Op reis neem ik een makkelijk breiwerk mee. Meestal zijn dat sokken, maar naar de Bodensee nam ik een herfstig project mee, deze Barbara top, een ontwerp van Marianne Isager.
De foto met het model is misschien wat donker. Op de patroonpagina zie je duidelijker dat het gaat over een oversized, losse T-shirt. Het is haast volledig een rechte lap, behalve aan de schouder, die met een schuin aflopende lijn vorm krijgt. Een makkelijk breiwerk voor op reis dus.
Maar wil ik het wel zoo oversized? Is dat iets dat mij goed zal staan? Het mag wel losvallend zijn, maar misschien toch niet té? Ik besluit 132 steken op te zetten, in plaats van 153 zoals in het patroon.
En misschien kan ik het patroon van de steek ook wat aanpassen? Op een proeflapje probeer ik verschillende manieren uit om de 'dip stitch' te doen. Je steekt een paar rijen naar beneden en haalt daar een draadje op van de contrastkleur (dat is die 'dip').
- Dip, brei deze steek verdraaid, brei de volgende steek op de naald en haal de dip stitch over deze steek (zo staat het in het patroon)
- Dip, brei deze steek verdraaid samen met de volgende steek op de naald
- Dip, brei deze steek verdraaid, brei de volgende steek op de naald verdraaid en haal de dip stitch over deze steek
- Dip, brei deze steek verdraaid, .... en oei, hier gaan mijn notities de mist in :)
Ik vind versie drie het mooist. Het geeft een leuk kruiseffect.
Ik speelde ook met de grootte van de blokjes. Volgens het patroon brei je blokjes van 2 steken, ik maakte daar blokjes van 3 steken groot.
En in plaats van de blokjes boven elkaar te breien maakte ik er een geschrankt patroon van. Dus, heel wat aanpassingen aan het patroon, maar dat is juist zo leuk aan breien, je kan het naar je hand zetten.
's Avonds had ik wel mijn bril nodig. Het garen is Isager tweed, een mooie combinatie van 70% wol en 30% mohair. Dat zorgt voor een niet té pluizig breiwerk, lichtgewicht en toch warm.
No comments:
Post a Comment