Slipstravaganza

Dit jaar heb ik me weer laten verleiden om mee te doen aan het MysterieSamenBreiProject van Stephen West. Je hebt één hoofdkleur nodig, en drie contrastkleuren. Na een paar proeflapjes ga ik voor donkerblauw als hoofdkleur, en probeer ik me écht in te houden qua contrastkleuren. Stephen West heeft vaak exuberante ontwerpen, en flashy kleuren bij een wild ontwerp zou wel eens té kunnen worden. 

Ik wacht om te starten tot  het tweede deel gepubliceerd is, zodat ik al een beetje zie waar het ontwerp naartoe gaat. Het begint met een honingraatmotief over een gestreepte achtergrond. Ik vind die projecten het mooist waar er niet te veel contrast is in de strepen. Ik kies dus voor zachtblauw en grijs met een spikkeltje.

Wat wordt de volgende contrastkleur?  Ga ik voor roze in dezelfde kwaliteit  wol als mijn twee blauwen? Ik brei met Jon Arbon Devonia, een heerlijke mengeling van wol van verschillende schapenrassen. Het garen is lichtjes pluizig,  een beetje glanzend, maar niet prikkend zoals mohair. Het is een echt plezier om hier mee te werken! Of ga ik voor mijn oorspronkelijke keuze, hardgeel WolmetVerve merino? 

Toch maar het geel gebreid, en dat was een goede keuze voor dit deel, kleine spikkeltjes kleur tegen de donkerblauwe achtergrond. En zoals te verwachten, dit is zeker geen standaard omslagdoek, wel  een origineel ontwerp van een creatieve geest. Je zet extra steken op om de trapjes te overbruggen. Bij elk deel in het patroon hoort ook een video waar Stephen nieuwe technieken demonstreert, handig als je een visuele leerder bent. 

 

In het volgende deel komen grote ruitvormige patronen, en weer twijfel ik aan de kleur. Ik zie in de Ravelry-groep een paar heel avontuurlijke kleurencombinaties voorbijkomen.  Maar neen, ik had me toch voorgenomen om met rustige kleuren te werken? 

 

Ik hou het dus bij grijs en geel. Ook aan de achterkant ziet dat er mooi uit.

Het wordt wat moeilijk om alles op de foto te krijgen. Dit wordt een reusachtig grote omslagdoek, zoveel is duidelijk. En weer een aparte vorm, in deel vijf brei je kleine driehoekjes. Ik neem er een sokkennaaldje bij, want het is veel draaien en keren over verkorte toeren.

En dan: de boord, langs de driehoekjes, terug meerderen, in het totaal heb je uiteindelijk meer dan negenhonderd steken per rij. Je kan kiezen voor de 'kleine' versie met drie strepen, of de 'normale' versie met zes strepen in de boord. Ik houd het op drie strepen. Een rij breien duurt ongeveer vijfenveertig minuten nu.

Bij het opspannen kan je dan nog opteren om de boord in lange punten te blokken, of eerder naturel te laten golven. Ik vind deze al meer dan groot genoeg, punten moeten niet echt voor mij.

Vraag is nu: hoe draag je zo iets? Het is een shanklet, iets tussen shawl en blanket in. Dat had ik nog niet in mijn garderobe. Het kan nog van pas komen, deze winter in mijn thuiskantoor aan de noordkant.