to knit or not to knit ?

Sorry to have to write a medical bulletin here - if you are not interested, I completely understand! 2 years ago I developed a very painfull shoulder, due to calcific tendinitis. It was so bad that I could barely use my arm, things like washing my hair or any movement where I had to reach out were very painfull. This is called 'impingement'.
Treatment : icing, anti-inflammatory medecine, rest, and physio to improve the mobility.

Wie niet geïnteresseerd is in medische bulletins hoeft het volgende niet te lezen...
Twee jaar geleden kreeg ik erge last van mijn schouder. De diagnose was toen - peesontsteking, veroorzaakt door een verkalking van een pees.
Ik heb toen 3 cortisone-inspuitingen in de schouder gekregen (telkens met een maand tussen), ijs gelegd, gerust, ontstekingsremmers, pijnstillers...en 7 maanden kine. De kine hielp niet echt tegen de pijn, bedoeling was de mobiliteit in de schouder te behouden en een frozen shoulder te voorkomen.
De eerste 6 weken zorgde de aandoening voor een brandende pijn ter hoogte van het sleutelbeen, en bovendien felle pijnscheuten bij bewegingen zoals : naar iets wijzen, een deur achter mij sluiten, mijn haar wassen.. Ik heb ondertussen geleerd dat dit het zogenaamde 'impingement' -http://www.tlichtpuntje.be/info/impigementvandeschouder.htm of inklemmingssyndroom is. Langzaamaan is dit weggeëbd, en bleef de schouderpijn beperkt tot een heef stijf gevoel 's morgens.

Question was : to knit or not to knit ? The GP told me I could do it, if it was important for my mental well-being (YES!). But most importantly : listen to your body. In that period I knitted these Swedish mittens. I could only knit 15 minutes/5 rows, so it took me almost 2 months to complete the mittens. Minimal knitting, maximal result. I also took the opportunity to learn myself twohanded fair-isle knitting. That really slowed me down too !

Vraag was vooral : breien of niet ? De orthopedist vond van niet. De huisdokter vond dat dit kon, als dit belangrijk was voor mijn geestelijke gezondheid (ja !). De eigenaresse van de wolwinkel kende verschillende mensen met schouderproblemen - sommigen bleven het doen, anderen waren ermee gestopt, uit schrik de toestand te verergeren. De doorzetters argumenteerden dat hun schouder toch pijn deed, breien of niet.
Zelf heb ik een pragmatische oplossing - te veel pijn is toch echt een teken dat het niet kan. In mijn erge periode (2 jaar geleden) probeerde ik een beetje te breien - ik kon niet veel meer dan een kwartiertje/ 5 rijen per dag. Ik probeerde dan ook kleine projectjes te vinden, minimaal breien met maximaal resultaat. In die periode heb ik deze Zweedse wanten gebreid - ik heb er ongeveer 2 maanden over gedaan.


I was very dissappointed to have the shoulder problems come back 2 weeks ago. But I learned to really take it easy now. The good news is I can use my shoulder, it just hurts. It's getting better now. Yesterday evening I knitted 4 rows on a sock, but then stopped. Well, DD's socks will take a bit longer. There is still reading and playing with Ravelry ! And my advise to any knitter coping with pain - consult a good doctor, take it easy and listen to your body.

De dokters hadden me verwittigd dat deze schouderproblemen ongeveer 2 jaar kunnen duren voor het echt over is. Ik was dus heel teleurgesteld toen ik 2 weken geleden weer een heel pijnlijke schouder kreeg. Het blijkt nu om een ontsteking van het kapsel rond het gewricht te gaan. Maar ! het goede nieuws is - ik kan wel mijn arm bewegen, dus geen mobiliteitsverlies. Toch is de pijn soms niet te houden. Ik heb dus node het breien teruggeschroefd. De sokken voor dochterlief zullen wat langer duren voor ze af zijn. Jammer, maar helaas.
Dit zijn de 'hedgerow socks', gebreid in Klazien's creaties - Arwetta. Ondertussen probeer ik wat meer te lezen. Ik heb me ook aardig kunnen bezighouden door fotootjes op te laden op Ravelry, een brei- en haak 'community'.
En hopelijk kan ik een volgend blogje wat beter nieuws melden !