Langsjal með skeljaprjóni

In Ijsland op vakantie: op het einde van een lange rit een wolwinkel binnenstappen en overrompeld worden door keuzestress.
This summer in Iceland: I stumbled upon the yarnstore after a long day of driving, and I was overwhelmed by all the yarn. What to choose?

Handgeverfd of natuurlijke schaapkleuren?
Handdyed or natural sheep colors?

Uiteindelijk kocht ik een beetje van beide...
I went for a bit of both...

 

Ijsland is bekend om zijn dikke truien met ronde pas, de zogezegde Lopapesya, maar je vindt er evengoed kanten sjalen, zoals hier in het openluchtmuseum van Reykjavik.
Iceland is best known for it's thick sweaters with the round yoke, the so-called Lopapeysa. But you can also find nice lace shawls, as seen here in the open-air museum in Reykjavik.
 

 

Ik kocht dan ook een boek met Ijslandse kantpatronen. Dit boek bestaat eveneens in een Engelstalige versie, maar die was jammer genoeg uitverkocht. Met Google en wat Ijslandse breitermen zou het wel lukken dacht ik. Ik koos voor een stola in pauwensteek, in het Ijslands blijkbaar 'Schelpsteek'. En in het Engels heet deze steek dan weer 'Veer&Waaier'...
I  bought a book with Icelandic lace shawl patterns. This book also exists in an English version, but that one was unfortunately not available any longer. I figured that I could make sense of the patterns with a little bit of Googling...I choose to knit a stole in what we call in Dutch 'Peacock Stitch'. It looks like this is called 'Shell stitch' in Icelandic, and I believe this is called 'Feather&Fan' in English?

Uiteindelijk hoefde ik zelfs geen Google te gebruiken, want Marie-Paule had het boek in het Engels en stuurde me de vertaling. Het garen is een zogezegd 'einband', ééndraads kantgaren.Volgens de verkoopster in de winkel is het echte lamswol, dus zachter dan de traditionele Ijslandse ruwe wol. Ik hou wel van ruwe wol, maar dit garen heeft ook veel lange haren die uitsteken, en dat zorgt voor extra kriebelfactor. Het doet me zelfs een beetje aan mohair denken, jammer genoeg iets waar ik niet zo graag mee brei.

The yarn is a so-called 'einband', oneply? The shoplady told me that all their yarn is lambswool, so it is supposed to be the softer kind of Icelandic wool. I would not call this 'soft', although I do like course wool (in particular shetland wool). This yarn is rather hairy, with lots of fibres sticking out. It has a bit the hairy feel of mohair, and unfortunately, I do not like to knit with mohair.

Eens je het patroon kent is een stola breien een beetje saai. Dit was dan ook de laatste 4 maanden mijn 'tussendoor'-project. Als je echt te moe bent voor een ingewikkeld patroon, dan is het fijn om een paar rijen aan een lange rechtdoor-brei te doen. Het is ook een goed project als ik aan het suppoosten ben op een tentoonstelling wachtend op bezoekers, of op café tijdens onze Stitch'n Bitch-avonden
Once you know the pattern, knitting a stole is a bit boring. So this was the last 4 months my 'inbetween'-knitting. When I was too tired to concentrate, I enjoyed knitting a few repeats on this long rectangular piece.

 

Ik breide tot al de wol op was, in totaal 180gram. Het is een niet-traditionele stola geworden. Ik begon met smalle strepen en eindigde met bredere banen, dus een beetje asymmetrisch. Ik vind dit leuk als eindresultaat, maar eigenlijk was het gewoon omdat ik opeens zonder grijze wol kwam te zitten en nog redelijk wat multikleur over had. Het geeft wel een modern tintje aan een klassieke sjaal!
I knit until I ran out of yarn, for a total of 180 grams. I ended up with a non-traditional traditional scarf…It’s asymetric, I started with small bands of color, ended with larger bands. I like it, but it was mainly due to running out of gray yarn.

Ik had de stola graag iets smaller en nog wat langer gehad, maar het is wel draagbaar zo. Ik hoop dat de bestemmeling er ook zo over denkt.
Sizewise: I would have liked it a bit narrower and a bit longer, but still, it’s wearable as a stole/wrap. I hope the recipient will like it like this.

En nu ik naar de foto's kijk denk ik dat ik ook een grijze sjaal nodig heb!
And now that I look at the pictures, I think I need a gray shawl too!

Nederlandse sokkeninspiratie - Dutch sockknitting

 

 

Sokken zijn nog altijd mijn favoriete tussendoorprojecten. Voor inspiratie, aanmoediging en gezellig geklets hang ik nogal eens rond in de Nederlandse sokkenbreigroep op Ravelry. Geregeld is er ook een (tijdelijk) gratis patroon dat iemand speciaal voor die groep uitwerkt. Deze zomer breide ik bvb. deze sokken in een lichtgewicht driedraads garen. Het patroon heet 'streepje anders', en werkt vooral met afgehaalde steken.

I still like to knit socks as easy inbetween projects. I hang out a lot in the Dutch sockknitting group on Ravelry. Occassionally there are (temporarily) free patterns to test out. This summer I have knit these slipstitch socks, called 'Streepje anders' in a lightweight 3ply yarn.

