interessant waren (zonder een massa Amerikaanse toeristen). We maakten een wandeling naar de steencirkel in Raphoe, waar we helemaal alleen door het natte gras liepen. Een klein hondje joeg een kudde schapen op. Het geblaat weerklonk over de heuvels. Een magische plek! (de waarheid is ook dat we moesten uitkijken om niet in de schapenstront te trappen...)
We genoten ook van een jamsessie door plaatselijke muzikanten. Die ging door in een kleine pub, geen affiche of aankondiging, gewoon elke donderdag afwachten wie er opdaagt en wat er gebeurt. En dat kan net zo goed traditionele muziek zijn, als Bruce Springsteen...
End of May, we had a great time, exploring a bit of everything Donegal and Northern Ireland has to offer. All the detailled information that was provided by our home exchange hosts helped us to put together an interesting programm for daytrips a bit further, or in the immediate surroundings. We loved the walk up to the stone circle, all alone with the sheep and a small dog. And my husband enjoyed the gettogether with musicians in the local pub, a place we would have not entered on first sight.
Na Donegal verbleven we nog twee dagen in Dublin. Ik ging naar het
Woollin wolfestival, en de ijzeren man verkende de stad, voor alletwee een programma op maat. Het festival ging door in het ALSAA (AirLingusSportAssociation) aan de luchthaven. Dit gebouw was een sportclub, dus aan de ene kant breiende madammen, aan de andere kant mannen die in bloot bovenlijf rondjes liepen op de atletiekpiste, of weer andere mannen die aan het biljarten waren. Een beetje een aparte combinatie. Er waren workshops, lezingen, en natuurlijk ook een markt met standjes. Het was een overzichtelijk, gezellig festival dat voor de eerste keer georganiseerd werd.
After our week in Donegal we spent two days in Dublin,where I attended the Woollin yarnfestival, and my husband explored the city. The venue was a sportclub, so on the one hand you had knitting ladies, on the other hand men doing their laps on the track, or shooting pool. There was a marketplace of course, and a whole set of workshops and lectures. It was the first time this festival was organized, so it was a not too big, but varied and friendly event.
Bij het panelgesprek 'wool in Ireland' leerde ik
S-twist wool kennen. De eigenaar wil Ierse schapenboeren meer bewust maken van de kwaliteit van wol, meer dan alleen maar 'bruikbaar' en 'niet-bruikbaar'. Verder is hij zelf bezig met manieren te zoeken om de wol schoon te maken zonder chemicaliën. Hij experimenteert met fermentatie. Een man met een passie, interessant om hem hier over te horen spreken.
I heard about S-twist wool during the panel 'yarn in Ireland'. The owner of this company is passionate about Irish wool, and is trying out ways to clean the wool withouth chemicals, mostly by fermentation.
Ik kocht verschillende kleine strengen van hem, met de bedoeling zelf een gradueel kleurverloop samen te stellen, een zogezegde 'gradient'. Van de Ierse ontwerpster Carol Feller kocht ik een boek over het
breien met gradients, niet alleen patronen, maar ook veel achtergrondinformatie en inspiratie.
I bought several small skeins of yarn by S-twist wool, with the idea to arrange it in a so-called 'gradient'. I also bought a book by Carol Feller about knitting with gradients. It not only contains patterns, but lots of 'how-to's' and inspiration.
Er was nog veel mooie Ierse handgeverfde wol, onder andere deze van
Olann
Uiteindelijk, na een beetje twijfelen, kocht ik nog een kit van Carol Feller om deze omslagdoek, Bealtaine, te breien. Het is helemaal mijn kleur, en het garen is een interessante combinatie van wol, yak en linnen.
There were lots of interesting yarn vendors, Irish and others. I really liked the handdyed yarns by Olann.
Eventually I succumbed and bought a shawl kit by Carol Feller. This is really my colour, and the yarn is an interesting combination of wool, yak and linen.
De lezing door
Kate Davies ging over haar nieuwe boek dat deze zomer verschijnt. Het heeft als uitgangspunt 'creativiteit door beperking', en vertelt over hoe ze opgroeit in een gewoon arbeidersgezin, waar het inkomen beperkt was en men creatief moest zijn om rond te komen. Daarna sprak ze over hoe een beroerte haar leven ingrijpend veranderde. Stof tot nadenken.
I was very touched and inspired by Kate Davies' lecture about her upcoming book 'Handy Woman'. You can sum it up as 'being creative through limitations', both in her youth as after her stroke.
Alles bijeen een interessante tweedaagse, een dikke pluim voor de organisatoren (want daar komt toch écht heel wat bij kijken!).
A heartfelt 'bravo' for the organisation, it was an inspirational festival!
