sock madness - twisted madness

De kwalificatiesok voor de sockmadness was 'twisted madness'. Voordeel van het patroon: je hebt niet echt een schema nodig, dus ideaal om op reis mee te nemen. In Edinburgh heb ik zo'n beetje overal aan deze sok zitten breien.
Qualification sock for the sock madness was the twisted madness pattern. The one advantage of this pattern was that you do not need a complicated chart, so it makes ideal travel knitting. I took it with me to Edinburgh, and knit on it wherever I went.

Dat was dan ook het enige wat ik leuk vond aan de sok. Mijn gevlamd garen deed zijn best om zo lelijk mogelijk te worden. En de minikabeltjes doen het werk scheef trekken. Het lijkt me niet comfortabel om te dragen.

That was the only thing I liked about the pattern. The variegated yarn looked uglier then ever. And the twisted stitches made my sock turn askew. I have my doubts about how comfortable this sock is to wear...

Uiteindelijk heb ik niet zoveel van Edinburgh gezien, maar dankzij een tip in het festival magazine belandden de sok en ik in de Dovecot studios.
I did not see that much of Edinburgh, but thanks to a tip in the festival magazine, the sock and I landed at Dovecot studios.

Dit is een kunstgalerij en een weefstudio, waar je vanop de balustrade boven de artiesten aan het werk kan zien. Lekkere cake hadden ze daar ook!
This is an art gallery and tapestry weaving studio, where you can watch the artist at work from the viewing space. And they had nice cakes in their cafe!

Ik heb het patroon gebreid volgens de onderrichtingen, met een markeerdraadje om te tonen dat je wel degelijk het vereist aantal patroonherhalingen gedaan hebt. Het patroon is een echte garenvreter, aan de tweede teen was de wol op. De kabeltjes lopen door op de teen, en de sokken zijn te groot, zelfs voor de zoon met maat 46. En hij zou toch al niet zo'n sokken dragen, denk ik.

I knit the pattern according to the rules with a running thread yarn marker, to show that I actually knit the required number of rows. The pattern eats a lot of yarn, so I ran out of my yarn at the second toe. The pattern continues the twisted stitches through the toes. The socks are too large, even for my son with his giant feet (not that he would wear these...).

Zodra de sokken goedgekeurd waren voor de wedstrijd heb ik de voet uitgehaald, herbreid over minder steken en zonder kabeltjes. Nu zijn het draagbare sokken voor de dochter.

As soon as the socks were officially approved, I reworked them to be wearable by my daughter: less stitches, no twisted stitches on upper foot and toe.  

Het volgende patroon in de sockmadness is veel mooier/leuker/draagbaarder. En voor mij.

The next pattern in the sockmadness is much prettier/nicer/more wearable. And it's for me.