Zomer op Hitland

Mijn nieuwste paar sokken is gebreid naar een (gratis) patroon van Erry Pieters-Korteweg. Zij brengt traditie en innovatie naadloos samen door het herontdekken van historische vissermanstruien. Ze vertaalt de unieke patronen en texturen van deze truien naar moderne sokpatronen, waardoor ze een nieuw leven krijgen. Hiermee weet ze niet alleen een stukje erfgoed te behouden, maar geeft ze ook de kans aan hedendaagse breiers om een oude traditioneel patroon  te vertalen naar een moderne interpretatie.

Voor het patroon 'Summer on Hitland' was de inspiratie dit type mutsen van het eiland Marken, die rond 1900 werden gedragen. De naam "Hitland" verwijst naar Shetland, waar de vissers van Marken vaak aanmeerden en handgebreide kleding zoals mutsen en sokken verhandelden.

Traditionele Shetlandse mutsen (ook gekend als 'kep') staan bekend om hun warme, aardse kleurenpalet. Veelvoorkomende tinten zijn diep rood, okergeel, mosgroen, en natuurlijke bruintinten. 

Ik dook in mijn restjes, en besloot me te beperken tot bruin en beigetinten, met af en toe een knalgeel kleuraccent. Het idee was  om een sprankelende, opvallende noot toe te voegen om het geheel levendiger te maken.

De sokken in dit patroon zijn ontworpen met traditionele Fair Isle-motieven, waarbij altijd twee kleuren tegelijk worden gebruikt. De sok wordt gebreid over zestig steken, en ik weet dat dit voor mij te strak wordt in kleurinbreiwerk. Ik besloot daarom om 'onzichtbaar' extra steken toe te voegen aan de achterkant met de techniek van de ladderback jaquard. Ik meerderde tot 72 steken, mijn standaard voor jaquard sokken.

In de tweede sok wisselde ik de kleuren op de voet: bleekgrijs als hoofd(achtergrond)-kleur en warmbruin als accent(voorgrond)-kleur. Hier zie je goed dat het contrast veel minder duidelijk is. Zelfde kleuren, een totaal ander effect.  Interessant! Dit doet me goesting krijgen om nog meer over kleurentheorie te lezen en te experimenteren...

Ik deed ongeveer 2 maanden over deze sokken: de elleboog speelt soms nog op. In het begin was het een kwartiertje breien met het keukenwekkertje erbij, en luisteren naar mijn lichaam. Langzaamaan kan ik het al iets langer doen, maar het blijft opletten om de elleboog niet te overbelasten. Maar ook met een kwartiertje per dag heb ik resultaat!