In de diepte/digging deeper - Knit one below

Ik ben nog altijd bezig met me te verdiepen in de patentsteek. Tot nu toe deed ik de methode met een omslag, maar je kan ook een patentsteek breien door één steek dieper te steken. Elise Duvekot schreef er een boek over, en vorige week gaf ze een workshop. Ik was jammer genoeg te laat om me in te schrijven. Gelukkig is er youtube.  Als je 'knitonebelow video' googlet kom je op verschillende sites die dit demonstreren. Je kan er de klassieke geribde patent mee breien, of leuke structuursteken mee maken.
I am still digging deeper into brioche stitch. Untill now, I did the yarnover type of  brioche. There is also the 'knitonebelow' option. Elise Duvekot wrote a book about it. And on youtube you can find several videos. You can knit the standard ribbed patternstitch, or use it in fun structural stitches.

Mijn favoriet project om een nieuwe techniek uit te proberen is nog altijd een paar sokken... Deze zijn de bowties-are-cool, verwijzend naar dokter Who en zijn vlinderdas. Voor mij ook een gelegenheid om het sokkengaren van Bart&Francis uit te proberen op mijn sletigste klant. Ben benieuwd hoe het gaat houden.
My favorite project to try out a new technique is still a pair of socks. These are the bowties-are-cool socks, a reference to dr Who. I used the merino sockyarn by Bart&Francis, a first for me.

En toen kwam deze muts voorbij in de nieuwsbrief van Woolly Wormhead. Het patroon is Muratura, gebreid in patentsteek met één steek dieper te breien.
And then I received the Woolly Wormhead newsletter announcing Muratura, a hat knit in briochestitch with the knitonebelow technique.

De muts wordt plat gebreid (dus niet in het rond), vertrekkende van een voorlopige gehaakte opzet. De vorm wordt verkregen door verkorte rijen te breien.
This hat is knit flat, starting from a provisional cast-on. Shortrows provide shaping.

 

Ik gebruikte een restje handgesponnen garen uit de voorraadkast. Hij ziet er een beetje slobberig uit, maar dat is de stijl van deze muts, hij past echt perfect, en is licht en warm. En helemaal passend in mijn nieuwe kleurenpalet!
I used handspun yarn from my stash. It looks a bit slouchy, but that's the style of this beanie. The brim is a perfect fit. It's a light yet warm hat, and it matches my new colorscheme!

In de diepte/digging deeper - the book exchange cardigan - a brioche sweater

De zoon wou een trui. Een dikke, warme trui, om thuis knus in de zetel te zitten.
Hij zond me een foto van wat hij in gedachten had, en het was een vest in patentsteek, met een sjaalkraag. Dat kwam mooi uit, want een ik wou nu wel eens een groot project in patentsteek breien.
In het boek van Nancy Marchant vond ik deze vest, 'the book exchange cardigan'. Komt wel in de buurt van wat de zoon zoekt, toch?
My son asked if I could knit him a cozy sweater, to sit on the couch at home.
He sent me a picture of what he had in mind, and it looked like a cardigan in brioche stitch, with a shawl collar.

In the book by Nancy Marchant I found this sweater, 'the book exchange cardigan'. I think this comes pretty close to what my son wants.
 

Eerste werk is natuurlijk een mooi garen uitzoeken. Ik koos voor Rowan pure wool worsted. Het proeflapje gaf de juiste stekenproef, en hield ook mooi in vorm na het wassen. Patentsteek is nogal bekend om uit te zakken, dus brei je het met een naald kleiner dan je normaal gezien zou doen. De laatste zes weken van 2016 breide ik haast alleen maar aan deze trui. Voor de patentsteek moet je elke rij twee maal breien; dus je bent wel even bezig.
My first assignement was to select a nice yarn. I opted for Rowan pure wool worsted. I could get the right gauge with my swatch, and it kept it's shape after washing. This is important, because brioche stitch can sag a lot, when knit too loose.

De mouwen leken wel eindeloos. Het mooi ineen passen van de zadelschouder was ook iets nieuws voor mij. En toen gooide ik de trui in de wasmachine, op het wolwasprogramma, zoals ik met het proeflapje gedaan had. Tot mijn afgrijzen was de trui ongeveer dubbel zo lang geworden toen die uit de machine kwam! Het is dan ook een zware trui geworden, ik heb 1 kilo garen verbruikt.
The sleeves seemed to take forever.  Sewing the saddle shoulder and the shawl collar was also a first for me. After 6 weeks of knitting feverishly I managed to finish it on time. I threw it in the washing machine (as I did with my swatch) and it grew beyond believe!

Ik heb de hele trui dan maar in de droger gestopt, om het geheel terug in vorm te krijgen. Elke 5 minuten checkte ik even hoe het eruit zag, en als de trui halfdroog was heb ik hem eruit gehaald.
I managed to bring it back to size in the dryer (checking every 5 minutes). I’ll just have to warn my son to never wash this sweater (his way)….

