Tuesday, August 24, 2010
knitnation
Knitnation was een 3daags evenement, op de campus van het 'Imperial college' in het chique South-Kensington. Het was een beetje vreemde setting, al die breisters in die technische omgeving. Nooit gedacht dat ik nog eens les zou krijgen in 'electrical engineering' (het gebouw dan toch).
Knitnation was a 3 day-event, staged at the campus of the Imperial college in London, at the heart of the fancy South Kensington. There was a strange contrast between all those knitters, and the clearly very technical surroundings. Never dreamed of taking a class in the 'electrical engineering building'...
Ik volgde 2 workshops. De eerste met Anne Hanson was 'sweater fitness'. Doel : je volledige set van maten nemen, en dan bespreken hoe je een trui (of ander kledingstuk) best kan aanpassen aan je figuur. Of wat werkt voor jouw figuur. Dat laatste zijn we niet echt aan toegekomen. Een beetje een teleurstellende workshop, maar een halve dag is dan ook snel om...Gelukkig was Ingrid (Ravelry-link) mijn 'meetmaatje', zodat we alles in centimeters en in het Nederlands konden doen. Hadden we zo met elkaar op voorhand geregeld. Nog eens bedankt Ingrid!
I took 2 workshops. The first one was with Anne Hanson on 'sweater fitness', or how to achieve a well fitting garment. We had to take an extensive set of measurements, but we did not get to the 'what fits me?' part of the workshop. Fortunately I teamed up with Ingrid, so we could do all the measuring in centimeters and in Dutch. Thanks again for being my 'measuring buddy' Ingrid!
Die namiddag bezocht ik de markt. De meeste breisters waren terug naar de workskhops vertrokken, dus het was relatief kalm...behalve aan de stand van Wollmeise, het heel-populaire-maar-moeilijk-te-krijgen handgeverfd Duits garen.. Ik had mijn vriendin in Texas een paar strengen beloofd, en voor mezelf kocht ik deze 2 strengen sokkenwol in 'wasabi' en 'mörchen' (wortel?), en een streng kantgewicht in 'ein wenig verrückt' (diep inktblauw met een beetje paars). Er zit 300gram op zo'n streng, genoeg om een lichtgewicht truitje van te breien.
I spent that afternoon at the market. Most knitters went back to the workshops, so it was not so crowded, except at the Wollmeise booth. I promised my friend in Texas some hanks of this oh-so-popular and hard-to-get German handdyed yarn. And of course I bought some for myself too. Sockyarn in the colors 'wasabi' and 'mörchen' (carrot?) and laceweight in the color 'ein wenig verrückt' (a very dark inkblue with streaks of purple). Should be enough to knit a laceweight sweater!
Nog veel ander moois gezien : de handgeverfde garens van Old Maiden Aunt
Other nice yarns : Old Maiden Aunt
en Natural Dye Studio.
and Natural Dye Studio
en nog veel meer dat ik niet goed genoeg gefotografeerd heb met mijn GSM-'etje...
and lots of others (sadly my cellphone pictures are not the best...)
En voor de dochter moet ik zeker deze 'twitter'-vogeltjes breien. Maar help! op welke stand was dit ook weer? (een beetje overweldigd door al het moois, vergeten opschrijven...)
And DD would really like some of these 'twitter' birds, but at which booth did I spot those? Help! (did not write it down, overwhelmed by all those nice yarns...)
Volgende keer : verslagje van de CookieA workshop
Next : a report on my CookieA class I took...
Labels:
holiday,
knitting workshops,
vakantie,
wol,
wool
Sunday, August 22, 2010
17 dagen - 17 days
... zo lang was ik in Engeland. Of correcter 'het verenigd koninkrijk' (de Schotten zouden kwaad zijn als ik hen bij Engeland reken...). Ik heb veel te vertellen over mijn reis, dus doe ik het in een paar aparte blogposts. Dit is deel 1 : een algemeen reisverslag over, wat ik voor het gemak dan toch maar 'Engeland' zal noemen. Het breireisverslag volgt nog!
... that's how long I was in the UK. I have lots to tell about my journey, so today I will start with a general travel report. The knitting content is for a next blogpost, so feel free to skip this one...
De ijzeren man en ik vertrokken met de auto, met de ferry uit Calais. We verbleven 4 dagen in Londen, in een zeer rustig en aangenaam B&B. De eerste 2 dagen ging ik naar Knitnation, en verkende hij de stad. Na een stevig Engels ontbijt kon hij er tegenaan.
