Ysolda

Vorig weekend was ik in Kortrijk, voor de workshops van Ysolda Teague. We werden ontvangen bij Bart&Francis, in hun magazijn tussen al de wol. Een inspirerende omgeving! En Bart&Francis zorgden ervoor dat we niets tekort kwamen...voor het eerst heb ik cake met Mandarin Napoleon gegeten, ik moet het recept nog eens vragen...
Last weekend I was in Kortrijk to attend two workshops with Ysolda Teague. We were welcomed by Bart&Francis in their warehouse, where we were surrounded by yarn. Very inspiring! And the catering was nice too, I never had cake with Mandarin Napoleon before...

Dag één was 'de perfecte trui'. En aangezien ik daar nog ver van af zit, kon ik zeker nog wat bijleren. Ysolda benadrukte het belang van het juiste garen te kiezen. Ze is een grote voorstander van wol, en ik ook eigenlijk. Ze had ook van die doordenkers: saai garen is het beste garen voor een trui.  Ik denk dat ze bedoelde dat je beter een effen kleur in een goede kwaliteit neemt, dan wildgeverfd kasjmier-zijde (dat komt dan beter tot zijn recht in andere proejcten). Het lastige deel was elkaars maten opnemen, en een silhouet van jezelf tekenen aan de hand van een foto die Ysolda van ieder van ons nam. Aan de hand van dat silhouet kan je dan bekijken welke stijl van trui je goed zou staan, in het achterhoofd houdend dat alles 'in balans' moet zijn. Interessant, daar moet ik me nog eens over bezinnen. En dat is dan ook exact wat ik van een workshop verwacht, stof tot nadenken...Ik zie dat Patricia er ook al over geblogd heeft, en grappig, zij heeft weer andere dingen onthouden. Je vindt Patricia's blog hier.
Day one was 'the perfect sweater'-workshop. Ysolda stressed the importance of choosing the right yarn. Boring yarn is good for a sweater! And the importance of swatching (I knew that already, but it does not hurt repeating). The trickiest part was taking our measurements, and making a silhouette picture to see what style would suit us best. I am not going to show that silhouette here, but I think it will be very usefull in the future. It was a very interesting and intense day, even though we were a small and international group. I see Varje has already blogged about it here.

Die avond bleef ik in Kortrijk, een tweede dag opstaan om kwart voor zes zag ik niet zo zitten. En er was een niet te dure bed&breakfast in dezelfde straat, dus dat was gemakkelijk. Ik maakte een wandelingetje in de buurt, en ging aperitieven aan Buda strand. Omdat Francis vond dat ik die avond niet alleen mocht zitten, werd ik uitgenodigd voor het avondmaal. Het heeft gesmaakt, en 't was supergezellig. Het zijn perfecte gastheren, Bart&Francis.
I stayed overnight in Kortrijk, because I did not want to get up at 5:45 am another day in a row. And there was a not too expensive B&B in the same street. I went for an evening walk, and because Francis did not want me spending the evening on my own, he invited me over for dinner. It was very tasty, and we had a long nice chat that evening, so I only saw my room in the B&B to actually sleep...

Dag twee was 'ontwerp je eigen kanten sjaal'. Deze workshop was heel anders van sfeer dan de vorige. We waren maar met vijf aanwezigen. Ysolda had ons huiswerk gegeven. Uit een stekenboek moesten we een kantpatroon in een proeflapje breien. Aan de hand daarvan zouden we dan ons eigen ontwerp maken.
Day two was 'designing a lace shawl'. This was completely different from the previous day. There were only five of us. We had to do homework beforehand. Ysolda asked us to swatch a lace pattern we really liked from a stitch pattern book, and bring that swatch with us.

Ysolda gaf een presentatie over de verschillende vormen van omslagdoeken: driehoek, vierkant, cirkel, halve cirkel, halvemaanvormig... Ze toonde ons ook een paar manieren om op te zetten. Ik vind niet direct een nederlandstalige naam voor de garterstitch tab cast-on dus link ik maar naar youtube, vriend van alle breisters die een nieuwe techniek willen uitproberen... Maar zelfs youtube kent de bellybutton cast-on nog niet. Duidelijke schema's van deze techniek vind je op de techknitting site.
Ysolda started with a presentation about several shawl shapes: triangle, square, circle, halfcircle, crescent... She also showed us a few cast-ons, the garterstitch tab cast-on, the bellybutton cast-on...

