walk on the moon

Het grote breiproject dat ik meenam naar Suriname was een halvemaanvormige omslagdoek, Walk on the Moon. Het oorspronkelijke ontwerp werd verkocht als pakket op de website van Wollmeise. Ondertussen kan je het patroon ook los kopen op de website van Arlene's lace.
The big knitting project I took with me to Suriname is this crescent shape shawl, Walk on the Moon. The original design was sold as a kit on the Wollmeise website. In the meantime you can also buy the pattern seperately from the site Arlene's lace.

De omslagdoek is ontworpen om drie kleuren te combineren. Ik kocht  pakket 1, drie kleuren rood (Merlot-Himbeere-Ruby Thursday). Maar eigenlijk wou ik iets anders dan rood, zo ben ik dan, ik wil mijn eigen kleuren kiezen.
The design uses three colors. I bought kit 1; three shades of red (Merlot-Himbeere-Ruby Thursday). But I wanted to choose my own colors.

Het probleem is dat Wollmeise lace in grote strengen wordt verkocht, 300gr op een streng. Ik had nog deze twee strengen liggen, een knaloranje en een bruinzwart. Ik dacht dat bruin en oranje goed zou combineren, maar dat oranje is toch wel heel erg knal. En welke derde kleur zou je er dan nog bij moeten doen?
The problem is that Wollmeise lace is sold in big, 300g hanks. I had these two colors in my stash, bright orange and blackish brown. Normally, brown and orange is a good combination, but not these two. And what thirth color could work with these?

 

 Er waren nog mensen met teveel van één kleur, en goesting om een driekleurige sjaal te breien, en toen werd er een ruiloperatie gestart. Iedereen deelde zijn streng in drie, zond alles naar een mevrouw in Engeland, en zij deed een herverdeelactie. Ik kreeg uiteindelijk deze drie kleuren : Fritzi Frizzante (blauwgroen) - Schwefel (olijf?) en Cassis (roodpaars). Hmm. Nog niet helemaal wat ik zoek. Dan maar zoeken of ik nog iets kan bijkopen?
Other knitters had the same problem as I had, too much yarn of one color, and the desire to knit a 3-colored shawl. So we started a swap: everybody divided her hank in three balls; and everything was sent to a lady in the UK. She re-arranged the yarn. And this is what I ended up with: Fritzi Frizzante (teal) - Schwefel (olive?) and Cassis (reddish purple). Hmm. Not quite there yet. Maybe I need to buy some extra yarn?

Rachel heeft nog wat Ballerina voor mij, een blauwpaars.
Rachel can sell me some Ballerina, a blueish purple.

Of  Roter Himbeermund? Dat is een rozigrood, een beetje gevlamd.
Or Roter Himbeermund? It's a pinkish red, slightly variegated.

Ik heb ook nog een rest 'ein klein wenig verrucht', indigo met paarse tinten.
I also have some 'ein klein wenig verrucht'; a leftover from knitting a big square shawl. It's a dark indigo with purple streaks.

Kan ik dat combineren met Neptun dark, een blauwgroen?
Maybe that could work with Neptun dark, a teal shade?

Uiteindelijk hou ik het bij Schwefel, Cassis en Zartbitter. Die laatste lijkt verdacht veel op het bruin dat ik eerder weggeruild heb...
Finally I settle for Schwefel, Cassis and Zartbitter. The last one looks a lot like the darkbrown I swapped away...

Zo zag de sjaal eruit toen ik terugkwam van Suriname... hetzelfde als toen ik vertrok dus.
This is how the shawl looked like when I came home from Suriname. Basically the same as when I left.

Drie weken later. Hier is het echt breiweer geweest de laatste weken. Niet zo'n mooi weer dus, het zou nu eigenlijk lente moeten zijn.
And 3 weeks later ... we have had some very nice knittingweather lately (not so nice weather basically, it should be spring now).

Op die ene dag dat de zon een beetje schijnt moeten we er dus van profiteren om foto's te nemen...
On that one day that we have a little bit of sunshine I asked my house photographer to take some pictures. But I could still wear a shawl!

Brei- en haakcafé in Leuven

Er start een nieuw brei- en haakcafé in Leuven, elke 2de dinsdag van de maand van 20u tot 22u, in het wereldcafé, Helleputplein 2 te Leuven. Eerste maal op dinsdag 14 mei. Link hier.


Het wereldcafé is een toffe locatie, gerund door vrijwilligers. En in verband met het breien, iedereen is welkom, ook beginners. Er is een begeleidster aanwezig die nieuwelingen op weg zet en algemeen advies kan geven. Bijdrage is 2€ per avond.

