Lizard ridge afghan

I present to you : my finished lizard ridge afghan. I don't know what it is, but it happens a lot that when I finish a project, I feel a bit down (depressed would be overstating it). Maybe because it's never nearly as perfect as you would have hoped ? Or maybe because the fun is over ? (although most projects ask a bit of persistence to get finished eventually). The knitters 'high', the excitement about a project usually happen in the planning and starting stage. Finishing is hard work. I must admit that the lizard ridge project contained a lot of excitement, every square is a project on it's own !

Eindelijk kan ik dit tonen : mijn afgewerkte lizard ridge deken. Ik weet niet hoe het komt, maar het gebeurt regelmatig dat als een project af is, ik me een beetje neerslachtig voel (depressief is wat overdreven, maar toch ...). Misschien omdat het toch nooit helemaal zo perfect is als ik had gehoopt ? Of misschien omdat al het plezier, en de opwinding van een project helemaal weggeëbd is ? (alhoewel het plezier tegen het einde van een groot project teruggebracht is tot doorzetten en proberen het afgewerkt te krijgen). Het echte plezier, de opwinding van iets nieuws, situeert zich toch vooral in het begin, bij het starten van het project. Een project beëindigen is hard werk. Deze deken had wel het effect dat je bij elk nieuw vierkantje de opwinding van een 'nieuw project' ervaart.


I do like the squares, and how they work together. I am not so happy with my finishing. I crocheted the squares together, which made for lumpy seams. I knitted a big garter border around the whole afghan. Just when I finished it, I read all the well-put thouhgts from Mason-Dixon knitting about knitted borders. Now I know that my border sucks big time. See how neatly Ann's border rolls over ?
And colorwise : I used Rowan DK tweed in charcoal, because I wanted a 'manly' border. Now it's just bland, it needs some 'zing'! (and my DD wants it, I can get bolder with a color). I am considering adding a small fuchsia border, and using the Mason-Dixon edge treatment. I just don't have the courage to do it right now.

Ik vind de vierkantjes goed geslaagd, en hoe alles met elkaar past. Ik ben niet zo gelukkig met de afwerking. Ik haakte de vierkantjes aan elkaar - nogal dikke zomen was het resultaat. Daarna breide ik een grote boord in ribbelsteek. Net toen ik daar mee klaar was, las ik op de blog van Mason-Dixon een lang, weldoordachte bijdrage over boorden rond dekens. Nu weet ik dat mijn boord helemaal niet goed is. Kijk maar eens naar de mooie afwerking met tricotsteek, die dan netjes naar binnen krult. Daar kan ik niet tegen op.
En qua kleurgebruik : ik breide de boord in Rowan DK tweed in steenkoolgrijs, omdat ik een 'mannelijke' kleur wou. Nu vind ik de kleur te gewoontjes, te plat, het moet een beetje opgevrolijkt worden (en nu mijn dochter deze deken wil kan ik wel wat wilder met kleur tewerk gaan). Ik denk eraan een smalle fuchsia boord errond te breien, en dan op de manier zoals op de blog van Mason-Dixon. Ik heb alleen niet de moed om er nu direct aan te beginnen.

The best part of this project is that several other knitters contributed to it. I received yarn from Lies, Amber, Emma, Deb and Chris to finish this afghan. I am really touched by all your generous gifts. It's up to you to find where 'your' yarn ended up in this afghan !

Het beste van dit project is dat verschillende andere bloggers/breisters mij wol gestuurd hebben om het project af te werken. Ik kreeg volledige bollen, en restjes uit de overschottenmand van Lies, Amber, Emma, Deb en Chris. Zij mogen nu raden waar hun bolletjes terecht zijn gekomen.

And I decided to give the 'rocking girl blogger' award to all of you ! Thanks again !

en dus gaat de 'rockin' girl blogger' naar deze 5 dames. Nog eens bedankt !