Manneken

 

In mei schreef ik al over dit project,  een trui van Alfa-knits. De ontwerpster Ann Lernout is een Brusselse en ze gaf haar patroon de naam 'Manneken'. Bij mijn eerste poging werd de rug te breed, en de enige oplossing was helemaal opnieuw beginnen met een kleinere maat.  Na weken en weken breien was de trui af.

 

Maar nog niet helemaal... de rand rolde zo erg dat dit gewoon niet draagbaar was.

En de V-halsuitsnijding die in het patroon voorzien is viel wel heel diep uit... Ik zag het even niet meer zitten.

Ik vertrok voor een weekje huisruil naar een onbekende streek in Duitsland, waar de hittegolf toesloeg .

Weer thuis breide ik een paar korte sneakersokjes voor de verjaardag van de dochter.

Ik begon aan een sjaal met kleuren die me helemaal niet staan (maar wel goed om resten op te gebruiken). Dat wordt dus een cadeau.

 Ik zocht restjes garen bijeen voor een twaalf-kleuren omslagdoek voor mijzelf.

Ik zette een nieuwe trui op (waar ik over twijfel, en die ik waarschijnlijk weer ga uithalen...)

Allemaal uitstelgedrag. Manneken bleef me aanstaren vanuit een hoekje. Uiteindelijk moest mijn onafgewerkte trui er dan toch aan geloven. De randen van het lijf en de mouwen heb ik helemaal opnieuw gebreid met een grotere naald, zodat die wat losser werden.  Daarna  breide ik een brede rand in tricotsteek die ik dubbelvouwde en met een klein steekje tegennaaide. Nu ligt de boord wel plat.

 

Voor de V-hals nam ik ongeveer 30 percent minder steken op aan de rugkant, en daarna heb ik in de volgende rij nog wat random geminderd. Mijn doorzettingsvermogen heeft een goed passende trui opgeleverd.

 

Toch ben ik niet zo tevreden over het totaalplaatje.  Ik weet niet wat er me juist aan stoort. De kleuren zijn misschien te zomers voor een wollen trui? Of is het toch het vlekkerige van het garen? Ik heb heel veel tijd in dit project geïnvesteerd, en er ook van geleerd, dat is ook wel iets...alleen denk ik niet dat ik dit ooit ga dragen.