een ziekenhuissok - hospital knitting

De blog heeft weer wat stilgelegen, maar dat heeft te maken met een ernstig en onverwacht gezondheidsprobleem bij de ijzeren man. Twee weken daarvoor liep hij nog een halve marathon. En dan belde de huisdokter met de boodschap 'alles laten vallen en nu naar spoed'. Dan denk je eerst 'overdrijft die nu niet een beetje?'. Maar op spoed werd hij direct platgelegd, aan baxters en monitors gehangen en kreeg strikt verbod om uit bed te komen. Er waren indicaties dat hij een probleem aan zijn hart had. Twee dagen later bij de kijkoperatie werd er toch beslist om een stent te zetten. Toch, want tot dan gingen we er nog van uit dat het een tijdelijke infectie was of zo. Ondertussen heb ik dus aan zijn bed gezeten, en heel af en toe aan deze sok gebreid. Je kan niet veel meer doen dan wachten en proberen de zenuwen onder controle te houden. De sok is gebreid met Wollmeise in de kleur Mon Chéri, en dat vind ik heel toepasselijk.... Alles is OK nu, maar het is nog wat verwerken van alle emoties en de schok. En hij zal een andere hobby moeten zoeken. Lopen/zwemmen/fietsen mag nog, maar geen 'zotte kuren', zei de cardioloog!
My blog has been silent, because my Iron Man had a unexpected and urgent health problem. Two weeks ago he ran a half marathon. Now the GP called and told him to go to the ER urgently. The first thought was - it's something temporary, an infection or something minor. Bur finally  they had to put  a stent in a coronary artery. In the meantime, I sat at his bed, and occassionaly knitted on this sock, Wollmeise in the color Mon Chéri (very apropriate). I don't know if it calmed him, but it sure helped me to manage all the emotions. He's fine now, back home recovering. He'll have to find a different hobby though. He can still jogg/swim/bike, but nothing excessive.