Ik ben naar de eerste avond geweest, en 't was gezellig. De volgende keer, 11 juni, is het misschien wèl eens terrasjesweer, en dan kunnen we buiten zitten...

Reisbreien - Travel knitting

Blogger lijkt nog steeds niet mee te werken. Hoog tijd dat mijn persoonlijke IT-helpdesk terug thuis is om dat voor mij uit te zoeken...

Blogger is still not cooperating in publishing decent pictures. It's about time that my personal IT consultant gets back home to help me figure this out...

Maar ondertussen: heb ik gebreid in Suriname? Daarom deze foto als bewijs.  Ik had 2 projecten mee, een kleintje voor op het vliegtuig en tussendoor, en een groot voor de lange tropische avonden. Géén goed idee, lange tropische avonden = veel muggen. En 't is ook extreem warm en vochtig. Geen ideale brei-omstandigheden, en bovendien was ik 's avonds vaak doodmoe. Ik heb daar heel goed geslapen in Suriname.
The question was: did I knit in Suriname? Well, this picture proofs it. I brought 2 knitting projects, a small one for plane travel and inbetween knitting, and a big one for long tropical evenings. Well, tropical evenings are extremely warm (and humid), and lots of mosquitos. And no, I did not try knitting under a mosquito net.

Mijn klein projectje is dus zelfs niet in Suriname uitgebreid. Maar terug hier hebben we al veel nat en koud weer gehad, dus een sjaaltje in wol-katoen, en in vrolijke kleurtjes vliegt hier van de pennen.
I did not even finish my small project while I was in Suriname. But back home we had plenty of cold and rainy weather, so a small scarf in wool-cotton blend and in cheery colors flew of my needles.

Het patroon is lacy baktus, en het garen is Noro Taiyo sock, afgewisseld met witte sokkenwol voor de gaatjesrij. Ik heb nog een klein beetje wol over, ik denk dat ik voor de finishing touch er nog 2 flosjkes ga aanmaken.
The pattern is lacy baktus, the yarn is Noro Taiyo sock, combined with some white sockyarn for the eyelet rows. It just needs 2 tassels to really finish it of.

Galibi - Suriname

In Suriname moet je zeker de natuur intrekken. Absoluut de moeite is Galibi, waar je op het strand reuzeschildpadden kan gaan zien, die 's nachts eieren komen leggen op het strand.

Suriname is worth visiting for it's nature and wildlife. One of the must-sees is the beach at Galibi, where giant turtles lay their eggs at night.

Vanuit Paramaribo brengt een busje ons in ongeveer 3 uur naar Albina, een stadje aan de Marowijnerivier, op de grens met Frans-Guyana.

From Paramaribo a small bus takes you in 3 hours to Albina, a small city at the river, on the border to French Guyana.

Met een klein bootje voeren we naar het dorp van de Karib-indianen. Zij beheren het natuurreservaat, en gidsen de toeristen naar de schildpadstranden.

With a small boat we were taken to the village of the Karib Indians. They guide tourists to the turtle beaches at night. 

In het dorp is een klein dierentuintje, waar de meeste dieren loslopen. De gids vertelde ons dat het meestal gaat over dieren die ze als baby gewond in het bos gevonden hebben, ze zijn dus gewend aan mensen. Maar 't blijven wilde dieren natuurlijk, de ocelot (katachtige) zat wel in een kooi.
In the village there is a small zoo, most animals are not in cages.

Onze gids, Johan, gaf ons een rondleiding in het dorp. Er is daar een 'info-centrum' over de schildpadden, compleet met grote namaakschildpad en al. Handig dat alle borden in het Nederlands zijn! (en om één of andere reden wil blogger hier niet meewerken en blijft deze foto geroteerd - grrr...)
Our tourguide, Johan, gave us a tour of the village. He took us to the turtle information centre, which consists of 2 billboards, and a big plaster turtle (to show the size). For some reason blogger is not playing nice here... I cannot rotate the picture, although it looks fine on my preview...grr...)

En 's avonds gingen we  het strand op, met gids, en die bracht ons vlakbij een eierleggende reuzeschildpad...Jammer genoeg zijn de foto's niet goed gelukt, maar het was echt wel een indrukwekkende belevenis.
In the evening, after another boottrip, we landed with our guide on the beach where he brought us very close to an egglaying turtle. Unfortunately I was not able to take a decent picture of it, but I can assure you it was an impressive sight.