Ik wens jullie... My wish to you...

Moed,doorzettingsvermogen, creativiteit en passie...dat wens ik jullie voor 2010.
Courage, perseverance, creativity and passion... that's my wish to you all.

Mijn ijzeren man heeft in 2009 vele keren getoond dat hij over die kwaliteiten beschikt.
My Iron Man has shown all this (and more) in 2009.


Zelf zal ik van dat alles ook een beetje nodig hebben om dit project af te maken...
En wat heb ik dit jaar geleerd? Het traditioneel Fair-Isle breien (waar men de trui in het rond breit en daarna openknipt) heb ik nog niet helemaal in de vingers. Ik heb sowieso weinig truien gebreid in 2009, omdat ik (af en toe) nog last had van de schouder. Maar als ik zie hoeveel kleine projectjes op mijn 'af'-lijst staan, dan kan ik 2010 misschien toch uitroepen tot 'het jaar van de trui'. Dus het goede voornemen is : meer truien voor mezelf, truien die me staan. Ik heb nog wel een paar wolpakketten in mijn voorraadkast liggen...
I will need a bit of that all to finish this project. I have learned that I still have to learn a lot about traditional Fair-Isle knitting and steeking. I have knit a lot of small projects in 2009 - maybe 2010 will be 'the year of the sweater' for me.

triathlon - over and out

Even geen breien op deze blog. Maar wie de blog leest weet wel waarom. Deze keer gaat he over de avonturen van de Ijzeren Man.
Het heeft jammer genoeg niet mogen zijn.
Het begon nochtans goed. De affiche in de shutllebus om 5u 's morgens vroeg : Are you ready? En het antwoord was 'Yes'! (Ik niet, hij wel)

This is a non-knitting post. The faithfull reader knows why - this time I will talk about the adventures of my IronMan. Unfortunately, this time there was not a happy ending. It started out OK, when I read out the poster on the shutllebus at 5 AM ('Are you ready?') - The answer was a resounding 'Yes' (from him, not me).


De start was om 7u, na een half uurtje op de bus bleef er dus nog anderhalf uur om alles klaar te maken. De fiets checken, fietskledij klaarleggen zodat je er snel kan inschieten, drankjes mixen, wetsuit aan...'t Is een heel gedoe. Het is een zenuwslopend aftellen tot het startschot gegeven wordt, of eigenlijk 5 minuten daarvoor, dan kunnen de mannen (en vrouwen) het water in. Watertrappelend wachten ze dan het startschot af.

Start was scheduled at 7 am, so after a 30minute busride there was still one hour and a half to prepare. You have to check the bike, prepare your energydrinks, get into the wetsuit...lots of things to do and check. But still nailbiting until the final countdown starts...


In Keulen wordt er in een regattabaan gezwommen, dus als publiek hadden we een tribune om alles goed te zien. Terwijl het langzaam licht wordt, eindelijk het verlossende schot - en een bescheiden vuurwerk. Ze zijn vertrokken voor 3.8 km (Voor IjzerenMan goed anderhalf uur zwemmen).

In Köln the swimming takes place at the Regattabahn (Fuhlingersee), so for the audience there was a big tribune to sit and watch the race. There was even some (modest) fireworks to kick-of. Swimming is 3.8km, for my IronMan estimated time about 1,5 hour.


Na 1.22u zie ik mijn IjzerenMan uit het water komen - goed op schema, gemideld 2.7km/u gezwommen!

I see my IronMan at the finish after 1h22 - so very reassuring, ahead on schedule.


Dan klaarmaken voor de 180km fietsen - IjzerenMan gaat niet voor de tijd, dus doet rustig aan.

Then he prepares for the 180km biking - he doesn't rush, checks everything. Of he goes...



... en na dik 5 uur fietsen (130km) gaat het fout. IjzerenMan voelt zich duizelig, hoort iemand roepen 'Are you OK?', en valt net niet...Achteraf denkt hij dat het de welgekende 'klop van de hamer' was - niet op de juiste momenten innemen van energie/koolhydraten.
Alle voorbereidingen waren OK, behalve de energy-planning (zaterdag veel tijd verloren met rondrijden en-lopen, weinig gegeten en gedronken, geen pastaparty; zondag tijdens het fietsen onvoldoende helder gebleven om op de juiste momenten de juiste hoeveelheden energydrank te drinken en gels bij te nemen; een voorziene bevoorrading gemist, enz.). Nu, 1 dag later voelt hij zich goed, niet stijf of zo (zelfs een paar uur later, na wat slaap en een maaltijd ging het al veel beter). Zelfs zonder succes op de lange afstand is het een hele prestatie. Hij heeft toch maar de halve triathlon in Antwerpen uitgedaan, en hij heeft een half jaar hard getraind om dit te bereiken. En nu weet hij waarop te letten een volgende keer...maar die komt er niet, beweert hij. Toch een dikke proficiat!