 

En dit is het eindresultaat, geshowed door de ontvanger.
This is the final object, modeled by the recipient.

De trui is wel wat opgepluisd, en hij is net een beetje kort, had wat langer gemogen...maar om in de zetel te zitten is dit perfect. En gezien de patentsteek nogal rekbaar is, zal de trui misschien nog wat 'groeien'...
The sweater pills a bit, and just a tad longer would have been better... but it's perfect for lounging on the couch.

Moeder en kinderen content.
A happy knitter with offspring.

Workhorse - mannenmutsen

 

Ik was deze week ziek, keelpijn, snotteren, verstopte sinussen en hoofdpijn.... Gelukkig was er nog soep in de diepvries om het hoofd vrij te maken. En alhoewel ik nog niet 100% ben, ik kan vandaag toch al een blogpostje schrijven. Zo hou ik me aan me goede voornemens voor 2017: meer bloggen. De goede gezondheidwens zal nog wel in vervulling gaan...

It was not the best start of the New Year, laryngitis, headache... but a good bowl of homemade soup cleared the head, and now I am ready to write a new blogpost, thus keeping up with the resolutions for 2017 to blog more...

In november vorig jaar heb ik een job-switch gedaan. En toen moest ik afscheid nemen van een aantal collega's. Ik had me voorgenomen iedereen een persoonlijk (zelfgebreid) cadeautje te geven. Gelukkig heb ik een cadeautjesmand waar vanalles in zit, voor de vrouwelijke collega's kon ik daar uit putten. Maar voor de mannen lag dat moeilijker, daar moest ik gauw nog een paar extra geschenkjes maken. Een mooie streng dikke handgesponnen Corriedale wol uit Nieuw-Zeeland, en een collega met een buitengewoon groot hoofd (heeft hij zelf gezegd!), dat wordt dus een muts.

I switched jobs last November, so I had to say goodbye to several colleagues. I wanted to leave by giving everybody a handknit gift... For the women I could dive into my gift stash, but for the men I did not had much up my sleeve (so to speak). It's always difficult to knit a present for a man. When my colleague mentioned that he has a large head, and that it is difficult to find a good hat, I knew what to make him. And I had a nice skein of handspun Corriedale yarn that I bought in New-Zealand...

 

 

Ik gebruikte niet echt een patroon, maar dankzij de tabel die ik in 2009 tijdens een workshop van Woolly Wormhead kreeg kon ik zelf een eenvoudige muts 'ontwerpen'. Je kan simpel aan de hand van een proeflapje en die tabel beslissen hoeveel steken je moet opzetten, hoe lang die muts moet worden, welke minderingen je moet gebruiken... werkt altijd!

I used the workshop notes from the workshop ‘hat design’ that I took in 2009 by Woolly Wormhead. This is surely the workshop handout that I use over and over again to determine how many stitches to cast on, how long to knit the hat, what type of decrease to use… never fails.

Ik gebruikte een 'wafelsteek', eigenlijk een gebroken rib-patroon. Ik maakte een foutje, op de foto is het duidelijk, maar in het echt valt het niet zo op. Hij was er blij mee!
I made a small mistake in this one, but he did not notice, and I only see it now on the picture. The pattern is 2 rows plain, 2 rows rib, and I accidently did 4 rows plain somewhere.  In real life it's not so obvious, the colleague did not notice and was very happy with his hat!

Toen ik toch bezig was heb ik nog een tweede muts gebreid, meer type 'beanie', nauw aansluitend, maar ook een echte mannenmuts. Alhoewel, voor een meisje kan dit ook, denk ik. Ik gebruikte een garen dat een vriendin voor mij uit Canada meebracht. Het label zegt: 100% wol van schapen gekweekt in Fort Steele, verwerkt in Custom Woollen Mills Alberta. Schapenras is Cotswold. Al die info op een label vind ik leuk, ik zie de schapen zo al rondlopen in dat fort...
Ik heb niet veel dikke garens in mijn voorraad, maar voor een snel cadeau is het wel handig om dat soort wolletjes in huis te hebben. Ik hou dat in het achterhoofd als ik in maart naar het yarn festival in Edingburgh afreis...
I ended up knitting 2 hats to choose from, he choose the brown waffle slouchy hat. The cream  ribbed beanie is a bit more close fitting, and would work for a man or a woman. The yarn I used is Canadian heritage wool, a souvenir from a visit to Canada by a friend. The heritage wool label states: 100% wool from sheep raised in Fort Steele BC, processed at Custom Woolen Mills, Alberta. Breed of Wool: Cotswold sheep. I love it when all this information is on a label, I already picture the sheep grazing at the fort....
I don't have much thicker yarns in my stash, but they do come in handy for quick gifts. Maybe I can stock up when I travel to the Edinburgh yarnfest next March...

