Sunday, June 12, 2011
waaier - the fan
Het is dus toch gelukt. Eindelijk heb ik nog eens een trui gebreid, patroon uit dit boek. Marianne Isager is een Deense ontwerpster, en ze liet zich door Japan inspireren voor verschillende ontwerpen. Vorig jaar in November startte een 'knit-along' in 't wolwinkeltje in Leuven, voor het project 'de waaier'(Viften).
I finally finised a sweater. I used a pattern from this book 'Japan stricken' from the Danish designer Marianne Isager.
Ik heb de Duitse versie van het boek. Je breit een vingerloos handschoentje als proeflapje. Een goede manier om het stekenpatroon te leren!. Je kan ook experimenteren met de opzet. Die moet heel losjes zijn, omdat je de 'schelpjes'-ajour later moet kunnen omvouwen aan de kraag.. Als je te strak opzet, trekt dat tegen. En dat kan je allemaal uitproberen op zo'n handschoentje.
I used the German book. In the German version, Marianne Isager lets you knit a fingerless mitten instead of a swatch. This is a nice feature, I hear it’s not in the English version. This way I could try out which cast-on is looser - you need a very loose cast-on to have the scalloped border lay flat when you fold it over for the border. I used the knitted cast-on.
Ik heb een grote weerstand tegen truienbreien. Halverwege het project verlies ik alle hoop dat het ooit nog goed komt. En dan grijp ik naar sokken, of sjaaltjes, waar ik nieuwe technieken kan uitproberen, en waar pasvorm niet belangrijk is. Maar uiteindelijk heb ik de trui toch afgemaakt...
I am not a sweater knitter. Halfway the project I loose faith. Even when we do it as a knit-along in my local yarn store, and everybody says I am doing fine. There are always more socks and shawls to knit, where fit is less an issue. But I did finish the sweater eventually...
Ik ben heel tevreden over de kleur. Je breit met 1 draad alpaca en 1 draad wol, wat een hele mooie 'gemengde' kleur geeft.
I do like the color, and the effect of the alpaca and tvinni hold together, although knitting with 2 strands can be difficult.
En dit is het resultaat. Ik vind de mouw nogal smal. Ik denk dat dat te maken heeft met de raglan - waarschijnlijk moet ik die iets langer maken voor mijn figuur. Het is draagbaar, maar de volgende trui wordt zeker geen raglan.
The sleeves came out rather narrow. This is the very last raglan I do; I am convinced raglans are not for me.
Ja, er komt een volgende trui. Maar eerst een vrolijk oranje sok!
There will be a next sweater, but I have deserved to cast-on a new sock in the meantime...
Labels:
boekenplankbreien,
cardigan,
knitting from my shelf
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
hij staat je goed die trui. En wat leuk om een mitten als proeflapje te breien, geeft je meteen voldoening.
Heel mooi, die trui en ja, dat kost wel doorzettingsvermogen, hè. Zo'n mitten als proeflapje vind ik een vondst, moet je er wel een tweede bijbreien voor het zin heeft :-)
Mooie kleur en ik vind de kraag helemaal fantastisch!
Ik vind zo'n mitten als proeflapje heel leuk bedacht, maar ja, dan moet je meteen ook wel een tweede breien!
You did a great job! It perfectly fits you.
Hij staat je goed, en het is een mooie trui. Ik brei een raglan altijd van boven naar beneden, dan kun je passen tijdens het breien, dat gaat altijd goed.
Heel erg mooi geworden! Toevallig heb ik gisteren ook een boek van Marianne Isager gekocht.
Your sweater is glorious! Lovely.
Post a Comment