Op-Art socks - Heinz

Dit zijn de laatste sokken uit het Op-Art boek, vernoemd naar de kunstenaar Heinz Mack.
Hij gebruikt in zijn werk veel zwart-wit rechte en gebogen lijnen, die naast elkaar geplaatst worden en zo beweging oproepen. Dit principe wordt ook gebruikt in het zogenaamde 'schaduwbreien', waar ribbelsteek in één kleur afwisselt met tricotsteek in een andere kleur. In het boek zijn de sokken uitgewerkt in felgroen en hardroze.
This is the last pattern from the Op-Art book, named after Heinz Mack.
Op-art artists, such as Heinz Mack (born 1931), evoke the impression of lines and curves by the juxtaposition of alternating black and white lines. This concept is also used in shadow knitting in which garter ridges in one color alternate with single rows of stockinette stitch in a contrasting color. In the book these socks are knit in shocking pink and vivid green.

En dit is mijn versie in zachtere tinten. De kleuren worden per blokje afgewisseld, dus eerst zandbeige voor de ribbelsteek en wit voor de tricotsteek, en dan weer omgekeerd. Dit zou voor visuele beweging moeten zorgen. Ik gebruikte restjes en natuurlijk had ik niet genoeg, dus uiteindelijk heb ik nog wat zachtgeel voor de tenen en de boord gebruikt.
This is my version of these socks, in sand and white. I ran out of yarn (using leftoves), so finished of with a soft yellow. For this sock design, the color of the garter ridges alternates between adjacent blocks (or crescents) of pattern to produce visual movement.

De sok wordt in modules gebreid, kleine halvemaantjes, van waaruit je steken opraapt om weer aan een nieuw halvemaantje te beginnen. De voorlopige opzet (het roze draadje) wordt uitgehaald en de sok wordt diagonaal aan elkaar gemaasd om het been te vormen. Van daaruit neem je dan steken op om de rest van de sok op de normale manier te breien. Dit was interessant als experiment, maar wordt zeker niet mijn favoriete sokbreimethode...

En dat was het dan. Alle 19 patronen uit het boek zijn gebreid. Ik heb er veel bij geleerd, en ik heb er toch een aantal mooie en draagbare sokken aan overgehouden. En ik heb nog wat opgestoken over Op-Art.

The op-art shapes are worked one on top of another in brick fashion in rows, then joined to form tubes. The leg is grafted together, and then the foot and toes are knit in 'normal' sock-knitting mode.
I did not enjoy these at all. It's very hard to get a neat seam diagonally. And now I have knit all 19 patterns from the book. I learned a lot, and I have some nice and wearable socks. Not all were a succes, but it was nice to have a focus on creative sock-knitting. And I learned a bit about Op-Art too!

Dit is mijn top drie uit het boek:
Looking back, these are my top three from the book:

 

 Fibonacci, de lievelingssokken van de dochter, en de eerste kleurinbreisokken die echt goed aanpassen
Fibonacci, welloved by my daughter, and the first colorwork socks I have knit that really fit well.
 

Crest  - sokken met kabeltjes. Ik dacht, 'dat ken ik', maar ik ben erin geslaagd om zowat alles fout te doen. Helemaal opnieuw begonnen, en toch nog gelukt tegen de deadline, dat gaf veel voldoening. En het zijn heel mooie sokken geworden.
Crest - socks with travelling stitches and cables. I really struggled with these, so finishing them against the deadline gave me a big sense of accomplishment.

Ludwig - de lievelingssokken van de zoon. Voor hem heb ik ze wat korter gemaakt dan in het boek, zo heeft hij zijn sokken graag. Dat vroeg wat nadenken, en was niet van de eerste keer juist, maar uiteindelijk toch weer een mooi eindresultaat.
Ludwig  - my son's favorites. I made them a bit shorter then in the book, as my son likes short socks. And of course I did not manage to do it properly, and had to restart, but all ended well in the end.

Voor 2016 staat mijn besluit vast: er komen nog wel sokken, maar alleen supersimpele! De ingewikkelde technieken houd ik voor andere projecten...
I am sure I will continue knitting socks in 2016, but my resolution is only to knit supersimple ones...

Herbst

Ergens in september breide ik het eerste proeflapje voor Herbst, een mysterie samenbrei-trui ontworpen door Vera Sanon. Ik heb dit jaar al 2 van haar ontwerpen gebreid, telkens met goed resultaat, dus ik keek erg uit naar dit project. In deze trui wordt een zogezegde Franse schouder gebreid, die lichtjes naar achter op de schouder valt. Een mooi begin.

Late September I have knit the first swatch for Herbst, a cardigan mystery knitalong by Vera Sanon. I have knit 2 of her designs already this year, both very succesfull, so I was really looking forward to this cardigan, especially the way the shoulder is constructed… After knitting the first clue, I am totally in love with this construction.

Ik brei deze met Wollmeise DK in de kleur Oohm. Wollmeise is een handgeverfd garen, en omdat mijn 3 strengen lichtjes verschillen, deed ik de tailleband met de grijzere streng, en breide ik daarna voort met afwisselend twee rijen met de 'grijze' streng en de 'blauwe' streng.
I am knitting with Wollmeise DK in the color Oohm, a handdyed yarn. I had 3 skeins of the yarn, one that is slightly grayer then the other 2. So I switched to that one for the slipstitch  waistband. After the slipstitch waist I started to knit 2 rows of the new yarn, and 2 rows of the old yarn, to blend the colors.

 

Dit is de trui zoals gebreid door een andere deelneemster. Maar omdat het een mysterie was hadden we nog geen zicht op het eindresultaat. En aangezien ik niet echt standaardmaten heb, en maar drie strengen van deze wol, veranderde ik nogal wat.
This is the jacket as knit by another participant. As I don't have a standard size, and I only had 3 hanks of yarn I decided to tweak the pattern. 