... and after 5hours+ of biking it went wrong. IronMan has a dizzy spel, hears somebody shout 'Are you OK?', and nearly falls down. In retrospect, he blames it on bad energy-planning - not eating/drinking the right amounts on the exact times...Now, one day later, he doesn't feel achy or anything...
Even without succes on the full distance, I am proud of what he achieved. The amount of training that went into this is astounding... Now he knows what to do the next time (but there will be no next time, he claims)...

onderhoud - maintenance

I received some remarks - complaints about my blog. Some people regret that I start in English, and that they have to scroll down too much to read the Dutch text.
And some people find it 'too much text'. So I will change direction starting from the next post. English will be 2d - and maybe I have to blog more (so the texts will be shorter?)

Ik kreeg wat opmerkingen-klachten over mijn blog. Voor de leesbaarheid is het beter om in het Nederlands te beginnen. Sommigen vinden 'te veel tekst' op mijn blog (dat heb je inderdaad vlug als je in 2 talen schrijft). Dus vanaf de volgende blogpost verandert de volgorde, Nederlands eerst, daarna Engels. Misschien moet ik ook wat meer bloggen (zodat de tekstjes korter worden?)


Hope you understand. In the meantime (obligatory knit content) : something blue. Pattern is 'just enough ruffles' - just enough entertainment for a holiday knit. Yarn : Malabrigo Merino Worsted in color 'buscando azul' (looking for blue). To me this is the perfect blue (royal blue? Cornflower blue?). It will cheer me up this winter, that's for sure.

Ondertussen een beetje verplichte brei-inhoud : dit is 'iets blauw'. Patroon : just enough ruffles - juist genoeg verkorte rijen om dit een plezant vakantieprojectje te maken. Gebreid in Malabrigo merino worsted, in de kleur 'op zoek naar blauw'. Ik moet niet meer zoeken, voor mij is dit het perfecte koningskorenbloemblauw. Het wordt een vrolijke accent over de winterjas.


Tomorrow I am leaving for Kôln, Germany where Ironman will try to complete the ultimate - a full triathlon on Sunday, September 6th. That's 3.8km swimming, 180km biking and 42km running. Start : 7 am, he hopes to arrive between 9 and 10 pm. I will be twittering - you can follow him at http://twitter.com/ironjan
Of cours I am taking some knitting with me : a yellow mystery-sock-in-progress.

Morgen vertrek ik naar Keulen, waar mijn Ijzeren Man op zondag 6 september gaat voor de volledige triatlon. Voor de goede orde: dit is 3,8 km zwemmen + 180 km fietsen + 42 km lopen.
Ze starten met zowat 250 dapperen om 7.00 u ’s morgens in de "Fühlinger See" aan de rand van Keulen en als alles goed gaat is hij hopelijk tussen 21.00 u. en 22.00 u. ’s avonds aan de finish aan de "Deutzer Brücke" in het centrum van Keulen. Ik ga twitteren. Je kan hem volgen op http://twitter.com/ironjan . En natuurlijk neem ik ook een breiwerkje mee - een mosterdgele 'mystery-sock' in wording.

yes, he did it again

Eeasier said then done... finishing a triathlon. You have to train a lot to swim 2km, bike 90km and run 20km in a row. So, when you wake up on the big day, and it's raining hard, that's not very encouraging. But despite the weather, Iron Man finished after 6hours23 minutes of intensive sporting. Reward : a medal, and have a picture taken with Marc Herremans. Congratulations to my Iron Man!

Gemakkelijker gezegd dan gedaan - een triatlon uitdoen. Er komt heel wat trainen bij kijken om 2 km te zwemmen, 90km te fietsen en dan nog 20km te lopen. Wanneer je dan wakker wordt op de grote dag en het regent pijpenstelen, dan vloek je wel even... Maar ondanks het weer heeft de Ijzeren man het uitgelopen in 6uur en 23 minuten. Beloning : een medaille en op de foto samen met Marc Herremans. Een hele dikke proficiat aan mijn eigen Ijzeren Man!

Het land in het Oosten - Austria

We had a fabulous time in Austria - glorious weather (hot with the occassional thunderstorm), friendly people, nice holiday home. We stayed at the Attersee, one of the many lakes in upper-Austria.
We hadden een schitterende vakantie in Oostenrijk - zonnig en warm weer (wel eens een occassioneel onweer 's avonds), vriendelijke mensen, en een comfortabel vakantiehuisje. We verbleven aan de Attersee, één van de vele meren in Opper-Oostenrijk (verrassend weinig Belgische toeristen daar).

The Iron man could run, bike and swim as much as needed to be ready for his big event this weekend in Antwerp. I was 'on hold' to be at rescue when he would have a flat tire or a major accident happened (never did, fortunately).

De Ijzeren man kon lopen, fietsen en zwemmen zoveel als nodig was om zich voor te bereiden op het grote evenement dit weekend in Antwerpen. Ik was 'van wacht' - eerste hulp bij platte band of ongevallen (gelukkig heb ik nooit moeten uitrukken). 3 maal rond het meer was 150km...