Daarna vroeg ze ons  een vorm te tekenen van een omslagdoek die we wilden breien. Ik wil een ‘net iets meer dan een halve cirkel maar ook geen halve maan'-omslagdoek, met een brede boord. In een proeflapje konden we proberen of de vorm en de meerderingen ongeveer klopten. 
She asked us next to draw the shape of a shawl we would like to knit. I want 'a bit more then half a circle but not really a crescent'-shaped shawl with a big border. We could try to knit that shape and calculate the increases (or shortrows) on a swatch before lunch.

Na de middag heeft Ysolda onze proeflapjes bekeken met ajourpatroontjes, en uitgelegd hoe we een ajourpatroon moeten doen inpassen in een vorm. Hmm. De theorie begreep ik, maar toen ik zelf moest beginnen tekenen bleek het toch wat ingewikkelder te zijn. Dus, omdat we maar met vijf waren, heeft Ysolda dat voor iedereen apart gedaan. Heel erg leerrijk om haar zo bezig te zien. Ik heb nu nog veel meer respect voor ontwerpers. En ontwerpers gebruiken ook wel software, maar toch zijn er nog veel dingen waar ze rekening mee moeten houden. Een goed geschreven patroon is zijn geld echt wel waard.

In the afternoon Ysolda looked at our swatches, and expplained how to do shaping in lace. In theory it sounded OK, but once we had to try it out, it was much more complicated then at first sight. Because there  were only five of us, we could have the personal advice one by one. It was very instructive to see Ysolda work, and I now have even more respect for designers. Although they use designing software, there is still a lot of factors to take in consideration. A well written design is really worth it's money.

Nu jeuken mijn vingers om een kantsjaal te breien, alhoewel ik betwijfel of het al een zelfontworpen sjaal zal zijn. Voor de zekerheid heb ik maar al mijn voorraad kantwol aangevuld... My fingers are itching to start a lace shawl. I doubt it will be a selfdesigned one, but just in case, I stocked up on lace-yarn...

Slow art

 Er zijn zo van die projecten... met veel enthousiasme begonnen in februari 2013, ergens een fout gemaakt en dan meer dan een jaar vergeten in een hoekje blijven liggen. Eindelijk weer opgenomen, om af te werken voor een collega die ons verlaat, ik had zo het gevoel dat het echt iets voor haar zou zijn.

Some projects get started with lots of enthousiasm, but once the first rush is over, you neglect them and they end up in a corner.... I took this back up, because a collegue is leaving us, and I had the feeling she would like this shawl.

Het patroon is de Cornflower shawl, te vinden op Ravelry. Het is heel uitvoerig beschreven  en toch (of misschien juist daardoor) heb ik er mee geworsteld. Ik ben tevreden over de vorm van de omslagdoek, een halve cirkel die door de meerderingen in ‘spaken’ een goede pasvorm heeft en op de schouders blijft. Maar het gestreept met ajour, en de kleuren zijn niet zo mijn ding.

The pattern is cornflower shawl, you can buy it on Ravelry. Somehow I struggled with this shawl. The pattern is very extensive, which makes for flipping pages a lot… I knit too much rows, so had to frog back. And then it took a long time to find out where I was, so it ended up in a corner for more then one year. I really like the shape of this shawl, not sure how to describe it. It starts as a semi-circle, but the shaping with ‘spikes’ makes it rest better on the shoulders. I am not so keen on the colors for myself, it's just a bit too girly for a senior citizen.

Garen is Madelintosh light in de kleur pink grapefruit (roze) en handgesponnen in kleuren rood/oranje/roze. Uiteindelijk kwam ik ook wat garen tekort, en heb ik het boordje in een ander kleur gebreid, maar dat werkt wel voor zo’n ajourrandje. Het boordje is Madelintosh in de kleur afternoon. 

I used Madelintosh merino light in the color pink grapefruit, and some red-pink-orange handspun.I ran out of yarn, so did the border with Madelintosh in the color afternoon, a very pale pink. I think this works for this pattern… a lace border.