Ik deed de tailleband lager en minder breed dan in het patroon. Lager omdat die anders over mijn borsten zou lopen. En minder breed, omdat ik een minder lang vestje wou met mijn beschikbare garen. Dus uiteindelijk ziet mijn vestje er heel anders uit.
I started the slipstitch waist 11cm after the armhole, otherwise the ‘waist’ would have been over my breasts. I did not do the slipstitch on the front, only the Estonian braid. As I am short, I  only did half the lenght of the slipstitch waist (20 rows instead of 40). I wanted this to be a shorter, more cropped jacket. So my jacket looks a lot different then in the pattern.

Ik vond die asymetrische overlappende sluiting niet zo mooi, dus ik deed ook de voorpanden minder breed dan in het patroon. Na alles op een draadje rijgen om aan te passen was ik ervan overtuigd dat de pasvorm goed was. Nu alleen nog een koordje aanbreien voor de afwerking. En beslissen of ik wel of niet knopen eraan wil...
I did not like the asymmetric overlapping front bands, so I knit those less wide then in the pattern. After putting everything on some cotton string, and trying it on, I was convinced that the fit was good. It just needed an I-cord finish. And I needed to decide wether I wanted buttons or not.

En daar ging het fout, zie ik nu ik naar de eindfoto's kijk. Het vest trekt scheef naar boven, waarschijnlijk omdat het koordje te strak gebreid is. En die knoopsgaten in het koordje zitten ook schots en scheef. Dus, in plaats van een afgewerkt vest heb ik nog een reparatie-opdracht, koordje uithalen, voorkanten breder breien.... Maar dat zal iets voor de kerstvakantie zijn, ik kan me nu niet meer opladen om dit opnieuw te doen.
Well, I thought my sweater came out pretty good. It just rides up a bit on the front (probably due to too tight i-cord). I thought that I could live with it, but now that my husband took pictures I am convinced that I need to rework that part. I am just not in the mood to start right now…This will be my Christmas holiday knitting....

Voor het ogenblik ben ik vooral druk bezig met allerlei technieken uitproberen voor het betere breiwerk. We krijgen zelfs huiswerk!
But for now, I am busy knitting my home assignement for the advanced knitting course I am taking!

the Doodler

De laatste weken is al mijn brei-tijd naar de mystery shawl van Stephen West gegaan, met de intriguerende naam The Doodler.

The last weeks all my knitting time went into the Stephen West mystery shawl, the Doodler.

Met zo'n mysteryproject  weet je eigenlijk niet waar je aan begint. Je krijgt alleen algemene aanwijzingen over hoeveelheid garen en kleuren. Dus: zoveel meter, met goed contrast voor kleur A en B, en dan nog een afstekende kleur C voorzien. Poging 1: begin niet aan een nieuw breiproject als je 300km gereden hebt en daarna 2 glazen wijn drinkt. Resultaat: je leest het patroon verkeerd, en mag opnieuw beginnen.
With a mystery project, you get general directions: choose color A and B with good contrast, and select a surprising color C for later on. My first try was not succesfull. A tip: don’t start a new knitting project after driving for 300km and drinking 2 glasses of wine…

Poging 2: na de andere beginnetjes te zien in de Ravelry groep zag ik een paar mooie projecten in een gradueel kleurverloop. Zoiets had ik ook nog in de kast liggen. Maar ik maakte weer een fout, dus dit werd ook uitgetrokken.
Second try/ I’ll have to restart anyway. The more projects I see, the better I like the gradient ones. I also have a gradient in stash, but I manage to make a mistake, again. So this is ripped out.

Poging 3: ik bedenk dat ik een omslagdoek in effen, bij elkaar passende kleuren, meer zal dragen dan iets wild en exotisch. Ik zie een paar heel exuberante projecten passeren in de Ravelry groep. Paars- en grijstinten, helemaal mijn ding. Misschien gestreept gebruiken? Staat niet in de aanwijzingen, maar waarom niet?

third try: I realise that I would not wear a very wild and exuberant shawl. I have some Knitpicks Palette  lying around in gray and purples…Why not make a striped shawl? It's not in the clues, I don't know if it will work, but am trying it anyway.

 

In deel 2 van de omslagdoek komt er een dikke kabel in ribbelsteek aan de bovenkant. Sommigen in de groep zijn er niet zo'n fan van. Ik vind het wel iets hebben.

clue2 brings a big fat garterstitch cable. Which I quite like, actually. I think it works really well with my striped shawl.

 

Deel 3: vanuit de koordjesrand steken opnemen voor een golvende 'feather and fan'- boord. De omslagdoek ziet er nu steeds barokker uit. 

Clue3 is: adding a feather&fan border. The shawl is becoming more and more ‘baroque’-looking. 

En dit is het eindresultaat. Aan de bovenrand is die 124cm. Voor mij een beetje te klein om echt rond te wikkelen.Ik had gehoopt dat de sjaal breder zou worden met wassen en uitspelden, maar de koordjesafwerking is niet echt rekbaar.

I was hoping the shawl would block to a good size, but the I-cord prevents it from really stretching much. I have a 124cm wingspan finished shawl, which is really too small for me. 

Ik ben wel heel blij met mijn kleurenkeuze. Het was een interessant project om te breien waar ik veel uit geleerd heb. Dat het eindresultaat niet helemaal mijn ding is, dat is zo'n risico dat je neemt bij een mystery. Ik heb al een kandidaat die deze wel ziet zitten, het wordt dus een mooi kerstcadeau.
I am very happy with my colors. This was an interesting project to knit, from which I have learned a lot. I have found somebody who really likes my finished project, so this will make a nice Christmas gift.