 

Omdat de groep 10 jaar bestaat heeft de oorspronkelijke oprichtster Janneke deze mooie kabelsok ontworpen. Het patroon heet 'Wens', je mag jezelf iets leuks toewensen. Het is een prettig patroon met voldoende afwisseling, zonder écht moeilijk te zijn. Ik wens mezelf warme voeten deze winter, en ik hou deze sokken dan ook gewoon voor mezelf. Het klein beetje kasjmier in het garen maakt ze extra luxueus.
Bcause the sockknitting group celebrates its 10th anniversary, the founder of the group designed this cabled toe-up sock.  She called this pattern 'Wens' (Wish). You can wish yourself whatever you want. This was a nice sock to knit, entertaining but not too challenging. I wish myself warm feet this winter, and I am keeping these socks for me... The small amount of cashmere in the yarn makes them feel extra luxuruous on my feet.

De laatste week kon ik niet breien wegens een ontstoken elleboog. Nieuwe sokkenwol kopen op de handwerkbeurs kon dan weer wel. Ik viel voor de zachte pastelkleuren in deze plantaardig geverfde mini-strengetjes van bynightcreations. Allemaal in haar eigen keuken geverfd, vertelde Nathalie mij.
My elbow bothered me the last week, so I could not knit. I did visit a craft show, and I bought some new sockyarns for future projects. I really liked these plantdyed miniskeins from bynightcreations. Nathalie told me she dyed all these in her own kitchen.

En ik heb écht paarse sokken nodig. Liset van Schaap&Draak groef helemaal onder in haar kraam om voor mij de perfecte streng te vinden.
And I really, really need a pair of purple socks. Liset at the Schaap&Draak booth dug deep to find the perfect hank for me.

Je kan sokkenwol natuurlijk ook gebruiken voor een ander project, bvb. deze sjaal uit het nieuwe boek 'Tuck Stitches' van Nancy Marchant.  De elleboog voelt al weer beter, ik kan langzaamaan (met de keukenwekker op) weer beginnen. Hoe dan ook, dat er in de toekomst nog sokken gebreid zullen worden is wel zeker!
Of course you can use sockyarn for other projects too, for instance this scarf from the new book 'Tuck Stitches' by Nancy Marchant. My elbow is feeling better already, I guess I can take up the knitting back up (gradually, timing it with an alarm). Anyway, I am sure that there are more socks in my future!

Faire et refaire - Building Blocks

Eén van mijn doelstellingen van dit jaar was: projecten opnieuw ter hand nemen als ik er niet helemaal content mee was. Vorig jaar breide ik in de Stephen West Mystery Knitalong deze Building Blocks sjaal. Ik ben heel tevreden over de kleuren (die heb ik dan ook zelf gekozen), maar minder blij met de rare uitsteeksels die je krijgt als je de sjaal draagt.

One of my goals for this year was: take old projects that were not 100% succesfull, and rework them. Last year I have knit the Building Blocks shawl in the Stephen West Mystery knitalong. I am very happy with the colors (I should, as I selected them myself); but not so happy with the strange batwing flaps you get when you wear the shawl.

Eigenlijk is de sjaal terug te brengen tot een driehoek in stapjes, waar telkens een uitsparing is waar je extra steken hebt opgezet om de driehoek op te bouwen. Het komt er nu op aan om die uitsparingen op te vullen. Gelukkig heeft FiberRachel op Ravelry hier een oplossing voor gevonden, en moest ik zelf mijn hoofd niet breken over hoe ik dit moest doen...

This shawl is basically a stepstair triangle shape, with 'voids' where you add extra stitches to build up the triangle. Luckily I did not have to break my head over how to fill in the corners under the litlle batwing flaps. FiberRachel on Ravelry  has a very nice tutorial...

Acht vakjes om in te vullen, en elk vakje kostte mij ongeveer een uur. Ideaal dus om te doen terwijl ik proeflapjes breide voor het nieuwe Stephen West-mysterie. Na één week breien had ik een veel draagbaardere sjaal!
Eight corners to fill in, and each piece took me about one hour. So this was an ideal projet inbetween the swatching for the 2017 Stephen West-mystery. After one week of knitting I ended up with a much more wearable shawl!

Alleen: iets nieuws beginnen is veel leuker, uitdagender, spannender... dan iets herwerken. Toch vind ik dat dat meer moet doen, iets opnieuw vastpakken, en het écht goed afwerken. Want 'Faire et refaire' heeft eigenlijk als ondertoon: doe het direct goed, dan moet je geen dubbel werk doen. Mijn excuus hier was wel dat het een mysterie-project was, zodat ik niet wist waar het naartoe ging. Maar nu is die dus écht af, en wordt die een nieuwe favoriet. Ik vind hem wel niet zo goed passen bij mijn zwarte winterjas, dus nu een mooie grijze jas kopen?
But, but... Starting a new project is much more fun then reworking an old one! I am more and more convinced we should all occassionaly go back to our older projects, and rethink our choices, pick up the project and finish it properly. 'Faire et refaire' has a negative undertone: if you do not do your work well, you'll have to redo, and that will cost you more time eventually. My excuse with this project is that it was a mystery knitalong, so I did not know where it was going. But now the shawl is really finished. I just don't think it goes with my black wintercoat. Off to buy a nice gray coat?