Same Same

De vorige weken in Denemarken, Duitsland en Oostenrijk heb ik véél gebreid, en dit is het resultaat. Ik ben er erg blij mee, want zoals jullie weten, truien breien is niet zo mijn ding. Het is toch altijd bang afwachten of alles zal uitkomen zoals het in je hoofd zit, en of het je ook staat.
The previous weeks I have knit all over Europe, in Denmark, Germany and Austria, and this is the final result. I am very happy with this cardigan. I am still a debutante in sweater knitting, and after all, it's a lot of knitting before you finally know if you like it and if it fits...

 

Alles begint met een proeflapje. En omdat een trui moet passen heb ik er maar direct een flinke lap van gemaakt, telkens 10cm met 3 verschillende naalddikten. Uiteindelijk kies ik voor naald 4, lijkt me groot voor een trui in sokkenwol, maar ja, de proeflap liegt niet. Hoop ik.
Everything starts with a swatch. I did a really big one, to be on the safe side, swatched with 3 different needle sizes and measured my swatch before and after washing.

 

 

Het voordeel van dit  patroon is dat het van boven naar beneden gebreid wordt. Je kan het dus aanpassen en zien of het qua maat en lengte goed zit. De eerste keer dat je dat kan doen is als je extra steken voor de onderarm opzet. En zoals je ziet, we hadden écht goed weer in Duitsland.

The big advantage of this pattern is that everything is knit topdown, in the round, so you can try it on for fit during the process. Although, it took me a good 2 weeks of knitting before I had enough to try. It looked OK; so that was reassuring. As you can see, we had some glorious weather in Germany....

 

Nu is het kwestie van naarstig doorbreien, een plakbriefje erbij om bij te houden waar de knoopsgaten, tailleminderingen en -meerderingen en zijplooitjes komen... gewoon rechtdoor is het niet, je moet je wel concentreren.

Next step: knit down, taking note where the buttonholes, side pleats and waist shaping needs to be incorporated. It's not a straight knit, you have to concentrate a bit!

 

Terug in België, het weer is hier wat grijzer... Ik denk dat ik bijna de goede lengte heb, misschien nog een paar rijtjes? En dan afwerken met een koordjes aftzet. Oh ja, en mouwen breien...

Back in Belgium, the weather is a bit greyer...I think I almost have the right lenght here, maybe a few more rows, and then and I-cord bind-off. Oh, and knit the sleeves too...

 

En als alles dan in de juiste plooi valt...

Even the sleeves are finished with a pleat detail and an i-cord bind-off...

  Dan kunnen we er tegen, deze herfst! Maar eerst mag het nog wat zomer worden...

I am ready for Autumn! But I would not mind some Summer first please...

naar het oosten- heading east

Net terug van vakantie, en ik heb het gevoel dat ik genoeg zon getankt heb om het druilerige weer hier in België weer aan te kunnen.. Eerst waren we een paar dagen met huisruil in Stuttgart, een verrassend groene stad in het zuiden van Duitsland, omringd door wijngaarden.

I am back from a sundrenched 2 weeks holiday, I had enough sun to cope with the grey weather here in Belgium. First we went to Stuttgart, a green city in the south of Germany, surrounded by vineyards.

En ja, Duitsland is soms ouderwets-degelijk, maar kan ook verrassend modern zijn...

Germany is an odd mixture of  tradition and modernity (is that a word?)

 

Zowel de terrasjeszitters als de cultuurmensen komen in Stutgart aan bod...(alhoewel dit theaterstuk me niet direct aansprak...). 

In Stuttgart you can enjoy a drink on the courtyard of the old castle, or visit a theatre boat (although this particular play did not really appealed to me...).

 

Stuttgart was maar een tussenstap naar de eigenlijke reisbestemming. Onderweg wou de IjzerenMan nog eens zijn wetsuit uitproberen... 

Stuttgart was just an inbetween stop on our way to our real destination...my IronMan had to stop at this lake to try out his wetsuit.

 

Hiervoor dus, de IronMan triatlon in Klagenfurt, Oostenrijk.

This was our goal, the Iron Man triathlon in Klagenfurt, Austria.

 

De spanning stijgt vlak voor het startschot...er is een hittegolf, om 7u 's morgens al 25°C, dus wetsuits zijn niet toegelaten.

Tension building up just before the start, 7 am and already 25°celsius, so wetsuits are not allowed. 

en weg zijn ze! 2700 zwemmers duiken het meer in, voor een afstand van 3.8km. 

and go! 2700 swimmers  dive into the lake, for a 3.8k swim.

Ondertussen lopen de toeschouwers naar het kanaaltje waar de eerste zwemmers aankomen om de wissel naar het fietsen te maken. En dan is het nagelbijtend wachten of je jouw atleet ziet passeren...tot je opeens merkt dat je een 'gemiste oproep' hebt, met de boodschap 'ik heb moeten opgeven'. Heel erg jammer, hij heeft er zo hard voor gewerkt...maar aan de andere kant ook een beetje opluchting bij mij, want met middagtemperaturen van 37°c en nog 180km fietsen en 42km lopen voor de boeg was ik er echt niet gerust op.
We as spectators walk to the end of the canal, where the swimmers come out of the lake to make the transition to the bike...then it's a nailbiting wait to see your ironman. And all of a sudden I notice that I have a missed call, message 'I had to give up'.... I am very sad for him, he has worked so hard to achieve this. But on the other hand, I also feel a bit of relief, because with the predicted temperatures of 37°c and a 180k bike race and another 42k run, this looked like an almost impossible task.


Er komt nog een vervolg: om die 6 maanden training niet zomaar verloren te laten gaan heeft mijn Ijzerenman besloten om deel te nemen aan de triatlon van Antwerpen, nu zaterdag 22 juli. Hij heeft die al eens gedaan, en hij hoopt nu op goed weer, dus iedereen duimen voor zachte temperaturen, geen wind en geen regen!
And because my IronMan trained for 6 months, and he does not want to waste what he built up, he decided to participate next SaturdayJuly 22d in the Antwerp triathlon. He did this one once before, and now he's hoping for good weather. So everybody, fingers crossed for mild temperatures, no rain and no wind!