In de Nederlandse sokkenbreigroep was er het thema 'zelf wol verven met natuurlijke grondstoffen'. Sommigen experimenteerden met 'solar dyeing', wol en verf een paar weken in de zon laten staan. Ik koos voor de snellere methode in de microgolf. Ik gebruikte wat ik bij de hand had, ajuinschillen en kurkuma. De wol beitste ik eerst met aluinsteen, zodat de kleurstof goed kon indringen. Het resultaat: een mooi goudgeel.
Geel vind ik een moeilijke kleur. Ik sta er zelf niet mee. Toch niet volgens de kleurenanalyse die ik eens liet doen, geel is een no-no. Maar voor mevrouw van Hecke kan het blijkbaar wel.
Léon De Smet gebruikt in dit schilderij zowel een warm, goudgeel voor de kast, als een koud, citroengeel voor de jurk. Ik vind het fascinerend om in schilderijen naar kleurgebruik van de artiest te kijken, en dat proberen te ontleden.
Jammer genoeg heb ik van dit schilderij noch de naam van de schilder of titel van het werk genoteerd. Maar als je zelf eens wil gaan kijken, dan is het museum Mudel in Deinze zeker een aanrader met zijn mooie collectie impressionistische werken.
Maar nu aan de slag met mijn zelfgeverfd garen: ik koos voor verschillende tinten groen, paars, oranje... herfstkleuren bij mijn goudgeel, verwerkt in sokken met spiraal-breitechniek. Fascinerend om te zien hoe het geel zich anders gedraagt, naargelang de kleur die errond gebruikt wordt. Het zijn telkens streepjes van 1 rij, maar in de buurt van het lichtgroen lijkt het alsof het een bredere streep wordt. En soms is mijn goudgeel toch eerder citroengeel door de wisselwerking met koud groen...
