So viel Heimlichkeit

 

Ik won een prijs in de Colorwork-knits groep: een bon om wol te kopen bij de Duitse Dibadu-webshop. Ik koos voor Dibadu Trio, drie strengen die zacht van kleur verlopen in grijzigpaarse tinten (links op de foto). En in de Duitse Fadenstille groep start een samenbreiproject voor een ajouromslagdoek; dat lijkt me een goed project voor zachte pasteltinten.

Je kan kiezen voor sjaal of stola. Ik heb zin in een echt groot wikkeldoek, ik kies stola. Het thema is advent, aftellen naar Kerstmis.  Samen breien we een heel verhaal. Er komen engeltjes meekijken hoe we het doen. Hmm. Misschien zijn mijn kleuren niet echt Kerst?

Na de engeltjes zetten we de kaarsen op tafel...

... en daarna wandelen we door het dennenbos.

Het wordt een heel lange stola, de ontwerpster gaat er van uit dat je minstens 2m60 moet hebben om die goed om je heen te kunnen slaan. Ik ben klein, dat lijkt me wel heel lang? 

De andere breisters geven goede raad: als je wol nog wat uitzet met de kantpatronen is het misschien een goed idee om het stuk nog op de naald al eens nat te maken en te zien hoe lang het wordt. Bovendien wordt het stuk diagonaal gebreid, je hebt ook nog lange punten waar je rekening mee moet houden.

Gelukkig is het patroon flexibel. Tussen elk 'verhalend' stuk is er een overgangspatroon. Je kan eenvoudig delen weglaten of herhalen. Ik wandel door het bos naar de kerstmarkt waar de lichtjes opgehangen worden en je Lebkuchen kan eten in de vorm van hartjes. Ik ben niet zo'n snoeper, dus ik hou het bij één rij hartjes. De kleuren zijn een beetje vaal op deze foto's, het zijn donkere dagen en het is niet eenvoudig om dit stuk goed te fotograferen. 

Hij is zeker lang genoeg geworden! Een paar jaar geleden volgde ik avondles Duits, omdat mijn man toen een paar keer in Duitsland aan een triatlon deelnam. En ik ontdekte ook in Duitsland veel ontwerpsters, mooie wol en een verwelkomende en gastvrije brei-community. 

Ysolda's Colourwork club

Begin 2020 schreef ik me in voor de Colourwork club van Ysolda Teague, een Schotse ontwerpster met mooie, klassieke ontwerpen. 

De club bestaat uit een patroon en bijhorende wol in één pakket. Je breit met dat patroon samen met anderen in de Ravelrygroep aan kleinere projecten, accessoires dus. Per project wordt de moeilijkheidsgraad opgedreven. Je bouwt geleidelijk  je kleurinbreitechniek verder op door tutorials te volgen en tips uit te wisselen in de groep. 

Ik kon kiezen tussen de kleurstellingen Classic, Neutral of Vibrant. Tegen mijn natuur in koos ik voor neutraal. Mijn bedoeling is om de afgewerkte projecten in mijn cadeautjesmand te stoppen, en ik denk dat ik meer kandidaten zal hebben voor een accessoire in een neutrale kleur. Misschien zit er zelfs iets tussen dat voor een man als cadeau kan dienen? 

 Brunstane was het eerste project, een in het rond gebreide col. 

 

 

Altijd spannend, een pakje in de post krijgen. Het patroon was supersimpel, kleine geometrische patronen die je snel gememoriseerd hebt. Ik vond de col een beetje te hoog worden, dus deed minder patroonherhalingen. Alhoewel de kleuren erg neutraal zijn is dit niet direct een cadeautje voor een man. De (vrouwelijke) collega die ons verliet fietst veel, dus zo'n col komt goed van pas. Ze was er blij mee.

Bellfield was het tweede patroon, een muts met een opvallend sterpatroon.

Ik kreeg het patroon (digitaal) al in mijn mailbox, de wol liet op zich wachten. Ik haalde dan maar klassieke Noorse kleuren uit de kast, toch nét een beetje meer kleur dan de grijs/wit/gele variant.  'Neutraal' is precies toch niet mijn ding. En kleuren uitkiezen is één van de aspecten die ik het leukste vind  bij het plannen en breien van een project. Deze muts is al iets complexer dan het vorige patroon, er is al wat meer concentratie nodig bij het begin en het einde met de grotere motieven. Tussenin is er een relax stuk met kleine stipjes. In Noorse patronen noemen ze dit 'luizen'. Dat wil ik eigenlijk niet op mijn hoofd hebben!

Ik breide de muts in een maat L, want ik vond dat dit patroon wel kon voor een man. Of de mannelijke collega die ons verliet dat ook vond weet ik niet...

Broughton was alweer het laatste patroon van de club. Deze omklapwanten hebben 2 lagen, een binnenste laag in heel dunne lamswol, en de buitenste laag in ruwere Noorse wol. Dat zal ongetwijfeld lekker warm en winddicht zijn. Ik kreeg de zwartgrijze variant, en om één of andere reden kon ik mij er niet toe brengen deze wanten te breien. Wol en patroon liggen dus nog onaangeroerd in de kast. Misschien maak ik ze in 2021 gewoon voor mezelf? 

 

Ook in 2021 is er een Colourwork Club van Ysolda. Als de huisgenoot de hint begrepen heeft wordt dat mijn kerstcadeau. Maar dan zonder de wol, ik kies mijn kleurtjes liever zelf.  

Of misschien krijg ik de Celtic cables club cadeau van de Ierse ontwerpster Carol Feller? Ook hier zou ik de formule zonder wol kiezen. In 2021 moet ik echt eens een gat in mijn voorraad breien...