Nieuw-Zeeland in 32 foto's - New-Zealand in 32 pictures

Dit is een breiblog, geen reisblog, maar toch, een paar algemene foto's van mijn reis naar Nieuw-Zeeland. Het breiverslag is voor een volgende blogpost, beloofd!
Although this is not a travel blog, I still want to show some non-knitting pictures from my trip to New-Zealand. The knitting is for a next blogpost!

We vlogen met Singapore Airlines vanaf Schiphol. En we vertrokken op Koningsdag, dus oranje slingers en drankjes waren inbegrepen.
We flew out of Amsterdam with Singapore airlines. In Holland they celebrated the King's Birthday, so we were welcomed with orange drinks and garlands.

 

Eerste stop op het Zuidereiland: Christchurch. De stad is in 2011 voor een groot deel door een aardbeving verwoest.  Er vielen 180 doden, die door dit monument met witte stoelen herinnerd worden. En verder waren er heel veel bouwwerven in Christchurch...

First stop on the South Island: Christchurch. The city was hit by a powerfull earthquake in 2011. They are still rebuilding the city centre. This monument with the white chairs is a remembrance of the 180 casualties. The city is for a big part still a building site...

 

Het was herfst. Aan de andere kant van de wereld is alles omgekeerd.  De trekvogels  waren weggetrokken, de druiven geplukt in de wijngaarden, en de schoolkinderen gingen weer naar school.

It was Autumn. Everything is the other way around in the other hemisphere. The migratory birds left, the grapes were picked in the vineyards, and the school kids went back to school.

 

De lucht rook naar houtvuur dat voor het eerst na de zomer werd aangemaakt. Ons eerste huisruilhuis was een houten bungalow en maakte krakende geluiden, omdat hout leeft. Er was geen centrale verwarming (te gevaarlijk om gasleidingen in de grond te leggen met de aardbevingen?). Ik heb het genot van electrische dekens leren kennen. En ik voelde me weer kind als ik 's nachts  uit bed glipte om door een koude kamer snel naar het toilet te gaan. De reclame op TV ging over flanellen pyjama's en de tuin klaarmaken voor de winter. En de dagsoep was vaak pompoensoep. Herfst dus.

There was a scent of woodfire in the air, lit after a long summer. Our first home exchange house was a wooden bungalow. It made creeking noises, because wood is alive. There was no central heating (too dangerous with the earthquake risks?). It felt like in my childhood, slipping out of bed at night through a cold room to get to the loo. I discovered the joy of electric blankets. Ads on TV were about flanel pj's and prepping the garden for winter. And the soup of the day was most of the time pumpkin soup. It was Autumn.

Van Christchurch ging het met de trein over de zuidelijke Alpen naar de relatief verlaten westkust.

We travelled from Christchurch by train over the Southern Alps to the remote western coast of the South Island.

Ze hadden ons gewaarschuwd dat het veel regent in Nieuw-Zeeland. We hebben drie echte regendagen gehad op die vijf weken. 's Nachts was het koud, overdag soms bewolkt, zoals hier boven in de bergen aan de Franz Jozef gletjser.  Maar vaak ook hadden we stralende zon, laagzittend, dus mijn zonnebril heb ik veel nodig gehad. En er was ook veel wind, de regenjas diende vooral als windbreker. Ik zou direct tekenen voor zo'n herfstweer hier in België. Blijkbaar hadden we wel geluk, het was uitzonderlijk mooi en zacht voor die tijd van het jaar.
We were warned that it rains a lot in New-Zealand. We had three rainy days in five weeks, so we cannot complain. Sometimes in the mountais it was cloudy, here at the Franz Jozef Glacier. Often we had lots of sun, so I am glad I took my sunglasses. I also needed my jacket, but more as windbreaker then as a raincoat.

Naar Nieuw-Zeeland ga je vooral voor de schitterende landschappen: rotsformaties zoals de Pancake rocks in Punakaiki. Deze basaltrotsen hebben als oorsprong het vulkanisch ontstaan van het eiland, en zijn gebeeldhouwd door de zee. Tegelijkertijd word je overal tot voorzichtigheid aangemaand. Toen ik vroeg of er nog aardbevingen plaatsvonden was het antwoord: 'they happen all the time'. Kleintjes dan toch...
Highlight of a visit to New-Zealand is the ever changing landscape. These are the Pancake rocks at Punakaiki.The landscape is a result of the vulcanic past and present of the islands, and they keep reminding you to be cautious.

Nieuw-Zeeland is ook super georganiseerd. Alles netjes, goed aangeduid en veiligheid voorop. We hebben veel gewandeld, en de ijzerenman heeft een app op zijn telefoon die met klaroengeschal aangeeft wanneer we de 10.000 stappen gehaald hebben. Op zo'n speedboot denkt de app dat we ook wandelen, elke klap op het water telt mee...