On his 'rest days' we could visit quaint little towns and enjoy the scenery. This is Hallstatt, by the way. Of course there were other tourists, but never it was overcrowded - a place to relax and unwind. Everywhere we went I searched for yarn. It looks like every medium sized town in Austria has a yarn store. I stocked up on sock yarn...A good tip for other Austria visitors looking for yarn stores : check the Austrian yellow pages (Herold).
Op de 'rustdagen' konden we kleine stadjes bezoeken, en van het landschap genieten. Dit is Hallstatt, aan de Hallstattersee. Er waren natuurlijk nog toeristen, maar nergens was het te druk - een heel relaxerend gevoel... In elk stadje van gemiddelde grootte is er wel een wolwinkel in Oostenrijk, dus genoeg gelegenheid om voor mij onbekende/nieuwe sokkenwol te kopen. Een tip - de Oostenrijkse goudengids - heet daar Herold.

When Iron Man had his 'long running days' he did not need back-up, and I took a trip on my own to Salzburg. Turned out to be the start of the Salzburger festspiele. I was glad when my 'personal train' took me back to the peacefull Attersee... (I was going to miss my connection, and the train conductor phoned my local train, who was waiting for me. Turns out I was the only passenger anyway. It was the same driver as in the morning, and he informed about my daytrip...).
Toen de Ijzeren man zijn langste loopdag had, was ik niet nodig als back-up, en ik ging op daguitstap naar Salzburg. Dat bleek de dag van de opening van de Salzburger festspiele te zijn. Ik was blij toen mijn 'persoonlijke trein' me terugbracht naar de vredige Attersee...(persoonlijke trein - het leek erop dat ik mijn aansluiting zou missen, de conducteur van de eerste trein belde met de 'lokalbahn', en die stond keurig op mij te wachten. Ik was dan ook de enige passagier. Zelfde bestuurder als 's morgens ook, die wou weten hoe mijn daguitstapje gegaan was...)

And of course I knit a bit. Not much on the sweater though, it really was too hot most of the time, and in the evening the light was not great. Note to self : check if the light is right for knitting, next time you rent a holiday home...
En natuurlijk heb ik een beetje gebreid. De 'torenvalken' zijn niet echt opgeschoten, het was vaak te warm om met een grote trui op schoot te breien. 's Avonds koelde het af, maar het licht in ons huisje was niet zo goed om te breien. Dat zouden ze nog in de cataloog moeten zetten - aanwezig : goed licht om te breien - check.

My English-German weekend - mijn Engels-Duits weekend

I am able to knit and work at the computer again (if I don't overdo it). Spain helped, more about that later. But first to answer Veerle's question : How was London ?
Well, London is London. It was grey. It rained.
Ik kan weer breien en aan de computer werken (als ik niet overdrijf). Spanje hielp, daar vertel ik later nog wat over. Maar eerst om Veerle's vraag te beantwoorden : hoe was Londen ? Wel, Londen is Londen. Het was grijs. Het regende.



People queued (for a knitting show).
Mensen stonden in de rij (voor een brei-evenement).


The knitting event took place in a very nice art-deco building. I catched myself looking at the ceiling more then looking at the yarn. And there was lots of yarn to look at ! I really liked the knitwitches yarns (bought some laceweight and sock yarn). My best buy however was a woolwinder.
I met lots of nice people. Wear a monster shawl to a knitting convention and people will stop you and ask if they can touch it, or where they can find the pattern.
And I heared the yarnharlot talk - I really enjoyed that. By that time I was too tired to remember to take pictures, but there are lots to be found on the internet.
All in all, a great day, and travelling with DS (who spent the day at the British museum) made it extra special.
Het brei-evenement ging door in een mooi art-decogebouw. Ik betrapte mezelf erop meer naar omhoog en de spectaculaire plafonds te kijken, dan naar de garens die er te koop waren. En er was veel te koop! Vooral de garens van Knitwitches spraken me aan, dus wat sokkenwol en kantgewicht ging mee naar huis. Mijn beste aankoop was echter een wolwinder.
Ik sprak met veel interessante oude en nieuwe bekenden. Draag een monster-omslagdoek op een brei-evenement, en je hebt direct conversatie. (Mag ik er eens aankomen?)
En ik ging ook naar de lezing van de Yarnharlot (de wolsnol, zei een Nederlandse breier kernachtig).
Dus : een mooie dag, en reizen met de zoon maakte het extra speciaal. Hij heeft de dag doorgebracht in het British Museum, en 'had er geen spijt van' (zijn manier om te zeggen dat hij het leuk vond).


But why an English-German weekend then? I travelled to Cologne the next day, to cheer on my Iron Man's second triatlon. He did say 'never again', last year, but that was last year. My main task was to take lots of pictures. Sadly, the battery of my camera died. So, I can't show you much, but let me just say he did a fantastic job.



En dat Engels-Duitse weekend? De volgende dag reisde ik naar Keulen om mijn Ijzeren man aan te moedigen bij zijn tweede triathlon. Mijn belangrijkste opdracht : veel foto's nemen. Jammer genoeg begaf de batterij van het fototoestel het. Dus : ik kan niet veel foto's tonen, neem maar gewoon aan dat hij het fantastisch gedaan heeft.