Ik schreef het in mijn vorige blogpost, ik heb het druk met leuke dingen. Maar als gepensioneerde heb ik ook een zee van tijd. En zoals Brihang rapt 'in een zee van tijd zwemt de eeuwigheid'.
Ik probeer mijn dag in te delen met vertrouwde routines: een wandeling, een boek, Klara op de radio...
Aftellend naar Kerst in de Advent, probeerde ik een nieuwe routine. Elke dag startte ik met een uurtje breien aan de mystery knitalong van WolHobby
Het project vroeg om twee effen kleuren, in een iets dikker garen. Ik haalde deze twee uit de kast: fuchsia wol/zijde, en beige acrylic/rayon/angora. Dat laatste kreeg ik ooit cadeau, een heel rare mengeling van garens wat ik zelf nooit zou kopen. Nu het ideale moment om dit uit te proberen.
Gebruikte techniek: schaduwbreien. Door een ingenieuze combinatie van rechte ribbels en tricotsteek ontstaat er een tekening. Als je dit via een bepaalde invalshoek bekijkt zie je het patroon. Vanuit de verte lijkt het gewoon een gestreepte sjaal... Spannend wel. Dit is de achterkant, dat zegt nog niet zoveel.
En zo ziet het begin eruit. Het patroon is gebaseerd op de seizoenen. Paddestoelen in de herfst...
... en het eindigt met bloemen in de lente. (zomer is niet in het patroon opgenomen, want dan draag je geen wollen sjaal meer).
Linda van Wolhobby zorgde voor een dagelijks mailtje, mét instructiefilmpjes en ook nog een dagelijks videoblogje, een zogezegde vlogmas
Ik apprecieerde haar spontane, authentieke manier van communicatie, én chapeau voor al het werk dat ze hierin gestopt heeft.
En dit is het eindresultaat na 24 dagen breien. Het was leuk om de dag zo te starten, maar het zij-effect was wel dat ik in december minder gelezen heb... Ik sta er soms van verbaasd hoe de dagen voorbijvliegen.
Zelfs met een zee van tijd heb je geen eeuwigheid.
Om nog eens Brihang te citeren:
En soms moet je iets meer kleur geven aan wa da grijs is
Da is wa verandering van spijs is
Leven in een klein appartementje alsof dat een paleis is
Dat is wat een andere kijk is
En zo kan het drijven
Alsof de zee m'n lijf is
Ik eb en ik vloed mee met de getijden
Als je vraagt hoe dat het moet, dan zeg ik dat 't gelijk is
Ma eigenlijk zit ik vast in m'n twijfels
Da is wa verandering van spijs is
Leven in een klein appartementje alsof dat een paleis is
Dat is wat een andere kijk is
En zo kan het drijven
Alsof de zee m'n lijf is
Ik eb en ik vloed mee met de getijden
Als je vraagt hoe dat het moet, dan zeg ik dat 't gelijk is
Ma eigenlijk zit ik vast in m'n twijfels
No comments:
Post a Comment