UGH's - mislukking

When I started knitting again 'for real' some 10 years ago, I wanted to knit myself sweaters (didn't know about socks and lace at that time). And as a beginning knitter, you want a quick result. So I opted for chunky yarns, and big, one colour sweaters. I am a bit ashamed to show those sweaters now, but on the other hand, there is a lesson or 2. Knowing about gauge, and knowing about what looks good on you ...
The red one is knitted in Bergère de France Alaska (mainly acrylic), the green one in Lang M.A.X, a soft merino that started pilling the moment I knitted it. In my defense, supersize sweaters with drop shoulders were fashinonable in that time... And no, I don't wear these any more. In fact, I threw them away the moment after these pictures were taken. And I am aware that I have come a long way in that last decade, and learned a lot...

Toen ik 10 jaar geleden 'serieus' begon te breien wou ik voor mezelf truien breien (ik had geen idee dat er nog iets was als sokkenbreien, en kantbreiwerk). Als een beginnende breister wilde ik vooral snel resultaat. Dus koos ik voor dikke garens en grote truien in 1 kleur. Ik ben een beetje beschaamd om deze truien te tonen, maar ik kan er wel enkele lessen uit trekken (bvb. over de noodzaak van een proeflapje, en over wat goed staat op mijn soort lichaamsvormen...)
Rode trui is gebreid in Bergère de France Alaska (vooral acrylic), de groene in Lang M.A.X, een zacht merinogaren dat begon op te wollen toen ik het nog aan het breien was. Ter mijn verdediging : veel te grote truien met afhangende schouders waren in de mode toen. Natuurlijk draag ik deze truien niet meer. Ik heb ze zelfs weggegooid vlak nadat deze foto's genomen werden. En ik ben blij te zien dat ik de laatste 10 jaar veel geleerd heb, en een hele evolutie heb doorgemaakt in mijn breiwerken...