Saturday, November 10, 2018

Canada - Knit City Vancouver

In september reisde ik door  (een stuk van) Canada. Wie mij op facebook volgt heeft daar wat foto's gezien. Naar Canada ga je vooral voor de natuur. We hadden geluk, toen wij in september door de bergen trokken hadden we nog meestal mooi weer, ideaal om te wandelen (en beren te spotten). Een collega die een week later vertrok zat al in de sneeuw. We vertrokken vanuit Edmonton, door de nationale parken van Jasper en Banff, via de wijngaarden rond Kelowna en dan naar Vancouver Island. Maar na al die natuur genoot ik als stadsmens toch weer van onze huisruil de laatste week in Vancouver.
In september I travelled through West-Canada, from Edmonton through Jasper/Banff national parks, the wine valley, to Vancouver Island and finally Vancouver. The weather was nice, and I enjoyed the wildlife and nature, but I sam a city girl, so I really enjoyed our last week home exchanging in Vancouver.

Ik heb onze reis niet rond een wolfestival gepland, maar toen ik hoorde dat KnitCity Vancouver plaatsvond op de allerlaatste dag van onze reis was de knoop natuurlijk snel doorgehakt over wat te doen die zaterdag. Het festival ging door in the east village, een beetje een alternatieve buurt met veel leuke winkeltjes (en veel minder toeristen dan in het centrum).
I did not plan our trip around yarnshopping opportunities, but when I found out that KnitCity Vancouver took place on my very last day in Canada, it was not difficult to decide on my programm for that Saturday. It was also nice to explore the east village, an alternative neighbourhood with interesting small shops and craftbeer breweries (and not so crowded with tourists).


Bij het binnenkomen was er een wereldkaart waar je jouw speld kon insteken...
At the festival entrance there was a map of the world where you could stick your pin in...

Er waren bekende patronen als affe projecten te bewonderen én hun ontwerpsters die een workshop kwamen geven... Ik nam zelf deel aan een workshop van de yarnharlot over 'knitting tips and tricks'.
There were welknown patterns to admire als finished objects, and their designers who lectured in workshops... I took the workshop by the yarnharlot, Stephanie Pearl-McPhee.

 
En er was een breed aanbod van foodtrucks voor de hongerige breisters....
And there was a broad offer of foodtrucks for the hungry knitters...



...maar natuurlijk was er vooral veel wol! Wat me opviel was de nadruk op 'eerlijke' wol, zowel als het gaat over mileubewust produceren, of diervriendelijk, of met respect voor het zuiden.
But of course, there was lots and lots of yarn. I really liked all the sustainable options, looks like there is much more on offer in this field across the ocean.

Uiteindelijk kocht ik twee boeken, en ook toch nog een klein beetje sokkenwol...
Eventually I bought two books, and a little bit of sockyarn...


Mijn reisbreiproject was de Bealtaine sjaal. Ik kocht dit als garenpakket op het Wolfestival in Dublin in mei.  Het is een perfect project voor onderweg, niet té ingewikkeld maar met toch wat afwisseling. Ik vond vooral het garen, Nua,  heel aangenaam om mee te werken, een interessante combinatie van merino, yak en linnen. De sjaal is een ondiepe driehoek met extra lange uiteinden. Een beetje té lang voor mij, maar als je de sjaal een paar keer om de nek draait is die net goed. Ik ben er in elk geval blij mee!
My travelknitting project was the Bealtaine shawl. I bought the kit when I attended the Woolin festival in Dublin. It is a perfect travel knittingproject, not too complicated but still entertaining. I loved working with Nua, a merino-yak-linen blend. The scarf is a very shallow triangle with long tails. As I am short, it came out a bit too big for me, but I love it anyway.