Sunday, June 20, 2021

SockMadness over en uit

De SockMadness is achter de rug. Ik geraakte tot in ronde vijf (van de zeven). 

Ik vond het dit jaar een speciale editie. Er zaten veel uitdagende technieken in de patronen. Daar doen we het uiteindelijk voor, om nieuwe dingen te leren. Toch heb ik soms echt eens in mijn haar gekrabd bij bepaalde ontwerpen. Gelukkig is er altijd veel hulp in de online teams.

 Ik worstelde dit jaar ook  meer dan vorige jaren om het tempo bij te houden. Dat had dan weer vooral te maken met het 'echte' leven. En dat kreeg voorrang.

 Voor de volledigheid: nog een paar plaatjes van en praatjes  bij mijn affe projecten. 

Beleaf in yourself, een passende naam voor een patroon met blaadjes in drie verschillende technieken: een blaadjesajour-rand aan de boord, blaadjes in brioche/patentsteek op de voorkant, en blaadjes in kleurinbreiwerk op het het been achteraan. Echt een patroon waar je je hoofd moest bijhouden. Ik ben niet zo overtuigd van al die verschillende technieken in één patroon. Ze hebben elk een verschillende steekverhouding, deze sokken goed passend krijgen was een uitdaging. 



Sweet Rose: van de teen omhoog gebreid, met een aparte hiel, de sweet tomatoe hiel. Dat ging nog, maar daarna kwam het opborduren van kraaltjes, en bloemetjes, met voor mij totaal onbekende technieken. Ik denk niet dat borduren een nieuwe hobby wordt... Ik ben wel heel tevreden met de kleurtjes die ik gekozen heb, roze zonder dat het te meisjesachtig is. Op mijn leeftijd zou dat er wat over zijn....




Little Etude: een patroon met een verticaal ingebreid motief. Je hebt dus heel veel draadjes nodig, en een techniek om al die draadjes uit elkaar te houden. Ik vond deze het leukst om te doen, mijn favoriet patroon van de wedstrijd!

En ja, het echte leven had voorrang: mijn moeder lag in het ziekenhuis, de dochter had corona, en de zoon liet weten dat hij een nieuwe job heeft gevonden. In Oslo. Op het programma de komende weken: saaie sokken voor koude Scandinavische winters.

2 comments:

Unknown said...

My goodness. En dan met die hitte wintersokken breien ..al zijn het kunststukjes, stuk voor stuk, amaai mijnen frak. Gelukkig gaat de zoon naar Oslo en niet midden Afrika (waar geen warm sokken nodig zijn).

Hobbyrita said...

Wow, je bent toch ook ver geraakt! Ik durf de uitdaging niet aangaan, je moet je echt enkel daarop concentreren en de tijdsdruk vind ik nog het ergst van al. Maar voor de technieken die je bijleert zou ik het wel graag doen. Dikke proficiat voor je prestatie!