Dit patroon is omkeerbaar, in principe kan je de omslagdoek langs  de 2 kanten dragen. De achterkant is nog roziger dan de voorkant. En omdat ik toch weer moeite had met het patroon, is de collega al weg, en heb ik haar dit niet meer kunnen geven. Zij heeft een andere omslagdoek uit mijn cadeautjesmand gekregen... Nu heb ik nog een rossigblond meisje dat graag bloemetjesjurken draagt nodig om dit cadeau aan te doen.

The pattern is fully reversible, you can wear the shawl from both sides. The back is even pinkier then the front. And because I struggled (again) with the pattern, my collegue left before I could give it to her. She received a different shawl from my gift box. Too bad, this would have been perfect for her. Now I need a pale redhead who likes to wear pastel flowery dresses as a recipient for this shawl.

Op-Art socks - Herrmann

Ik ben nog altijd met het Op-Art sokkenboek bezig. Dit patroon heet Herrmann. Dit is de foto uit het boek. De naam verwijst naar Hermann von Helmholtz.  Hij beschreef dat een vierkant met horizontale lijnen langer zal lijken dan een vierkant met verticale lijnen. Als je zowel horizontale als verticale lijnen in een vierkant trekt, dan zal je zowel de echte als de imaginaire lijnen waarnemen, en dat geeft een gevoel van beweging.
I am still working on the Op-Art sock book. This pattern is named Herrmann, after the German physician and physicist Herrmann von Helmholtz. This is the picture of the socks in the book. The Helmholtz illusion shows that a square filled with horizontal lines appears taller then a square filled with vertical lines. When a square is filled with both vertical and horizontal lines, it creates a sense of movement.

Ik breide deze sokken met een tweedy paars en een zilvergrijs garen. Beide garens waren overschotjes uit de wolkast, ik vermoed LanaGrossa en Regia. Alhoewel er niet echt een groot contrast is tussen de kleuren vind ik dat je nog steeds die illusie van beweging waarneemt.
I choose a tweedy purple yarn and a silver grey (leftovers from my stash, I think LanaGrossa and Regia). Even though my colors don't contrast that much, you still get that sense of movement.

Omdat ze redelijk hoog op het been komen, en ik bang was dat ze bovenaan te strak zouden zitten, begon ik de sokken met een 3mm naald. Het patroon begint met een vlechtje, en een tweekleurige boord. Dat soort boord  rolt gemakkelijk op, daarom is er nog een randje omgehaakt. Na 8 rijen in patroon schakelde ik over op een 2.75 mm naald.
Because these socks come up high on the leg, and because I was afraid that they would be too tight, I started with a 3mm needle. The pattern starts with a braid and two-color cuff, something that rolls easily, so they were finished off with a crochet edging. I switched to a 2.75mm after 8 rows into the pattern.

De aandachtige kijker heeft misschien al gezien dat ik het laatste vierkant niet volledig gebreid heb. Veel van de patronen van Stephanie Vanderlinden zijn voor mij te lang in de voet. Ik probeerde dit op te lossen door de voet met een 2.25 mm te breien, maar kleiner kon ik niet gaan, dan worden het sokken die op zichzelf recht kunnen staan.. Uiteindelijk heb ik de laatste 7 rijen van het patroon niet gebreid, en de teen dan ook nog wat korter dan in het patroon beschreven. Al bij al vind ik ze toch erg geslaagd, maar ik heb ze nog niet veel gedragen, want het zijn extra warme wintersokken!

The observant blogreader may have noticed that I did not finished the last square. Most of Stephanie Vanderlinden socks come out too long in the foot for me. I switched to a 2.25 mm for the foot, hoping for a more compressed row gauge. I could not go down another size, the socks would be too tight. All in all, I am happy with how they came out, but I have not worn them much. These are extra warm winter socks!

Sevilla

Om te bekomen van al de emoties (en 30 jaar huwelijk te vieren) trokken we naar Sevilla, een schitterende stad, een aanrader voor een bezoek in de lente, wanneer alles in bloei staat. 's Morgens werden we wakker met dit zicht op de Jacaranda-bomen (denk ik, want ik wist niet welke boom het was, en Google deed me deze suggestie...). Dit was het zicht vanuit onze hotelkamer. We kozen tegen onze gewoonte in voor een groot hotel aan de rand van de stad. We wilden als het echt te heet was comfort én een zwembad... De eindhalte van (de enige) tramlijn van Sevilla lag om de hoek, het centrum was 10 minuten (4 haltes) rijden. Sevilla is op vlak van openbaar vervoer goed geregeld, supermoderne trams met airco, regelmatig bussen, ook nachtbussen. Er is ook een systeem van stadsfietsen beschikbaar.