Iron man and I traveled by car and ferry from Calais. We spent 4 days in London in a quiet B&B, and while I was at knitnation, he would explore the city. He filled up with a hearty English breakfast before hitting town.
Er is nog veel te doen in Londen buiten breien... de ijzeren man zit ook in het amateurtoneel als hij niet aan het sporten is. We gingen dus naar het theater in Londen. 'all my sons' van Arthur Miller gezien in een West-End theater, en een 'achter de schermen'-toer bij het national theatre op de linkeroever. Dat laatste heel erg aan te bevelen op maandag, wanneer er een decorwissel is. Indrukwekkende logistieke operatie!
Lots of other things you can do in London besides knitting. The Iron Man is also involved in amateur theatre when he is not runnning, so we had to see a show in a West-End theatre. We choose 'all my sons' in the Apollo, because he did that same play last year (as a producer), so he knew the text by heart. And we also did a 'backstage'-tour at the national theatre; very impressive!
Op dag 3 kwam de dochter erbij, ze reisde ons achterna met de Eurostar. Toen zijn we de toerist gaan uithangen, Picaddilly, wandelen langs de Thames, Buckingham Palace, en absoluut niet te missen (voor haar dan toch) : de Apple store.
On day 3 our DD joined us, travelling by Eurostar. Then we really started all the touristy things : Piccaddily circus, Buckingham Palace, a walk along the Thames, and the highliht (at least for her)... the Apple store.
En dat was het voor Londen. Samen reden we door naar ons huisruilhuis in Peterborough, wat nog een heel avontuur was - dwars door Londen, met een GPS die het net dan begaf.... redelijk zenuwslopend. Maar uiteindelijk is het gelukt. Oef.
Deel 2 van mijn reisverslag is voor morgen ofzo!
And that was London. Together we drove to our home exchange home in Peterborough. This was quite an adventure, driving through London with a GPS that did not function ... very nerve wrecking. But we made it eventually.
Part 2 of my travelogue is for tomorrow or so..
... that's how long I was in the UK. I have lots to tell about my journey, so today I will start with a general travel report. The knitting content is for a next blogpost, so feel free to skip this one...
De ijzeren man en ik vertrokken met de auto, met de ferry uit Calais. We verbleven 4 dagen in Londen, in een zeer rustig en aangenaam B&B. De eerste 2 dagen ging ik naar Knitnation, en verkende hij de stad. Na een stevig Engels ontbijt kon hij er tegenaan.
Iron man and I traveled by car and ferry from Calais. We spent 4 days in London in a quiet B&B, and while I was at knitnation, he would explore the city. He filled up with a hearty English breakfast before hitting town.
Er is nog veel te doen in Londen buiten breien... de ijzeren man zit ook in het amateurtoneel als hij niet aan het sporten is. We gingen dus naar het theater in Londen. 'all my sons' van Arthur Miller gezien in een West-End theater, en een 'achter de schermen'-toer bij het national theatre op de linkeroever. Dat laatste heel erg aan te bevelen op maandag, wanneer er een decorwissel is. Indrukwekkende logistieke operatie!
Lots of other things you can do in London besides knitting. The Iron Man is also involved in amateur theatre when he is not runnning, so we had to see a show in a West-End theatre. We choose 'all my sons' in the Apollo, because he did that same play last year (as a producer), so he knew the text by heart. And we also did a 'backstage'-tour at the national theatre; very impressive!
Op dag 3 kwam de dochter erbij, ze reisde ons achterna met de Eurostar. Toen zijn we de toerist gaan uithangen, Picaddilly, wandelen langs de Thames, Buckingham Palace, en absoluut niet te missen (voor haar dan toch) : de Apple store.
On day 3 our DD joined us, travelling by Eurostar. Then we really started all the touristy things : Piccaddily circus, Buckingham Palace, a walk along the Thames, and the highliht (at least for her)... the Apple store.
En dat was het voor Londen. Samen reden we door naar ons huisruilhuis in Peterborough, wat nog een heel avontuur was - dwars door Londen, met een GPS die het net dan begaf.... redelijk zenuwslopend. Maar uiteindelijk is het gelukt. Oef.
Deel 2 van mijn reisverslag is voor morgen ofzo!
