Christel Seyfarth

Toen we terugkwamen van Groningen zijn we 'even' over Amsterdam gereden, omdat daar in wolwinkel de Afstap de Deense ontwerpster Christel Seyfarth haar boek kwam presenteren. 'Even', want ik had nagekeken dat Leuven via Amsterdam maar 70km om was. En daaruit had ik de totaal verkeerde conclusie getrokken dat de afstand Groningen-Amsterdam slechts 70km was. Ik moet dringend mijn aardrijkskundige kennis van Nederland opfrissen!
When we came back from Groningen I traveled over Amsterdam, to attend the book presentation by the Danish designer Christel Seyfarth.

 Christel Seyfarth is gekend om haar heel kleurrijke omslagdoeken en losse truien, met veel inspiratie van ontwerpers zoals Kaffe Fassett. Dat soort breiwerk is heel erg interessant en uitdagend om te doen, maar zelf zou ik het niet dragen, toch niet in die felle kleuren.
Christel Seyfarth is known because of her very colorfull designs, inspired by what Kaffe Fassett did in the eighties. I love to knit intricate designs like this, but am not sure if I would ever wear it.

Ze heeft nu voor het eerst een boek uit, en de ontwerpen daarin zijn geïnspireerd op traditionele klederdracht van het eiland Fano, waar ze woont. Tot mijn verrassing zijn de ontwerpen soberder, nog altijd in felle kleuren, maar draagbaarder. Als je een boekbespreking wil lezen en nog wat meer foto's van de projecten in het boek wil zien, dan kan je op de blog van Hélène bijlezen.
Christel Seyfarth is ook een heel vlotte dame, en ze heeft ons verteld over het jaarlijks breifestival in september op het eiland Fano, waar tienduizend breisters op af komen. Dat doet dromen van een reis naar Denemarken...
Christel Seyfarth has published her first book (and last, she claims). The designs in this book are inspired by the traditions and life on Fano, the Danish Island where she lives. To my surprise these designs are more pure, more wearable then her big floral shawls. Christel Seyfarth is also a very nice lady. She told us about the anual knit festival on the island, that attracts ten thousand knitters each year...makes me dream about a trip to Denmark...

Bloggen is er een beetje bij ingeschoten, heel druk op 't werk, en voor zo'n blogpost moet ik me toch even 'eraan zetten'. 's Avonds kruip ik meestal in de zetel, geen puf meer om nog aan de computer te gaan zitten... Nochthans  heb ik nog veel andere dingen te vertellen waar ik op breigebied mee bezig geweest ben - een brei-kunstproject, een knuffel-wolfeestje, Litouws breien met kralen, 'affe' projecten... Ik hoop in het komende lange weekend wat 'bij te benen'. Of een extra lang stuk aan een trui te breien?

Breidagen Groningen

Vorig weekend was ik in Groningen, het hoge noorden van Nederland.
Last weekend I was in the North of the Netherlands, in Groningen...

Niet toevallig Groningen... het was al duidelijk als je door de stad liep, de brei- en haakdagen waren voor de eerste maal in het Noorden neergestreken.

Why Groningen? There are probably other reasons to visit, but I was there to attend the 'brei- en haakdagen'.

De beurs ging door in een bijzondere locatie, een kerk. Heel stemmig, het gaf een heel andere sfeer dan in een industriële beurshall. Op bepaalde momenten was het echt een overrompeling. Dus was het wel wat moeilijk om langs de kraampjes te wandelen. Ik merk nu dat foto's maken  er een beetje bij ingeschoten is.
The event took place in a church, which was a lovely setting for the market. It was very crowded, so sometimes it was difficult to get around. I did not manage to take much pictures.

Op zo'n beurs zie de de meest uiteenlopende dingen, traditionele mutsjes en gebreide 'glas-kunst'.
On a market the extremes meet: traditional knitted caps, and modern knit 'glass-art'.

En je ontmoet er gelijkgestemde zielen: een medeblogster die niet ver van bij mij woont, maar die ik voor het eerst ontmoet 400km van mijn woonplaats.

Maar ik ging eigenlijk om workshops te volgen. Ook al een bijzondere locatie, in de sacristie. Ik wist niet of de medecursisten op de foto wouden, dus ziet het er een beetje leeg uit, maar het was een toffe groep en een intense cursus  van 6 uur over 'een goed passende trui breien - topdown'.
I did not buy any yarn on the market. Instead, I spent my money on a 6-hour workshop on topdown sweater knitting.

De cursus werd gegeven door de Ierse Carol Feller. Zij is ingenieur van opleiding. Na het uitgebreid opnemen van elkaars maten kwam er heel wat rekenwerk aan te pas. Ik ga het nog eens allemaal laten bezinken, veel stof om te verwerken. Maar ik moet zeggen, ik ben nu helemaal geïnspireerd om een goed passende trui voor mezelf te breien. Maar eerst nog een paar andere dingetjes afwerken...
The workshop was taught by Carol Feller, an Irish designer, with an ingeneering background. So we measured each other, and there was a lot of arithmetic involved. I must let it sink in a bit, but I am really inspired to knit myself a wellfitting sweater in the (near?) future. But first I have some other projects to finish!