To recvover from all the emotions (and to celebrate 30 years of marriage) we took a trip to Seville in Spain. It's a beautifull city, well worth a visit in spring, when everything is in bloom. A view from our hotel room...

En verder is het ook een pitoreske stad om in rond te wandelen. We waren niet de enige, redelijk wat groepen op rondleiding ook. Toch kan je nog helemaal alleen op een stemmig pleintje belanden.
It's also a very pittoresque city to stroll around. There were a lot of tours, but you could still find a quiet spot in the centre.

De topbezienswaardigheid in Sevilla is de kathedraal, en de tram van bij ons hotel stopte voor de ingang. Toch hebben we even gewacht om deze te bezoeken, want er stonden altijd heel lange rijen aan te schuiven. Het uitzicht boven van de Giralda (een minaret omgevormd tot klokkentoren) is indrukwekkend. Toen we terug beneden stonden zagen we het bordje 'niet geschikt voor ouderen, zwangere vrouwen en hartlijders'. Te laat! En de ijzerenman heeft er niet echt een probleem mee gehad.

The top attraction in Seville is the cathedral. And although the tram from our hotel stopped there, it took us a while before we visited it. We saw the long queues every day, and dreaded waiting in line. When we finally joined the queue, we found it advanced rather quickly. The highlight of the cathedral is the bell tower (the Giralda). Back on the ground floor we noticed the sign 'not suited for elderly, pregnant women and hart patients'....

De grootste groepen trekken naar het Alcazar (wij ook dus); alhoewel ik het Casa de Pilatos  veel rustiger en toch indrukwekkend vond...

Most of the tour groups visit the Alcazar (as did we), but I really loved the casa de Pilatos, quiet but still impressive...

Heel anders van sfeer is de metropol parasol,  een constructie die een oud plein overschaduwt en nieuw leven in de buurt brengt. En ook hier kan je tot boven (met een lift) om van het uitzicht te genieten. Je krijgt zelfs een gratis drankje in de bar boven.  Een moderne toevoeging bij een oude stad, en misschien wat controversieel, maar ik vond het wel geslaagd.
A very different, but equally impressive view you get on top of the metropol parasol, but here an elevator brings you to the panorama spot. You even get a free drink when you arrive there.

Op vlak van wolwinkels ziet het er in Sevilla nog een beetje uit zoals in de jaren zeventig hier. Alhoewel de etalage ouderwets oogde, toch had deze winkel een uitgebreide voorraad van vooral katoen, een beetje linnen en ook wat zijde. Wol was er niet te vinden. Dat is wel te begrijpen, met zo'n temperaturen. Toen wij er waren was het overdag gemiddeld 30-34 graden.
I did not find an up-to-date yarn store in Seville. Although oldfashioned, this yarn store had a nice selection of cotton, linen and silk, but no wool. 

Een beetje verder in de straat was deze man bezig met koord te draaien. Ik vroeg uitleg, en ik heb begrepen dat hij 'medailles' maakte voor de pelgrimstocht  naar de Madonna van El Rocio. 
A bit further on a man was making cord. I asked what he was doing, and if I understood correctly, I was making 'medals' for the pilgrimage to the Madonna of El Rocio.

En op het einde heb ik toch nog een moderner 'garen- en band'-winkeltje gevonden, met een paar bolletjes katoen. Voor wol moet je dus niet gaan, maar voor de rest is Sevilla een aanrader. De ijzerenman is volledig hersteld, en terug aan het werk. Deze reis was een mooie afsluiting van een moeilijke periode.
At the end of the street I found a more up-to-date 'buttons&ribbons' shop, with a few skeins of cotton yarn. To sum it up: Seville is not a city for yarnshopping, but everything else is worth a visit. The IronMan is completely recovered, and back at work. This was a nice closure for a difficult time.