een hoek af - cut the corner

Dit is 'clapotis', het populairste patroon voor een sjaal op Ravelry. Het is een sjaal in rib, schuin gebreid en met geladderde steken. Ik breide die van mij een beetje smaller dan het origineel, met de bedoeling om exact 1 streng sokkenwol op te breien.
Dit is de echte kleur van het garen - Zen garden bling (met een beetje zilverdraad), in de kleur 'lemon ice', een hard geel met een beetje wit.
This is 'clapotis',the most popular scarf/wrap pattern on Ravelry. I made mine a bit smaller then the original, because I wanted to use exactly one skein of sock yarn.
This is the true color - an acid yellow (and a bit of white).


Maar ja, niet goed gemeten en nu ben ik zonder garen gevallen, en ik moet nog minderen voor de laatste hoek. Ik heb dan maar gekozen voor een makkelijke oplossing, en brei de laatste hoek met een ander garen uit de voorraad. In Vlaanderen hebben we een uitdrukking 'daar is een hoek af', en dat gaat dan over een beetje een eigenaardige, grillige persoon. En in het Engels betekent 'to cut a corner' - zich er gemakkelijk vanaf maken. Ook toepasselijk.
Ok, I ran out of yarn. I really have cut the corner on this one.


Daarna heb ik alles in een verfbad gestoken - Dylon verf, kleur 'sahara sun'. Eerst heb ik de witte hoek wat extra laten sudderen, daarna de ganse sjaal ondergedompeld.


Overdyed with Dylon ‘sahara sun’. First I let the corner simmer a bit, later on I added the whole scarf to the dyepot. It’s still ‘cut a corner’, but less obvious.

Ik heb deze sjaal gebreid omdat ik deze zomer naar 'Knitcamp UK' ga. Samen met Knitnation in Londen wordt het dus een echte breizomervakantie voor mij. Maar ondertussen heeft het hier weer goed gesneeuwd...
I have knit this because I will be attending the ‘clap-o-tea’-party at UK knitcamp summer 2010. So that's knitnation in London in July, and knitcamp in August in Scotland. Looking forward to a knitterly summer holiday!(but for the moment it's still snowing...)

striptease

Kijk eens naar mijn nieuwe handgebreide outfit!
Showing off - my new handknit outfit!


Pfff... het wordt hier wel warm hoor!
It's getting hot in here...


Dat is veeeel beter...
Much better....


Mannequin van dienst - Alexander. Truitje gebreid door zijn oma, zijn eerste jeansbroekje door schrijfster van deze blog. Maar vandaag moet ik niet veel schrijven, de foto's spreken voor zichzelf!
Model is Alexander. His sweater was knit by his grandmother, and his first pair of jeans by me...

dromen van de lente - dreaming of spring

Bedankt voor alle lieve commentaren op mijn vorige post! Ik ben heel blij met mijn Torenvalken kimono (door een collega al omgedoopt tot 'papegaaienvest'). Ik zou graag iedereen persoonlijk bedanken voor de aanmoedigingen, maar daar loop ik soms vast met blogger. Ik vind niet altijd het e-mail adres terug, behalve als die persoon een blogger-account heeft (of als ik haar/hem persoonlijk ken van op Ravelry). Maar hier dan : bedankt voor de complimenten!
Thanks for the nice comments on my previous post. I am really happy with my Kestrals kimono (my collegue thinks it's a parrots kimono). I don't have the mail addresses of every commentator to thank them personally - so a general thank you to you all!

De sneeuw is bijna weg...mijn vingers jeuken om een klein sjaaltje in een lentekleurtje te breien.
The snow is almost gone - my fingers itch to knit a scarf in a spring color.


Maar het is toch nog winter. Daarom ben ik een werk van liefde begonnen. Lange zwarte sokken voor de zoon met de grote voeten. Ik gebruik Katia Olé Condor, een superzacht merino/alpaca sokkenwolletje.
But it is still winter. That's why I started a labour of love. Black socks for the son with the big feet. I am knitting this with Katia Olé Condor, a supersoft merino/alpaca sockblend.

Af! - Finished!

En ik ben er blij mee... na zo'n groot project voel ik me altijd een beetje 'leeg', maar aan de andere kant ook een beetje trots...
And I am happy with the outcome. After a big project like this, I always feel a bit empty, but I also feel pride that I have accomplished it...

Ik kocht de wol in de zomer van 2007 in Kopenhagen. Ik begon aan het project in de zomer van 2008 in Zweden
... ik breide er ook een beetje aan de vorige zomer in Oostenrijk...en de eindspurt in de kerstvakantie van 2009...
I bought the yarn in 2007 in Kopenhagen. I started this project in the summer of 2008...also knit a bit on it last summer in Austria...and the final splurge was in the Christmas holiday 2009.

Het is niet perfect. Sommige dingen zou ik, achteraf gezien, anders gedaan hebben. Sommige dingen kan ik niet meer terugdraaien. Eens de trui is opengeknipt voor de mouw is er geen weg terug. Bvb waar je stopt met 2 kleuren te breien (boven de vogelkopjes) wordt het breisel veel soepeler, en verandert de dikte van het eindresultaat. Ik zou dus, zelfs al is er geen tekening, toch een draad langs achter inbreien.
Ander minpuntje : de schouders zijn aan elkaar gemaasd, wat niet echt een stevige schoudernaad geeft.
Some things I should have done otherwise : when you stop knitting the fair-isle you have a onestrand knitting part leading to the shoulders. That makes the fabric a bit flimsy, compared to the rest of the garment. The shoulders are sewn together with the kitchener stitch, which makes not a very sturdy shoulder seam.

