Bodensee

 

Eind september, begin oktober trokken we naar de Bodensee-regio, voor (voorlopig) de laatste huisruil van 2024. Onze uitvalsbasis was Lindau : erg toeristisch, zelfs eind september, duurder dan doorsnee in Duitsland. Er is veel te zien in de regio en we hadden twee weken om de vier landen rond het meer te ontdekken. 

In Lindau hingen we de toerist uit: een boottochtje over het meer, een etentje met vers gevangen vis in de plaatselijke zeilclub, een drankje op een terras in het zonnetje, en een bezoek achter de schermen van het plaatselijk marionettentheater. Overdag wordt het stadje overspoeld met busladingen toeristen; dan is een plaatsje vinden voor de auto niet makkelijk. Tip van de huisruilfamilie: iets verder weg parkeren en met de bus op en af. Het was wat omslachtig soms, maar dat hoort erbij.

We wisselden af tussen plaatselijke wandelingen en lieten de auto dan een paar dagen aan de kant. De andere dagen deden we uitstappen wat verder weg.

SANKT-GALLEN

 

Eén van die daguitstappen bracht ons naar Sankt-Gallen aan de andere kant van de Bodensee in Zwitserland, met een Unesco werelderfgoed bibliotheek, een klein textielmuseum en een verrassend kunstmuseum (die textielbaronnen waren ook verzamelaars). 

En telkens als ik ik Zwitserland ben zoek ik of er een vestiging van Tibits is, een vegetarisch buffetrestaurant met heel veel keuze. In Sankt-Gallen zijn ze te vinden in een mooi oud bankgebouw, niet ver van het station. 

MEERSBURG

Meersburg stond in mijn reisgids beschreven als heel toeristisch. Niets voor mij, dacht ik, maar het viel mee qua drukte. Leuk stadje met een middeleeuwse burcht en een barokkasteel. En de zon scheen.  Na een Duitse 'lichte' lunch voor geen geld, bezochten we de indrukwekkende Cistercienzer abdij in Salem, met de uitgestrekte tuinen. 

Op de foto merk je ook een zeppelin, iets wat je geregeld ziet als je aan de Bodensee verblijft. In Konstanz vind je het interessante Zeppelin museum. En volgens de reisgids is Konstanz een bruisende en aangename stad, maar wij waren daar op een verkeerde dag, in de gietende regen. 

Conclusie: een reisgids kan zeggen wat die wil, de concrete ervaring is voor iedereen anders. Omstandigheden zijn wat ze zijn. Het is ook wat je er zelf van maakt natuurlijk.

SCHLOSS ACHBERG

De kleine locaties die je zelf 'ontdekt' blijven soms het best hangen. We zagen een affiche voor een tentoonstelling over vrouwelijke impressionisten in het barokke Schloss Achberg. Een met zorg onderhouden kasteeltje, weggedoken in een groene uithoek van de regio, met een uitgebreid cultureel programma. En het pleisterwerk aan het plafond was ook impressionant!

TETTNANG

Een andere 'ontdekking' was Tettnang. Het landschap wordt gedomineerd door de hoge stellages voor de hopranken. We waren net op tijd om het laatste van de oogst mee te maken. De lucht was gevuld met een zoete, bijna bedwelmende geur van hop: aangevuld met het geratel van de machines gaf het gevoel alsof ik middenin een levend bierbrouwsel stond.  We hebben natuurlijk ook geproefd, een bittere IPA en iets bio blond alcoholvrij.

In het kleine Elektronika Museum vond Jan zijn oude Revox bandrecorder terug. Dat bracht herinneringen aan sparen met weekendjobjes voor zijn eerste grote aankoop, en het plezier om uren bezig te zijn om muziek te luisteren en te verzamelen....

En in het barokke Schloss Montfort huist nu het plaatselijke gerechtshof. Een beetje ironisch, waar vroeger de graaf en gravin heersten…

BREGENZ

De laatste daguitstap bracht ons naar Oostenrijk, waar we Bregenz en Feldkirch bezochten.

In het Voralbergmuseum was er een middagconcert, en twee tentoonstellingen, over handwerk en over blaasmuziek. In Feldkirch vond ik mijn souveniertje in de plaatselijke wolwinkel. Groene sokkenwol, wat anders?

Het was een afwisselende reis met een paar hindernissen. Als je ziek/verkouden bent op vakantie vraagt dat wat extra energie. En reizen is soms ook verloren lopen, in de file staan, praktische problemen oplossen….

Het souvenir is ondertussen al omgevormd tot een paar sokken voor het goede doel. Ik kijk terug op onze huisruil en onthoud de mooie momenten die we hebben meegemaakt. En wie goed heeft opgelet zal merken dat we maar drie landen bezocht hebben. Liechtenstein zal voor een volgende keer zijn...