Hiking in New-Zealand is very well organized. Everything is clearly signposted, and safety comes first. We have done several hikes. The IronMan has an app on his phone that indicates when we completed our 10.000 steps. You can manipulate that app by taking a speedboat. All the bumps on the water do count up...

Op het Zuidereiland verkenden we het Abel Tasman national park. De watertaxi zet je af op een strandje, en je kiest zelf of je naar de volgende baai wandelt, of een luswandeling doet. Je moet wel op voorhand aangeven op welk strand je terug wil opgehaald worden.
On the South Island we explored the Abel Tasman national park. The watertaxi drops you off at a beach, and you can choose wether you walk to the next bay, or do a loop walk.

Op het Noordeiland vond ik de boottocht vanaf Hahei naar Cathedral Cove op het Coromandel schiereiland indrukwekkend. En een tip: de beste plaats is vooraan in de boot, als je tegen wat water kunt.
Another boat trip I really liked: departing from Hahei to Cathedral Cove on the Coromandel Peninsula up North.

We reden een weekje met een huurauto rond op het Zuidereiland, en namen toen de ferry tussen de twee eilanden. We gingen niet helemaal tot in het zuiden, want stilaan werd het daar toch winters. Toen we een week op het Noordereiland waren hoorden we berichten over een halve meter sneeuw in het diepe zuiden. Wij zaten toen in de Hawke's Bay regio, gekend om zijn mild klimaat, met veel (appel)boomgaarden en wijngaarden. Het sneeuwt daar nooit, behalve toen we daar weer weg waren, en dat voor het eerst in 64 jaar (een klein poederlaagje).
We traveled around on the South Island during a week, and then took the ferry to Wellington on the North Island. We did not travel to the deep South, it was getting more and more wintery overthere (half a metre of snow). We stayed two weeks in the Hawke's Bay region with it's mild climate and fruit- and wine orchards. It never snows there, except when we had already left. It was a small dusting of snow, for the first time in 64 years.

Nog een voordeel van buiten het seizoen reizen: het is overal erg rustig. In Napier, verwoest door een aardbeving in 1931 en terug opgebouwd in Art Deco stijl, hadden we een rondleiding met drie, dus praktisch een privé-rondleiding.

Another advantage of traveling in Autumn: we nearly had the place for ourselves. We had a interesting  guided tour in Napier, about the Art Deco rebuilding of the city after an earthquake in 1931.

We waren  niet alleen op de Hobbiton movie-set; maar er was zeker ruimte genoeg om alles op het gemak te bekijken. De gids was lichtelijk uitgeblust na een lange en drukke zomer...
We were not alone at the Hobbiton movie-set, but there was ample space to explore at our leisure. Our guide however was slightly worn down after a long and hot summer...

En hoe was het eten? Meestal maakte ik gewoon iets kleins in onze huisruilhuizen, en als we uit eten gingen was het vaak Aziatisch. Voor een speciale gelegenheid was er lunch  in de wijngaard.  De kumquats werden ter plekke geplukt, en belandden als citrusgratin in ons bord!

And how was the food? Most of the time I whipped something up in our home exchange houses. When we ate out, we had Asian most of the time. For a special event, we had a very nice lunch in a vineyard.http://www.blackbarn.com/ The kumquats were picked at the spot, and ended up in a citrusgratin in our plate!

Het enige wat ik miste was goed brood. Meestal was er smakeloos supermarktbrood. Op de boerenmarkt heb ik lekker brood gevonden, maar die was er alleen op zondag jammer genoeg.

The only thing I missed was good bread. Supermarket bread is soggy and tasteless. I did find some very nice bread on the Farmer's Market, but that was only once a week.

 

 

Het beste blijft toch de natuur: de enorme Kauribomen en het uitgestrekte Taupo meer (ook al ontstaan na een vulkaanexplosie). Voor Nieuw-Zeelanders is 'the outdoor' dan ook erg belangrijk, het is een manier van leven.
The best part of New-Zealand is its natural beauty: huge Kauri trees and the vaste Lake Taupo (also a result of a vulcanic explosion). The great outdoors are very important for New-Zealanders, it's a way of life.

Dus, als je de kans hebt: Nieuw-Zeeland is de moeite waard. Ik wou een impressie geven van het land, maar dit is maar een klein stukje van wat er te zien is. En een apart brei-verslag volgt nog!
So if you have the opportunity to visit New-Zealand, don't hesitate. These pictures are only a limited impression of what you can visit and see. A seperate blogpost about my knitting finds will follow!