En over het kleurgebruik valt ook nog wat te zeggen. Het gebruikt Kauni garen is een 'degradé', zachtjes in elkaar overlopende kleuren. Omdat ik nog geen wolwinder had in 2008 heb ik het garen met de hand gewonden. Soms brak het garen af, en dan heb ik maar een nieuw bolletje begonnen. Bij het breien heb ik niet altijd de juiste kleurovergangen in de gaten gehouden, dus heb ik meer 'blokken' ipv een soepele kleurovergang. Verder heb ik er zelf nog een paar andere kleuren aan toegevoegd,verschillende kleuren groen voor de achtergrond,en het roodpaars aan de boord en op de schouder. Daar ben ik niet 100% tevreden over, alhoewel de boord wel het geheel samenbrengt...Misschien moet ik nog eens nadenken over hier en daar een kleurvlakje overmazen...
And maybe I should check more carefull where I place the colors. The Kauni yarn has a gradient colorscheme, but I also added other colors (several greens for the background, and a redpurple on the borders).

De beslissing om de mouwen voor een stuk te herbreien was een goede zet.
De kimonostijl van het jasje is iets wat me staat, wat ik graag draag. En ik hou ook van het beetje ruwe aspect van de shetlandwol (die toch wel zachter wordt met het wassen en dragen). Dus : OK - deze 'torenvalken' is niet perfect, maar dat ben ik zelf ook niet...
The decision to reknit the sleeves was a good one. It goes better with the kimono-shape of the garment. I also love the feel of the slightly scratchy shetlandwool, which does soften up when worn...So, all in all, not a perfect FO, but then, neither am I...

.... tot het einde....until the end

Nu de kerstvakantie gedaan is gaat het breien aan de 'Torenvalken' niet zo goed meer vooruit. Ik had echt gedacht dat dit mijn laatste 'afje' van 2009 zou worden. Ik moest maar anderhalve mouw breien en een bies rond de voorkant. Moest toch lukken op 10 dagen? Natuurlijk zijn er tijdens zo'n vakantiedagen ook nog andere dingen te doen en te organiseren... even uit het oog verloren!
I was really hoping that this 'Kestrals' kimono would be my last FO of 2009. I guess one and a half sleeve and a big front border take just a bit more then 10 days at home...



Na het doorknippen van de voorkant van de trui brei je een brede bies met blaadjes, helemaal rondom. Het blaadjesmotief is 15 rijen, en over een rij doe ik gemakkelijk een half uurtje. 't Is dan wel even vloeken als je in rij 15 ziet dat er een fout zit in het motief, en dat je 4 rijen terug moet gaan...
After I cut the front steek, I needed to knit a big border in a leaf pattern. The pattern is 15 rows, and each row takes easily a half hour. So when you notice in row 15 that you have made a mistake in the pattern, you can't help cursing a bit...


Dat ziet er al beter uit - na het blaadjesmotief nog een paar rijen ribbels, dan een blokjesmotief en nog wat rijen ribbels. En dan heel de voorkant afwerken met een aangebreid koordje (ook heel erg arbeidsintensief).
Much better! After the leaf pattern, you knit some garter stitch, a small fair-isle pattern, and some more garter stitch. You finish of with a row of attached i-cord (took me another 4 hours).

En daarna zou de trui in principe af zijn, maar ik ben niet zo tevreden over de mouw zoals in het patroon beschreven. Zo'n bloezende mouw past niet bij het kimono-model. Mouwen een stukje uittrekken en opnieuw breien dus...
And this would be theoretically be the end of knitting on this monsterproject. Except that I don't like the puffy sleeves (as in the pattern). It's very 80-ish, and doesn't go with the kimono style of the rest of the garment. I guess that means frogging the sleeves partially and reknitting...

Ik wens jullie... My wish to you...

Moed,doorzettingsvermogen, creativiteit en passie...dat wens ik jullie voor 2010.
Courage, perseverance, creativity and passion... that's my wish to you all.

Mijn ijzeren man heeft in 2009 vele keren getoond dat hij over die kwaliteiten beschikt.
My Iron Man has shown all this (and more) in 2009.


Zelf zal ik van dat alles ook een beetje nodig hebben om dit project af te maken...
En wat heb ik dit jaar geleerd? Het traditioneel Fair-Isle breien (waar men de trui in het rond breit en daarna openknipt) heb ik nog niet helemaal in de vingers. Ik heb sowieso weinig truien gebreid in 2009, omdat ik (af en toe) nog last had van de schouder. Maar als ik zie hoeveel kleine projectjes op mijn 'af'-lijst staan, dan kan ik 2010 misschien toch uitroepen tot 'het jaar van de trui'. Dus het goede voornemen is : meer truien voor mezelf, truien die me staan. Ik heb nog wel een paar wolpakketten in mijn voorraadkast liggen...
I will need a bit of that all to finish this project. I have learned that I still have to learn a lot about traditional Fair-Isle knitting and steeking. I have knit a lot of small projects in 2009 - maybe 2010 will be 'the year of the sweater' for me.