wol op het Zuidereiland - Wool on the South Island

Voor ik op reis vertrek kijk ik altijd eens op Ravelry, om te zien of er zich interessante wolwinkels op mijn weg bevinden... Niet dat ik mijn reisroute helemaal daar op afstem, maar toch. We besloten maar een klein stukje van het Zuideiland te doen, dan konden we evengoed gaan waar het interessant is.
Whenever I travel I use Ravelry to find yarn stores. Just go to yarns and then Local Yarn Shop Directory and enter your city. I found stores in different cities. Each one had slightly different selections. 

In Hokitika bezocht ik Sock World, met zijn sock knitting machine museum. Heel groot is het niet, er is een mooi maar beperkt aanbod zelfgesponnen? garens, vooral merino en merino met possum. Je kan er ook machinegebreide sokken kopen van de handgeverfde garens. Machinegebreide sokken zijn toch net iets vaster gebreid dan met de hand. Bij mijn handgebreide sokken klaagt mijn Ijzerenman erover dat hij de 'ribbeltjes voelt', hij vindt ze dus niet comfortabel om op te lopen.  Ik dacht hem te overtuigen om eindelijk eens wollen sokken te dragen, maar de kleuren waren hier een beetje té wild naar zijn smaak. Ik kocht dan maar een streng vervilte merino met possum, om later een sjaaltje mee te breien.

In Hokitika I visited Sock World. They specialise in merino yarns as well as possum merino blend. You can also buy machine knit socks. Those socks are usually knit at a tighter gauge then handknit socks. My IronMan complaines of 'feeling the bumps' in handknit socks, so I hoped to persuade him to try out some woollen socks, but the colors were a bit too wild to his taste. So I left with one hank of felted merino and possum blend, maybe to knit a cowl?

 

De winkel is vooral bekend voor zijn sokkenbreimachines, moderne en een hele verzameling oudere machines, die je daar in werking kan zien. En wil je zo'n verzameling sokkenbreimachines van dichterbij zien, daarvoor hoef je niet naar Hokitika. Op 9 augustus kan je terecht in Vlassenbroek!

Sockworld is a Yarn Store, a sock producer and retailer, as well  a Museum of vintage Sock machines from hand cranked to seventy year old automatic machines that they produce socks on, the house speciality is possum socks. 

And you don't have to travel to Hokitika to see a sockknitting machine operating. August 9th in Vlassenbroek, Belgium you can attend the sockknitting machine gathering.

 

 

Op veel plaatsen heb ik gebreide klaprozen gezien, een aandenken aan de grote oorlog. Ongeveer 10 percent van de jonge mannelijke Nieuw-Zeelanders is toen gesneuveld. In verschillende musea of op monumenten zie je Belgische plaatsnamen opduiken, oa Mesen en Passendale/Passchendaele komen vaak terug.
Lots of knitted poppies, to remember the soldiers who died in the first World War. About 10 percent of the young men of New-Zealand has died then. It was strange to see several Belgian villages mentioned in musea and on monuments.

In Nelson, onze uitvalplaats voor Abel Tasmanpark, stapte ik binnen bij Crueallas.  
In de winkel vind je een groot aanbod van gebreide kleding, truien, rokken, ... en ook luxe (fabrieks-)garens.  Drie bolletjes Zealana air (kantgewicht possum, kasjmier en zijde) dat kon nog wel in de koffer mee...
Nelson has Cruellas which stocks their own blended and dyed yarn as well as Zealana and other NZ made yarns. They have some wonderful possum mixes. I left with 3 balls of Zealana air, a luxuary blend of possum, cachmere and silk.

Ook in Nelson was er Fibre Spectrum. Dit is niet echt een wolwinkel, wel een collectief van (textiel) kunstenaars en ambachtslieden, die er hun eigen creaties verkopen.  Ik was in de verleiding om gevilte oorhangers te kopen, of kussenhoezen, maar uiteindelijk zijn twee strengen handgesponnen witte Romney wol mee naar huis gekomen. Foto's waren niet toegelaten, vrees voor copycats? Op uitdrukkelijk verzoek mocht ik dan toch een snel fotootje nemen van de rekken met handgesponnen wol. Voor de rest zal je dus op hun website moeten kijken.

Also in Nelson is Fibre Spectrum. This is not really a yarnstore, more a local collective of (fiber) artists, who sell their artwork and creations. I was tempted to buy felted earhangers or a brooche, but eventually I bought two hanks of handspun white Romney. They did not allow pictures, fear of copycats? But they did not oppose to one quick picture of the shelves of handspun. For all the other stuff, you'll have to consult the website.

Volgende keer nog wat foto's van wol op het Noordereiland...
Next blogpost I will post some more about yarn on the North Island...