And that was London. Together we drove to our home exchange home in Peterborough. This was quite an adventure, driving through London with a GPS that did not function ... very nerve wrecking. But we made it eventually.
Part 2 of my travelogue is for tomorrow or so..
Sunday, August 15, 2010
lavendel
Dit is nog een projectje waar ik niet over geblogd had - 'lavendel'sokken. Ze zijn ontworpen door Stephanie Vanderlinden, een Duitse ontwerpster.
This is another FO that hasn't been blogged about. These are the 'Lavender'socks, designed by Stephanie Vanderlinden.
Ik heb ze in dit schitterende boek gevonden : 'socken aus aller welt'. Elke sok verwijst naar een land of regio. De lavendelsokken staan voor de Provence, maar er zijn ook Nederlandse, Deense, Estse, Japanse en ... Brusselse sokken. Het is een heel mooi boek, vol inspiratie voor supersokken. En ja, ik ben al een volgend paar begonnen...
I got the pattern from this amazing book 'socks from all over the world'. The English translation will be published this fall. Each pattern referrs to a land of region. The lavender socks stand for the Provence in France, but there are also Dutch, Danish, Estonian, Japanese and even Brussels socks. It's a very inspirational book, and I have already started another one...
Het garen dat ik hier gebruikt heb is Araucania ranco solid, de perfecte lavendelkleur maar net iets té gestreept voor een ajoursok.
The yarn I used here is Araucania ranco solid, a perfect lavender color, but maybe a bit too striped for a lace sock.
Als je ook een Stephanie Vanderlinden sok wil breien, kijk eens rond op haar website, daar staan nog heel veel mooie patronen!
You can also have a look at Stephanie Vanderlinden's website for more amazing sock patterns!
Thursday, August 05, 2010
Laminaria
Ik ben er niet, maar toch een berichtje! Op één of andere manier heb ik niet over dit project geblogd toen ik er mee bezig was... Soms brei ik liever dan te bloggen... Met uitstel dus.
Not here, but a blogpost anyway. Somehow I did not blog about this project. Sometimes (well, often) I preferr knitting to blogging.
Begin mei kwamen we bijeen voor een 'kick-off' van een 'KAL'. In het Nederlands : de start van een samenbreiproject. Leen wou al lang een kanten sjaal breien, en op Ravelry vroeg ze wie ook zin had. Deze stond al lang op mijn 'wil-ik-ook-nog-ooit-eens-breien'-lijstje. We waren met een 20-tal, en Mercedes heeft er een videootje van gemaakt en op you-tube gezet. Dat doet wel raar, mijn handen zo in close-up. Ik heb oude handen. En ik brei nogal onconventioneel. Dat weet ik, maar nu is het wel heel duidelijk.
Early May we gathered in a café in Antwerp for the kick-off of a KAL. Leen wanted to knit this shawl for some time, and on Ravelry she asked if other knitters cared to join her. I had this shawl in my qeue ever since it was published on Knitty.
Mercedes made a you-tube video, where you can see me knitting. It's weird to watch my hands knitting. I have old hands (well the rest is aged too). I knit weird. I knew that, but now it's obvious.
Zo ziet het begin eruit. Altijd spannend, en je moet er wat 'inkomen'. Maar omdat iedereen hetzelfde begon was het nu heel makkelijk.
This is how the start looks like. Starting a new project is always exciting. Do I do it right? Have I read and understood everything in the pattern? Starting in group makes it a lot easier (although sometimes confusing...)
'Laminaria' is een soort zeewier, en daarom vond ik dit olijfgroenbruin wel een geschikte kleur voor dit project. Het garen kocht ik in 2006, huisruilvakantie in Stockholm. Ik breide toen nog niet veel kant, en ik kocht maar 1 streng van 600m.
'Laminaria' is a kind of seaweed, that's why I thought this olivebrowngreen was a suitable color for this project. I bought the yarn in 2006, home exchanging in Stockholm. I did not knit much lace at the time, so I only bought one 600m hank.
Het voordeel van dit patroon is dat je het kan aanpassen aan het aantal meters die je hebt. De ontwerpster heeft op Ravelry een tabelletje geplaatst waarmee je kan uitrekenen wanneer je de boord moet beginnen/hoeveel meter je hiervoor nodig hebt.
Met 600 meter heb ik een niet al te groot schoudersjaaltje gebreid. Eigenlijk iets te klein, ik wou nu eens een echt grote omslagdoek. Dat zal een volgend project worden?