Blogplannen 2017 - my plans for the blog 2017

 In 2016 heb ik veel gebreid, en weinig geblogd. 12 projecten hebben nooit een plaatsje gekregen op de blog. Bloggen gaat  voor mij over een verhaal vertellen, je passie delen, en dit met de juiste foto's. De fotograaf is niet meer zo gemakkelijk beschikbaar, en door op facebook te zitten is de drang om snel iets te delen op de blog verminderd. Bovendien, welk verhaal vertel je over nog eens een paar sokken?
Daarom heb ik voor 2017 een paar categorieën bedacht, kapstokken om mijn verhaal aan op te hangen.
I have knit a lot in 2016, but did not blog much about it. I am going to change that in 2017. A blog is about telling a story, and what story can you tell about another pair of socks? To remedy this, I have invented some categories, that will help me to share my knitting projects and plans in 2017.

Verwennerij
Ik haal een mooie streng uit de kast, en zoek daar het beste project voor.
Ik denk niet na over wie de bestemmeling is, of welke kleur die persoon mooi zou vinden. Gewoon: dit fraai materiaal vraagt om in een meesterlijk sjaaltje, muts, tas, kussenhoes… omgetoverd te worden. Later vind ik dan wel de juiste persoon voor het affe project. In 2017 laat ik me inspireren door het garen.
Pampering
I select a nice skein of yarn from stash, without really looking who the intended recipient is of what colors she likes. In 2017 I will knit projects, inspired by the yarn.

Verwennerij (voor mij)
Hier sta ik in de picture. Met mijn nieuwe kleurenkaart bekijk ik mijn garderobe, en beslis ik wat ik nog nodig heb om te schitteren. Wat daarvan kan ik dan zelf breien? Heb ik een mooi accessoire nodig om mijn helderblauwe ogen in de verf te zetten? Of een knusse trui om ’s avonds in de zetel te kruipen? Of een stijlvol truitje waarmee ik professioneel voor de dag kan komen? Voor zo’n project mag ik gerust een extra garenaankoop doen… of op breireis gaan. Edinburgh in maart en Stockholm in juni zijn al gepland. In 2017 verwen ik mijzelf.
Pampering myself
While checking my new colorcard I  am looking at my wardrobe, and decide what I need to really shine. Do I need a nice accessory to highlight my bright blue eyes? Or a cozy sweater to cuddle up in the evening? Or a stylish sweater, for daytime officewear, looking professional in handknits ? I might even need to buy some more yarn for this. I have already planned a yarn festival in Edinburgh in March and a knitting trip to Stockholm in June.

In de diepte
In 2016 heb ik verschillende brioche-projecten gebreid, maar er zijn nog veel meer mogelijkheden. Dubbelbreien is een verwante, maar toch weer nét iets andere techniek. Twijnend breien is een arbeidsintensieve techniek, met apart resultaat. Ik exploreer verder door verschillende projectjes uit te proberen. In 2017 graaf ik dieper.
Digging deeper
In 2016 I knitted several brioche projects, but there are many more possibilities with this technique. Double knitting is a related, yet again slightly different technique. Twined knitting is a labor-intensive technique, with very distinct results. I exxplore all this further knitting various little projects. In 2017 I dig deeper.

Faire et refaire – C’est aussi travailler
Ik heb verschillende projecten in de kast liggen die nét niet af zijn. De mouwen van een trui zijn te lang. Een knoopband van een vest trekt scheef. Tot mijn afgrijzen heb ik een mottengaatje ontdekt in een favoriete trui. Allemaal kandidaten om het motto van een oude handwerkjuf in praktijk te brengen: faire et refaire c’est aussi travailler.
Rework – Repair – Recycle worden de trefwoorden in 2017.
Faire et refaire - C'est aussi travailler
I have several projects in the closet which are not quite finished. The sleeves of a sweater are too long. A button band is too tight and pulls up. To my horror, I discovered a moth hole in a favorite sweater.
Rework - Repair - Recycle are the keywords in 2017.

 

Workhorse
Iedereen heeft wel iets in de kast waar die altijd opnieuw naar teruggrijpt. Een onopvallend kledingstuk, maar dan één dat je dag in dag uit zou willen dragen. Alledaags, maar niet banaal, daar ga ik voor in 2017.
Workhorse
Everyone has a piece of clothing in the wardrobe that you want to wear over and over again. A inconspicuous garment, but not bland, that's my motto in 2017.

Ik schrijf de blog toch vooral voor mezelf. Ik vind het fijn en soms ook confronterend of ontluisterend om terug te lezen hoe mijn gemoedstoestand was 5 jaar geleden... Dit was een exeperiment. Wie leest nog een ganse tekst tot het einde? Ik ben benieuwd, reageren mag!
I write this blog mainly for myself. I like reading back old posts, sometimes this is nice, sometimes confronting... 
This was an experiment. Who of you still reads long blogposts? I am curious to find out, so please react!