The big advantage of this pattern is that you can adapt to the yardage you have. The designer put a handy tool on Ravelry to calculate when to start the border. With 600meter I knit a small shawlette. A bit to small to my liking, I'll have to knit a really big shawl some other time I guess...
De kleur is heel moeilijk te fotograferen. Het is niet zo geelbruin als op de vorige foto's, maar ook niet zo donkergroen als deze foto...
It's very hard to take a good picture of the color. It's not so yellowbrown as on the previous pictures, but not as darkgreen as in this picture...
Het was leuk om te breien, maar ik ben niet zo tevreden over het eindproduct. Te klein, en de verkeerde kleur. Breien is toch altijd een beetje afwachten wat het wordt...
This was fun to knit, but I am not entirely happy with the finished object. It's too small, and I am not sure if I like the color either....maybe a better result next time...
Not here, but a blogpost anyway. Somehow I did not blog about this project. Sometimes (well, often) I preferr knitting to blogging.
Begin mei kwamen we bijeen voor een 'kick-off' van een 'KAL'. In het Nederlands : de start van een samenbreiproject. Leen wou al lang een kanten sjaal breien, en op Ravelry vroeg ze wie ook zin had. Deze stond al lang op mijn 'wil-ik-ook-nog-ooit-eens-breien'-lijstje. We waren met een 20-tal, en Mercedes heeft er een videootje van gemaakt en op you-tube gezet. Dat doet wel raar, mijn handen zo in close-up. Ik heb oude handen. En ik brei nogal onconventioneel. Dat weet ik, maar nu is het wel heel duidelijk.
Early May we gathered in a café in Antwerp for the kick-off of a KAL. Leen wanted to knit this shawl for some time, and on Ravelry she asked if other knitters cared to join her. I had this shawl in my qeue ever since it was published on Knitty.
Mercedes made a you-tube video, where you can see me knitting. It's weird to watch my hands knitting. I have old hands (well the rest is aged too). I knit weird. I knew that, but now it's obvious.
Zo ziet het begin eruit. Altijd spannend, en je moet er wat 'inkomen'. Maar omdat iedereen hetzelfde begon was het nu heel makkelijk.
This is how the start looks like. Starting a new project is always exciting. Do I do it right? Have I read and understood everything in the pattern? Starting in group makes it a lot easier (although sometimes confusing...)
'Laminaria' is een soort zeewier, en daarom vond ik dit olijfgroenbruin wel een geschikte kleur voor dit project. Het garen kocht ik in 2006, huisruilvakantie in Stockholm. Ik breide toen nog niet veel kant, en ik kocht maar 1 streng van 600m.
'Laminaria' is a kind of seaweed, that's why I thought this olivebrowngreen was a suitable color for this project. I bought the yarn in 2006, home exchanging in Stockholm. I did not knit much lace at the time, so I only bought one 600m hank.
Het voordeel van dit patroon is dat je het kan aanpassen aan het aantal meters die je hebt. De ontwerpster heeft op Ravelry een tabelletje geplaatst waarmee je kan uitrekenen wanneer je de boord moet beginnen/hoeveel meter je hiervoor nodig hebt.
Met 600 meter heb ik een niet al te groot schoudersjaaltje gebreid. Eigenlijk iets te klein, ik wou nu eens een echt grote omslagdoek. Dat zal een volgend project worden?
The big advantage of this pattern is that you can adapt to the yardage you have. The designer put a handy tool on Ravelry to calculate when to start the border. With 600meter I knit a small shawlette. A bit to small to my liking, I'll have to knit a really big shawl some other time I guess...
De kleur is heel moeilijk te fotograferen. Het is niet zo geelbruin als op de vorige foto's, maar ook niet zo donkergroen als deze foto...
It's very hard to take a good picture of the color. It's not so yellowbrown as on the previous pictures, but not as darkgreen as in this picture...
Het was leuk om te breien, maar ik ben niet zo tevreden over het eindproduct. Te klein, en de verkeerde kleur. Breien is toch altijd een beetje afwachten wat het wordt...
This was fun to knit, but I am not entirely happy with the finished object. It's too small, and I am not sure if I like the color either....maybe a better result next time...
Labels:
lace knitalong,
lace knitting,
laminaria,
shawl
Subscribe to:
Posts (Atom)